"U KUNT NOG BETER MET DE HOND SCHAKEN"

Lentecompetitie deel 6 en 7
door Kees van Straten

Geestelijk gelouterd en financieel gerustgesteld ben ik teruggekeerd uit Panama. Een paar dagen aan het strand van Pelasi doet wonderen.

Ik had daar een vrij eenvoudig onderkomen, maar de zon scheen, het bier werd geserveerd op de juiste temperatuur en met Ineke, Evelien, Germaine had ik diepe gesprekken op het strand. De uitbater van het logement kwam de eerste dag langs, zag me zitten met schaakbord en ‘Mijn beste partijen’ van Tarrasch en zei dat hij ook schaakte. Ik nodigde hem uit voor een partijtje. Toen hij driemaal verloren had (gekkenmat, herdersmat en boerenmat) stond hij op en zei: ”My dog plays better”. Dat herinnerde me aan de volgende anekdote: Godfried Bomans schaakte regelmatig met Lodewijk van Deyssel. Bomans bleek dan de betere schaker te zijn. Na weer een verloren partij verzuchtte Van Deyssel: "Welaan, meneer Bomans, u ziet het, u kunt nog beter met de hond schaken". Bomans, die altijd wel een gevat antwoord paraat had, werd in verlegenheid gebracht. Wat Van Deyssel zei klopte, maar om dit zomaar te bevestigen was wel erg gênant. Omdat enige reactie van Bomans uitbleef, merkte Van Deyssel zelf maar op: "Men wordt geacht dit te ontkennen".

Nu de lentecompetitie.
Omdat we met het 5e team moesten schaken tegen De Donger 2 kon ik niet aanwezig zijn bij de 6e aflevering. De uitslagen heb ik van de site geplukt. Smeuïge partijen, roddelpraat, grollen en analyses zijn me niet bekend. Daarom maar meteen over naar aflevering 7.

Tussenstand:

Omdat ik alleen in verre landen nog wel eens een partijtje win, maar de laatste maanden thuis speel als een natte krant, om Rinze maar eens te citeren, en u niet kan verblijden met interessante partijen, hier nog een anekdote over Van Deyssel (nom de plume van Karel Joan Lodewijk Alberdingk Thijm). Ik citeer stilist Bomans:
Na afloop van de plechtigheid (een promotie. KvS) verklaarde Thijm opeens: ”Thans, vrienden, gaan wij ons vertreden”. Een Amsterdams advocaat, met het nachtleven van Amsterdam niet geheel onbekend en daardoor hier ook ongenoemd blijvend, gaf aan dit verlangen de uitleg die hem de waarschijnlijkste leek en voerde het gezelschap naar een huis van lichte zeden. Hier ontwikkelde zich tussen Boutens, Thijm en Franken een dispuut over de invloed van Plato op het christelijk denken en zie, halverwege deze gedachtewisseling traden drie geheel ontklede dames naar binnen, waardoor de bedoeling der lokaliteit de inzittenden duidelijk werd. Eén zette zich op de knie van Thijm en nam hem alvast de baret van het hoofd. Wie nu denken mocht dat Thijm door deze ontwikkeling der gebeurtenissen overrompeld zou zijn, vergist zich. Hij hield vast aan de oorspronkelijk door hem vermoede bestemming van het vertrek en sprak, het gesprek een ogenblik onderbrekend maar daarna onmiddellijk weer hervattend: “Dank u, juffrouw, drie broodjes met ham”.

Een partij uit de zesde ronde: