GENT 2014 oftewel hoe Egbert zich onsterfelijk had kunnen maken
en het toernooi redde van de uiteindelijke winnaar Czebe.
Door Oene Schriemer
Na een afwezigheid van 2 jaar werd al vroeg in het schaakseizoen besloten om dit jaar weer deel te nemen aan het internationaal schaaktoernooi in Gent. Door ziekte en het overlijden van Gert in 2012 en enkele slordige vakantieplanningen van Marcel en Oene en roosterperikelen van Egbert in 2013 waren we even een paar jaar afwezig in Gent. En oh wat waren ze blij dat ze ons weer zagen. Hoofdarbiter Marc Bils begroette ons hoogstpersoonlijk en was oprecht blij met onze aanwezigheid. Hij onderstreepte dat door de volgende dag de hele dag in het shirt rond te lopen dat hij twee jaar geleden van ons gekregen heeft.
Dit jaar dus voor het eerst geen Gert. Dat was best wel even wennen. Natuurlijk missen we allemaal zijn droge humor en zijn vertrouwelijke sociale aanwezigheid, maar we kwamen er ook achter dat we opeens zijn enorme parate muziek kennis van zowel oude als nieuwe liedjes misten. Maar goed het leven gaat door en ook zonder Gert zijn we er weer in geslaagd om er een mooie vijfdaagse van te maken.
De voorbereiding van Gent begon eigenlijk al in december 2013 toen Rein, die dit jaar voor het eerst mee zou gaan, ons met allerlei vragen bestookte. We wisten hem nog enigszins af te remmen door hem er op te wijzen dat we eerst nog een weekend Wijk aan Zee voor de boeg hadden, maar daarna ging hij helemaal los. Zo’n zin had hij in vijf dagen schaken in Gent. Via een groepsapp hielden we de laatste dagen een steeds nauwer contact. Marcel ging de woensdag voorafgaand aan het toernooi al naar Gent om daar alvast de tent op te zetten en onze komst voor te bereiden. Via de groepsapp werden we op de hoogte gehouden van zijn vorderingen en de beschrijving van de naaste buren om ons alvast wat op te warmen. Willem Kok, die dit jaar ook weer mee deed aan het toernooi, en Eelke sliepen de nacht voorafgaand aan het vertrek naar Gent bij Egbert. ’s Avonds nog even de stad in om in de stemming te komen en een hapje te eten bij de Walrus. Net op het moment dat ze een tafeltje op het druk bezette terras hadden bemachtigd en eten en drinken hadden besteld zag Eelke Rein met z’n bakfiets met daarin twee van zijn dochters, voorbij fietsen. Wat toen gebeurde is voor ons geen verrassing, maar des te meer voor de ruim 150 aanwezige gasten op het terras. Met een luide schreeuw “Reinnnnnn” werd niet alleen Rein geattendeerd op hun aanwezigheid, maar werd het opeens plotseling heel erg stil op het terras. Honderdvijftig verbaasde en verwijtende ogen waren gericht op het bewuste tafeltje, waar de schreeuw vandaan kwam. Toen Rein zag dat die blikken ook zijn kant opgingen besloot hij wijselijk om door te fietsen. De toon voor Gent was gezet.
Op het moment dat Eelke het hele terras bij de Walrus in één tel stil kreeg, was Wim Slootweg met zijn campertje op weg richting Antwerpen. Na een terrasje in Breda gepikt te hebben had hij besloten om in Antwerpen te overnachten. Zaterdagochtend reden Egbert, Eelke, Oene, Rein en Willem naar Gent en omdat we geen vertraging hadden besloten we om direct naar de camping te gaan. Wim Slootweg had zijn campertje al mooi schuin voor de tent geparkeerd en toen we ook de partytent hadden opgezet en kennis hadden gemaakt met de buren kon het feest losbarsten of beter gezegd worden voortgezet.
Dit jaar waren we dus met zeven man vertegenwoordigd, te weten Eelke, Egbert, Marcel, Oene, Rein, Willem en Wim. Een mooie groep met veel vijftigers, één veertiger en een jonge god van begin dertig. Ondanks de verschillen, niet alleen qua leeftijd, was het een mooie groep. Ik heb dan ook geen enkel onvertogen woord of vorm van irritatie opgemerkt. Het is een groep waarvan de meesten iets hebben met taal, muziek en de schoonheid van de natuur. Ik heb nog nooit zoveel woordgrappen en woordassociaties gehoord als tijdens deze vijfdaagse. Wim Slootweg was hierin een meester. Zeer humoristich en hoewel ik weet dat voorbeelden op papier nooit het gevoel weergeven van de werkelijke situatie, wil ik toch wat voorbeelden geven al was het alleen maar om degenen die er bij waren nog even te herinneren aan die leuke momenten.
