Gent, die prachtige stad
Een persoonlijk verslag van Eelke Heidinga
Al dertien jaar lang gaan Egbert Wind en ik elke zomer een week naar Gent met één of meer vrienden. Het is een verslaving waar we waarschijnlijk niet meer af komen. Niet toevallig zijn tegelijk met het Internationale Gentse Schaaktornooi de Gentse Feesten, en dat is een fenomeen dat zich nauwelijks beschrijven laat. Een hele stad vol met podia, muziek, theater, kunst, cultuur, vuurwerk, bier en lekker eten. Een Fries Straatfestival maar dan 40x zo groot en 10 dagen lang, op sommige podia 24 uur per dag. Dit dan gecombineerd met het meestal heerlijke weer en de buitengewoon gemoedelijke sfeer. In Gent tijdens de Feesten geen agressie en vernieling. Belgen hebben vele nadelen, maar zeker ook vele voordelen waaronder de gemoedelijkheid en de lekkere bieren. Wie het éénmaal meemaakt komt elk jaar weer terug.
We staan elk jaar op de camping (gezellig, veel aanspraak) en hebben in de loop der jaren een mooie routine ontwikkeld. 's Middags een partij, 's avonds een partij, 's nachts de stad in, 's morgens een tukje en dan weer 's middags een partij, 's avonds een partij etc. En dat 5 dagen lang. Slopend voor het lichaam, maar louterend voor de ziel. In mijn eigen geval was dit na 51 weken de eerste week zonder mijn drie kinderen, hetgeen een extra gevoel van bevrijding gaf.
Dit jaar was het voor de verandering de eerste twee dagen slecht weer. Op de camping stond een laag water, en omdat we de tent verkeerd hadden opgezet in de tent ook. Ik had mijn kookkistje vergeten, zodat de start belabberd was. Desondanks hadden we lol als nooit tevoren. En na twee dagen brak de zon door, en was het feest compleet.
De oplettende lezer zal begrijpen, dat schaken voor ons niet op de eerste plaats komt. Het is leuk meegenomen, het is een mooie tijdsbesteding, het is ook elk jaar weer een feest der herkenning (de meeste schakers komen elk jaar weer terug), maar er worden geen zware partijen gespeeld. Met name de avondpartijen staan vaak in het teken van pas zwaar getafeld en een lichte beneveling door ingenomen vloeistoffen en staan onder tijdsdruk van het avondprogramma in de stad. Verder is het resultaat erg afhankelijk van de paring. Bij 450 deelnemers is het altijd afwachten wat voor tegenstander je krijgt. Er wordt ingedeeld op rating, maar deze zegt lang niet altijd alles. Winnen of remise spelen tegen een 200 hoger gerate speler gaat soms net zo makkelijk als verliezen of remise spelen tegen een 200 punten lager gerate speler.
De volgende partij speelde zich af in de 6e ronde. Dus: een avondpartij, dus met handicap. De tegenstander had 200 punten minder, ik meende dat ook te merken aan zijn openingsopzet, maar kon nauwelijks voordeel behalen. Door een truukje won ik een kleine kwaliteit. Wat er verder gebeurde vertel ik straks. De tegenstander heette Spaans, en omdat in Gent de lol hoogtij viert en de grapdichtheid enorm is, kom ik het niet laten de opmerking te maken: "u speelt dus elke partij Spaans?" Hij kende hem al.
Wit: Eelke Heidinga.
Zwart: R. Spaans.
Gent open 2000, zesde ronde, 17/07/00
1.Pg1-f3 Pg8-f6 2.g2-g3 g7-g6 3.Lf1-g2 Lf8-g7 4.0-0 0-0 5.c2-c4 Pb8-c6 6.d2-d4 d7-d6 7.d4-d5 Pc6-e5 8.Pf3xe5 8….d6xe5
Dit leek me prettig spelen voor wit, maar het valt tegen.
9.e2-e4 e7-e6 10.Pb1-c3 e6xd5 11.c4xd5
e4xd5 zal wel sterker zijn: meerderheid op de damevleugel; dynamisch centrum. Zwart kan echter met f7-f5 lastig worden. En het is een avondpartij, dus niet te moeilijk!
11…Lc8-d7 12.Lc1-e3 Dd8-c8 13.Ta1-c1 Ld7-h3 14.Pc3-b5 Lh3xg2 15.Kg1xg2 Dc8-d7
a
b
c
d
e
f
g
h
8
8
7
7
6
6
5
5
4
4
3
3
2
2
1
1
a
b
c
d
e
f
g
h
Ik dacht enige tijd een pion te kunnen winnen. Hier ergens kwam ik er achter dat pion e4, normaal stevig gedekt vanuit g2 en c3, ongedekt staat, zodat er helemaal geen pionwinst in zit.
