Ik wist dat ik ging winnen; alleen nog niet hoe.
door Kees van Straten
| T | Schaakwoude 3 | 1540 | Philidor 5 | 1434 | 5 | 3 |
| 1. | Nathalie Steringa | 1659 | Kees van Straten | 1589 | 1 | 0 |
| 2. | Jan Meijer | 1576 | Danny de Vries | 1523 | 0 | 1 |
| 3. | Fokke de Haan | 1539 | Wim van Zeijl | 1466 | 0 | 1 |
| 4. | Hessel Sijbersma | 1533 | Christian Torensma | 1440 | 0 | 1 |
| 5. | Pieter van Kammen | 1515 | Peter Venhuizen | 1424 | 1 | 0 |
| 6. | Catrines Veenstra | 1517 | Wolter Jongsma | 1420 | 1 | 0 |
| 7. | Menno Veenstra | 1512 | Jeppe van Bon | 1361 | 1 | 0 |
| 8. | Wim de Vries | 1468 | Jan Miedema | 1249 | 1 | 0 |
Christian was op 8 maart de held van de avond. In een strakke partij versloeg hij de geroutineerde veteraan Hessel Sijbersma. Dan is gelijk duidelijk wie onze tegenstander was. Hessel is erelid van Schaakwoude, maar daarnaast vooral een sympathieke schaker. Christian typeerde zijn partij als volgt: ‘Franse ruilvariant. Symmetrisch. Loper tegen Paard. Ik wist dat ik ging winnen; alleen nog niet hoe. Twee vrijpionnen. Gewonnen’. Geweldig om te zien hoe onze talentvolle invaller rustig en beheerst achter het bord zat en niet ging haasten toen hij beduidend minder tijd op de klok had staan dan Hessel. Prima gedaan, Christian!
Wim deed ook goede zaken. Net als bij Danny kwam er een Siciliaan op bord. Hij won een loper (tegen drie pionnen), met een truc veroverde hij een paard om daarna met zijn torens een dodelijke aanval in te zetten. Mat!
Danny speelde een ‘mooie Siciliaan’, zoals hijzelf kenschetste. ‘Mijn betere positie geconsolideerd en dan is het een kwestie van rustig uitschaken’. Zo eenvoudig kan het zijn.
Peter verloor. Meteen vroeg ik hem om commentaar. ‘Eerst even mijn ding doen’, perste hij er uit en verdween richting Heren. Tegenstander Pieter schoof ook aan en vatte samen: ‘Al vroeg kwam ik een kwaliteit voor te staan. Twee vrijpionnen waren op het eind niet meer tegen te houden’.
Wolter leed onder een ‘te sterke aanval van loper en dame op de koningsvleugel. Daar kwam later nog een toren bij en matsekee’.
Onze captain is een ideale captain. Goed voorbereid stuurt hij zijn manschappen naar verre oorden. Niets brengt Jan van zijn stuk. Altijd blijft hij vriendelijk en voorkomend, ook als hij verliest. ‘Wim rokeerde kort. Ik lang. Met een pion liep hij door. Na het afruilen van de torens heb ik opgegeven. Geen houden meer aan’.
Jeppe is altijd de speler die het spannend houdt. Zijn partij tegen Menno was de laatste partij. De strand was toen 4 -3 voor Schaakwoude. Winst zou een leuke opsteker zijn. Maar ja…laatste partij, dus iedereen staat je stilzwijgend te observeren, commentaar te leveren en je aan te kijken alsof het welzijn van de hele wereld op jouw schouders rust. Wie zou niet bezwijken? Al eerder had Jeppe een stuk geruild tegen twee pionnen en daarna nog eens een pion weggegeven, maar toen hij in de laatste minuten een loper doneerde, was het pleit beslecht.
Zelf speelde ik een Blackmar-Diemer uit het boekje.
Nathalie kende de opening niet en had inmiddels al drie kwartier nagedacht. Mijn wekker stond nog op 1.44. Mijn volgende zet was natuurlijk Lb5+ om daarna de winst te pakken. Oog en hand werkten niet optimaal samen en ik beroerde de loper op e3 om daarna snel de beoogde loper te pakken. Nathalie reageerde alert en zei dat aanraken zetten was. Daar kon ik niets aan veranderen en direct heb ik opgegeven. Ik heb dit drama in stilte verdronken. Gelukkig kwam Jos Boers binnenlopen en met hem heb ik nog genoeglijk een aantal partijtjes zitten snelschaken.
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Kees ik zie geen winst na 11. Lb5 Pxb5. Het lijkt me dat zwart dan beter staat.
Je hebt volkomen gelijk.