Toen we op de tablet een fragment van de cabaretiers Veldhuis en Kemper hoorden, wees Wim naar onze tent en zijn camper, roepende Veldhuis en Kemper. Een ander voorbeeld was bij de speelzaal toen Wim het over een nymfomaan had en ploseling zei: “en toen deed ik het licht uit en hadden we een nymfomaanverduistering”. Over een dag van nationale rouw: "maar weet je wel wat die rouwkost?" En Wim heeft een nieuw Engels/Nederlands woord verzonnen: Blowning. Over de betekenis hebben we het hier maar niet, wel werd het het meestgebruikte woord in Gent.
Tijdens het weekend hadden we nog een oude bekende als gast, namelijk Wim Bakker. Wim is een vriend van Egbert uit een ver verleden die jaren geleden ook een vaste deelnmer aan het toernooi was. Ook Wim past prima in deze groep. Hij is gek van vrouwen en met name hoogopgeleide vrouwen. Hij was dan ook helemaal weg van de Belgische Hilde, die niet alleen les gaf aan de universiteit van Gent, maar ook nog eens een vliegbrevet had. Over hoogopgeleid gesproken.
We hadden dit jaar dankzij Marcel een plekje op de echte camping, dus met stroom en koud bier. Geen overbodige luxe in een weekend waarin de temperaturen opliepen tot boven de 35 graden. Nee we hadden het weer prima voor elkaar op onze kampieng. Mooi veldje, goede tent, mooi campertje en goede buren. Het eerste weekend twee meiden, zussen voor zover ik weet (noot van de redactie: het was een tweeling, Oene!) , goed opgeleid en dus goed opgewassen tegen ons verbaal geweld. Leuke meiden die ook zichtbaar genoten van onze aanwezigheid en sociale vaardigheden. De laatste dagen een stelletje van ik schat een jaar of zestig die zichtbaar genoten van onze omgang met elkaar en onze muziek (ouwe lullen muziek zou Gert wellicht gezegd hebben). Kortom, Gent was weer als vanouds. Mooi weer, mooie mensen, vrienden en veel gezelligheid. Het heerlijke ritme van ’s ochtends rustig ontbijten, lekker schaken, heerlijk eten dankzij onze kok Eelke en lekker uitgaan in nachtelijk Gent, blijven voor mij het ideale begin van een lange zomervakantie.
Een heel kleine impressie van Gent bij nacht, met prachtige gevels:
Oh ja er werd ook nog geschaakt en soms best verdienstelijk, maar hoe verder het toernooi vorderde des te slechter werden de partijen. Schaaktechnisch gaat Gent 2014 de boeken in als het toernooi waarin Egbert zich onsterfelijk had kunnen maken door de latere toernooiwinnaar, grootmeester Czebe, met het magistrale Pb5 van het bord te vegen. Hieronder zal ik proberen van elke speler een korte impressie te geven van zijn toernooi. Maar eerst de eindrangschikking na 9 ronden.
Eindklassement van de boys
nr
naam
score
rating
tegenstand
74
VERMAAT M.
5.5
2153
1884
84
SCHRIEMER O.
5.0
2071
2034
109
HEIDINGA E.
5.0
1946
1890
135
DE BOER R.
4.5
2005
1838
162
WIND E.
4.0
2039
1840
238
SLOOTWEG W.
3.5
0
1487
286*
KOK W.
0.0
0
1035
Willem
Sinds jaren heeft Willem weer eens besloten om mee te doen aan het toernooi en daar heeft hij toch wel een beetje spijt van gekregen. Hij heeft het toernooi dan ook niet afgemaakt (zie sterretje achter zijn naam) en plechtig beloofd om nooit meer actief aan het toernooi deel te nemen. Willem moet het niet hebben van zijn schaakkwaliteiten, dat was bekend. Willem zijn kwaliteiten liggen op een ander vlak. Ik heb al eens eerder verteld dat waar Willem verschijnt geen vrouw meer veiligis en het bier rijkelijk stroomt. Het tempo waarmee hij drinkt, praat, vrouwen aanspreekt en aandacht vraagt is voor een 50-er bijna niet vol te houden. Maar waar Willem is, is het gezellig en zijn er altijd vrouwen in de buurt. In het weekend had hij afgesproken met zijn jeugdliefde Geertje en tijdens het toernooi had hij een plezierig contact met Hilde. Een analyse van één van zijn partijen zat er natuurlijk niet in maar een analyse van zijn schaakpartijtjes met Geertje of Hilde had ik graag aan dit verslag toegevoegd. Helaas, misschien een volgende keer.
Wim
Na een stroef begin kwam Wim langzaam op stoom en met 3,5 punt heeft hij het als ratingloze prima gedaan. Wim schaakt niet veel, maar op Jijbent.nl schaakt hij toch zo nu en dan een partijtje met Egbert, waardoor zijn niveau langzaam stijgt. Daarnaast is hij i.t.t. Willem iets meer geïnteresseerd in het spelletje. Wim is tijdens zo’n weekend onze intellectuele clown. Zijn taalvaardigheid gekoppeld aan zijn directe communicatie met wie dan ook, maken hem uniek en een graag geziene gast in elk gezelschap, maar zeker in dat van ons.
Egbert Egbert had zich onsterfelijk kunnen maken door in de tweede ronde met het prachtige Pb5 te winnen van de latere toernooiwinnaar Czebe. In de bijgevoegde analyse doet Egbert verslag van deze partij.
Met 4 uit 9 scoorde Egbert onder zijn niveau. Eigenlijk duurt het toernooi voor Egbert (maar ook voor anderen) 3 ronden te lang. Na 3 volle dagen Gent is het op bij hem, tenminste wat het schaken betreft. Zowel tactisch als strategisch presteert Egbert nog steeds op een hoog niveau, maar door zijn afnemende motivatie laat hij dit jammer genoegte weinig zien. Buiten het schaken is Egbert eigenlijk de grote verbindende factor. Via hem zijn we een vriendenploeg. Hij is sociaal, rechtvaardig, humoristisch en vooral zichzelf.
Rein Voor de meesten van ons is het schaken tijdens deze vijfdaagse de belangrijkste bijzaak, behalve voor Rein. Rein had zich voorgenomen om het toernooi serieus te benaderen en minstens 6 punten te scoren. Op basis van onze jarenlange Gent-ervaring hadden we zijn optimisme al enigszins getemperd, maar Rein had daar aanvankelijk geen oren naar. Na een paar knullige nederlagen tegen zoals hij ze noemt “krukken”, moest ook Rein erkennen dat een vijfdaagse combinatie van schaken en uitgaan niet zomaar resulteert in 6 uit 9. Rein bleef uiteindelijk steken op 4,5 punt, hetgeen voor hem natuurlijk zeer teleurstellend was. Ondanks zijn teleurstellende score bleef Rein het hele toernooi goed gemutst en zeer relaxed. Deze eerste ervaring zal dan ook zeker een vervolg krijgen. Hoewel Rein een kind van de meesten van ons had kunnen zijn heeft hij zich goed aangepast aan het gezelschap. Rein hield ons scherp, stelde ethische vragen en draaide op zijn tablet verzoeknummers voor ons. Nee, Rein kan je er wel bij hebben. Een spannende partij wordt door Rein zelf geanalyseerd.
Eelke
Eelke weet precies hoe je zo’n toernooi moet schaken en 5 uit 9 moet halen. Je wint ’s middags van een kruk en laat je ’s avonds snel door een sterkere schaker naar de slachtbank leiden zodat je op tijd naar de film kan en de volgende dag weer een kruk hebt. Eelke scoorde dan ook 101010101. In zijn laatste partij, die Eelke voor ons geanalyseerd en becomentarieerd heeft, laat hij zien dat hij een gouden kracht voor Philidor 2 is. Eelke is al sinds jaar en dag onze kok op de camping en ik heb nog nooit een negatief geluid over zijn kookkunsten gehoord. Ditmaal moest hij voor 7 en soms 8 mensen koken, maar dat is hem wel toevertrouwd. Soms laat Eelke zich, vaak aangspoord door anderen, wel eens gaan, maar doorgaans is hij de rust zelve. Wat zouden we moeten zonder zijn creativiteit op het terrein van o.a. koken, taal, muziek en zang.
Oene
Zelf ben ik goed aan het toernooi begonnen en als ik mijn laatste partij niet zo onnozel had gespeeld had ik zelfs een mooie score en TPR gehaald. Ondanks deze slechte laatste ronde ben ik over het geheel niet ontevreden. Een van mijn beste partijen heb ik voor jullie van commentaar voorzien.
Marcel Alhoewel Marcel van ons allen weer als hoogste is geëindigd met 5,5 uit 9 heeft hij geen goed toernooi gespeeld. Dat valt ook wel af te lezen uit TPR van 1884. Op Eelke zijn vraag om ook een partij op te sturen voor de website was zijn antwoord kort en duidelijk: “Ik heb geen enkele partij bewaard. De ellende die ik daar heb laten zien is niet toonbaar aan anderen. Bedroevend en beschamend was het”. Als je ook wel eens 7 uit 9 hebt gehaald valt dit inderdaad wat tegen, zeker gezien de tegenstand die hij heeft gehad. Marcel is binnen ons team de organisator, de leider. Ruim 4 dagen van te voren had hij de camping al besproken en de tent opgezet, zodat wij alleen onze spullen maar hoefden uit te laden. Ook voor het opbreken hoefden we niks te doen. Klap op de vuurpijl was nog eens dat we daar vijf dagen voor nul centen hebben gestaan. Welk team beschikt over zo’n captain? Een kleine blowning t.z.t. lijkt mij op z’n plaats.
Volgend jaar zullen we Gent weer overslaan, tenminste in de samenstelling zoals afgelopen jaar. Egbert, Eelke, Wim en Willem hebben al jaren geleden afgesproken om in 2015 een rondreis in de Verenigde Staten van Amerika te maken. In 2016 zijn we hopelijk weer van de partij.