16.Dd1-b3 c7-c6 17.d5xc6 b7xc6 18.Tf1-d1 Dd7-b7 19.Pb5-d4 Db7xb3 20.Pd4xb3 Pf6xe4 21.Tc1xc6 Tf8-c8 22.Tc6xc8 Ta8xc8 23.Le3xa7 Tc8-c2 24.a2-a4 Tc2xb2
a
b
c
d
e
f
g
h
8
8
7
7
6
6
5
5
4
4
3
3
2
2
1
1
a
b
c
d
e
f
g
h
Dat is fout. Zwart moet eerst een gaatje maken. Ik dacht nu een stuk te gaan winnen, het blijkt echter een kleine kwaliteit te worden.
25.Td1-d8+ Lg7-f8 26.Pb3-c5 Tb2xf2 27.Kg2-g1 Tf2-d2
Niet gezien. Pd7 levert niks op wegens de penning over de d-lijn. Dan maar met paard en loper!
28.Td8xf8+ Kg8xf8 29.Pc5xe4 Td2-a2 30.Pe4-c5 Kf8-e7 31.La7-b6 Ke7-d6 32.a4-a5 Kd6-c6 33.Pc5-d3 Ta2-a1 34.Kg1-f2 e5-e4 35.Pd3-e5 Kc6-b7 36.Pe5xf7 Ta1-a2 37.Kf2-e3 Ta2xh2 38.Ke3xe4 Kb7-a6 39.Ke4-f4 h7-h5
Iedereen was verder uitgespeeld en stond te trappelen om de stad in te gaan. "Kun je matgeven met paard en loper?" vroeg Egbert me hier. Toen pas realiseerde ik me dat dat eindspel onvermijdelijk zou zijn. Ik heb het nog nooit op het bord gehad en ook nog nooit bestudeerd. Het enige dat ik er van weet, is dat er alleen matgezet kan worden op een hoekveld dat de loper bestrijkt. "Natuurlijk!" blufte ik. "Nee, dan is het goed. Anders kun je beter gelijk remise geven, dan kunnen we de stad in." Ai!
40.Kf4-g5 Th2-g2 41.Lb6-c7 Ka6-b7 42.Lc7-f4 Kb7-a6 43.Pf7-e5 Ka6xa5 44.Pe5xg6 h5-h4 45.Pg6xh4 Tg2xg3 46.Lf4xg3 Ka5-b5 47.Kg5-f5 Kb5-c5 48.Kf5-e5 Kc5-c6
Mijn tegenstander wist hetzelfde van dit eindspel: op a8 lukt het nooit. Dus laat hij zich vrij gemakkelijk in die hoek drijven, en blijft er vervolgens hangen.
49.Ph4-f3 Kc6-c5 50.Pf3-g5 Kc5-c6 51.Pg5-e4 Kc6-b5 52.Ke5-d5 Kb5-b6 53.Lg3-f2 Kb6-c7 54.Lf2-c5 Kc7-b7 55.Kd5-d6 Kb7-c8 56.Kd6-c6 Kc8-b8 57.Pe4-d6 Kb8-a8
Zo, daar staat-ie. En nu? Ik kan de koning alleen wegkrijgen met een paardschaak. De kans is groot dat hij dan via c8 en d7 ontsnapt richting h1. Ik besloot mezelf één kans te geven; zou de koning ontsnappen dan zou ik remise aanbieden.
58.Pd6-c4 Ka8-b8 59.Kc6-b6 Kb8-a8 60.Kb6-a6 Ka8-b8 61.Lc5-e3 Kb8-a8
a
b
c
d
e
f
g
h
8
8
7
7
6
6
5
5
4
4
3
3
2
2
1
1
a
b
c
d
e
f
g
h
Hoera! Na Kc8 ligt het bord voor hem open, maar hij dacht niet na. Op a8 lukt het toch nooit, dacht-ie nog steeds, dus blijftie daar lekker plakken. Op b8 lukt het via deze helpmatconstructie echter wel:
62.Pc4-b6 Ka8-b8 63.Le3-f4 mat!
1-0
Bij het verlaten der zaal trof ik enige clubgenoten. "Remise, zeker?" "Welnee," antwoordde ik, "ik kan zo'n eindspelletje toch wel uittikken!" En zo hebben ze dan toch heel even gedacht dat ik toch wel aardig kan schaken!
