Op zoek naar bewijzen kwam ik in de stadsbibliotheek van Stavoren deze ingekleurde gravure tegen. Dit zeldzaam paarse varken is opgetuigd met een schaakkleed. De gek zit op het kleed, en omdat hij geen enkele moeite hoeft te doen om het varken in bedwang te houden, kan hij rustig op de kromhoorn alle coupletten van het verplichte Wilhelmus blazen. ‘Schaken als een gek op een varken’ blijkt een vorm van multi-tasken te zijn. Deze variant van het schaken behoort nog niet tot het standaardrepertoire, maar lijkt me wel een interessante aanvulling. Wat aanvankelijk klonk als een belediging, “Je schaakt als een gek op een varken”, kan ook worden opgevat als een compliment. Het schaken gaat je moeiteloos af, je kunt meerdere zaken tegelijkertijd afhandelen, terwijl je niet eens naar het schaakbord hoeft te kíjken.
Narren zouden dwazen zijn. Het tegendeel is waar. De hofnarren blonken uit door scherpzinnigheid en intelligentie. Varkens zouden vieze, domme beesten zijn. Het tegendeel is waar. Allereerst hebben ze een goed geheugen, kunnen ze abstract denken, begrijpen ze de intenties van anderen en zijn ze hygiënisch. Marino en Colvin hebben dit overtuigend aangetoond in hun: Thinking pigs: A comparative Review of Cognition, Emotion, and Personality in Sus domesticus (2015).
Het is hoog tijd om van het varken af te stappen en een voorlopige balans op te maken bij het overdag-schaken. Bovenaan staat, wie anders, Rink Visser met 8,5 punten. Yme Brinksma en Michiel Offringa staan met 6,5 al op een flinke achterstand. Karel Jellema staat met een half puntje minder op de derde plaats. Dan, met 5 punten, Joop Zeinstra, Kees van Straten en Gerrit van der Bij. Henk Drewel nestelt zich in de middenmoot. Margriet en Joop volgen, Rob Jaski bijna onderaan en Chris Rozema is hekkensluiter.
Nu moet wel aangetekend worden dat Joop en Margriet zes weken weg zijn geweest, dat Rob Jaski later is ingestroomd en dat Michiel ook een aantal keren niet aanwezig kon zijn. Met alle nog te spelen partijen kan de stand er straks heel anders uitzien. Gelukkig zijn Joop en Margriet weer heelhuids teruggekeerd uit het verre Zuid-Afrika. Zes weken lang hebben ze daar rondgereden. Hier maken ze hun blijde rentree op de woensdagmiddag.
