6e RONDE: MIGCHIEL NEEMT DE LEIDING OVER

Door Eddie Scholl

Weinig partijen dit keer.  Mogelijke oorzaken: Roemenië – Nederland op de televisie en het FSB-duel Drachten – Philidor 4 de avond ervoor.
Eerst kom ik nog even terug op mijn partij tegen Erik Sparenberg uit de 5e ronde. Oene had het in zijn verslag over ”een optisch overwicht”. Toegegeven, daar is zeker sprake van als je totaal gewonnen staat, maar er waren passender omschrijvingen mogelijk. Vandaar dat ik, geheel tegen mijn gewoonte, enigszins brommerig reageerde toen hij deze kwalificatie meende te moeten bezigen.

Revelatie van de Laddercompetitie is tot nu toe Maarten Etmans, die aan zijn zoveelste schaaklente schijnt te zijn begonnen. De overwinning op Migchiel  heeft hem vleugels gegeven en ook nu leverde hij bijzonder degelijk werk af.  Rein werd in een slechtstaand eindspel geleid, waarin hij door Maarten vervolgens bekwaam werd afgeserveerd.
Achtervolgers Migchiel de Jong en Erik Sparenberg gingen elkaar in een Wolgagambiet fel te lijf, waarbij Migchiel na spectaculair en moedig offerwerk als overwinnaar uit de bus kwam. Achteraf bleek er een stevig lek in zijn combinatie te hebben gezeten. Door deze overwinning nam Migchiel overigens wel de koppositie van Maarten over.

Ikzelf kroop enigszins dichterbij door Erik Kruit te verslaan in een duel waarin beide kanten zich nogal wat onnauwkeurigheden veroorloofden, Erik de meeste.
Het langst duurde de partij tussen Auke van der Heide en Oene Schriemer. Natuurlijk was Oene weer in hevige tijdnood geraakt en mede met het oog daarop  probeerde Auke het  gelijkstaande eindspel te winnen. En dat lukte hem uiteindelijk ook nog, maar niet eerder dan nadat Oene een  lange reeks remisemogelijkheden had gemist. De laatste, de ontsnapping in een eindspel met twee verbonden vrijpionnen minder, is door Migchiel in het eindspelboek van Chéron teruggevonden. De stand kwam ook mij trouwens bekend voor: zo’n 25 jaar geleden bereikte ik dezelfde niet te winnen stand in een partij met Maarten Etmans, die toen nog voor Utrecht speelde.

Ook in de andere partijen won steeds de speler met de hoogste rating, met uitzondering van de partij tussen Marten van der Laan en Rinze Hettema, die in remise eindigde. Marten hield daarmee voor de tweede achtereenvolgende keer een veel hoger gerate routinier in bedwang. Hieronder nog die remise van Marten van de vorige week tegen Zahid Dzaferspahic.