Philidor 1 - Oegstgeest 80      (6 - 4)

Cor Kamstra
(Overgenomen uit SN 8)

Koploper Oegstgeest in in de 8ste KNSB-ronde de eerste nederlaag toegebracht. In deze voorlaatste ronde zette Philidor Leeuwarden hen een hak. De spelopvatting 'een veilige positie innemen, wachten op de fout en dan uittikken' had Oegstgeest zeven matchoverwinningen opgeleverd in de 1e klasse KNSB, maar Philidor had zich voor deze ontmoeting een zelfde spelopvatting aangemeten. Acht remises waren het logische gevolg en twee uitglijders van Oegstgeest aan bord acht en negen. “Toeslaan op de lagere borden!” Teamleider Jongsma had het weer goed gezien. De twee missers van Oegstgeest illustreren goed waar het met hun spelopvatting mis kan gaan.

Jan Boersma – C. Slingerland

  a b c d e f g h  
 8   8 
 7   7 
 6   6 
 5   5 
 4   4 
 3   3 
 2   2 
 1   1 
  a b c d e f g h  


Met 'wachten op de fout' wordt de fout van de tegenstander bedoeld, niet die van je zelf. 1…Pxh5? 2 Lxe7 – Tfe8 3 g4 en wit won een stuk.
1…e5 2 Pf6 Lxf6 3 Pd5 is ook niet de oplossing, maar 1…Db6 lijkt speelbaar: 2 b3 Pxh5! (nu wel) 3 Lxe7 Te8 4 g4 Dc7 of 2 Pa4 Db3 3 b3 De5 En met een 'veilige positie' wordt bedoeld een positie met minstens evenveel mogelijkheden als de positie van de tegenstander.

A van der Spek – Addie Lont
  a b c d e f g h  
 8   8 
 7   7 
 6   6 
 5   5 
 4   4 
 3   3 
 2   2 
 1   1 
  a b c d e f g h  


Door te terughoudend spel heeft wit de mindere positie, maar hij kan nog in de partij blijven als hij 1 Td6 speelt. 1. e5? Td8 Nu heeft zwart een eenvoudig programma (Td8xd1,Pc3,c4 en b3), waar wit geen tegenwicht meer aan kan bieden.
2 Ta7 Txd1 3 Txd1 Pc3 4 De1 Pxd1 5 Dxd1 c4 6 Pd4 Dd8 7 f4 Lf8 0-1

Maar liefst acht remises in deze wedstrijd, dat zijn samen zestien uitgestoken en geschudde handen. Het was een goede match om de verschillende manieren van remise aanbieden en aannemen te observeren. Zo was er een speler die geen speler is omdat hij de spanning niet aankan. Na een paar zetten remise aanbieden aan een gelijkgestemde tegenstander, nog een geforceerd grapje maken over de opmerkelijk snelle puntendeling en dan opgelucht adem halen omdat hij toch onmogelijk verantwoordelijk kan worden gesteld voor een eventuele nederlaag van het team. Meer als een echte speler was het remiseaanbod van de woordeloze schaker: een schuin gehouden half uitgestoken hand en een vragende blik van verstandhouding, maken zijn aanbod voor de tegenstander aanschouwelijk. En dan was er nog de remise tussen twee verschillend gestemde spelers: de één opgelucht, de ander teleurgesteld. Na de aanname van het remiseaanbod begint de teleurgestelde speler driftig te analyseren. Bij al deze remises gaan mijn gedachten naar een heel bijzonder remiseaanbod dat niet in de toernooizaal, maar in de binnenstad van Groningen werd uitgesproken. Als bewoner van de binnenstad van Groningen ben ik bekend met de gezichten van de zonderlingen die er overdag rondhangen. Van één ervan wist ik dat hij 'acts' instudeerde en deze opvoerde voor het winkelende publiek. Zo zag ik hem eens (gymschoenen, te korte spijkerbroek, regenjas, lang van stuk, grijze sik en een krullende bos grijs-wit haar) in een winkelportiek staan, de rechterhand in de regenjas verborgen en zenuwachtig van links naar rechts spiedend. Toen een tweetal jonge vrouwen voorbij wandelden sprong hij met uitgestoken rechterhand naar voren en bulderde “REMISE??”. De jonge vrouwen sprongen van schrik een meter in de lucht, lachten gegeneerd toen ze het begrepen en keken nog één keer om toen ze verder liepen. De zonderling mompelde ze nog iets na, nam zijn plaats in het portiek weer in en wachtte op een nieuwe kans voor z'n act. Tot deze 'toer', die hij nog vele weken opvoerde, kende niemand zijn ware naam, maar sindsdien staat hij bij marktkooplui en de middenstand bekend als “de hand”. Als ik “de hand” op straat tegenkom moet ik steeds denken aan een schaker die ik in gedachten dezelfde bijnaam heb gegeven, omdat hij zoveel remises speelt. Z'n scorelijst bestaat altijd geheel uit gelijkspelen, op één uitslag na. Dat is het punt dat hij heeft gescoord, nadat de tegenpartij remise heeft geweigerd. Eén winstpartij, als stille waarschuwing tussen het rijtje remises.

Jongsma – Reedijk

  a b c d e f g h  
 8   8 
 7   7 
 6   6 
 5   5 
 4   4 
 3   3 
 2   2 
 1   1 
  a b c d e f g h  


Wit staat iets beter en zwart heeft geen enkele mogelijkheid om daar aan te tornen. Een 'ideaal' moment om een puntendeling voor te stellen. Een aanbod dat men niet kan weigeren en dat deed zwart dan ook niet. Hiermee scoorde Jongsma zijn zevende(!) remise van dit seizoen.
Apeldoorn en Oegstgeest delen nu de bovenste plaats in 1A, een plaats die zij nauwelijks verdienen. Zij zijn dan wel de eersten, maar zeker niet de beste (Leve Philidor I, dat beide teams in Leeuwarden overwon). Maar Oegstgeest en Apeldoorn zullen in gedachten al bezig zijn met de laatste ronde, wanneer zij in een onderling duel zullen uitmaken wie er kampioen wordt.
Waar beide teams in ieder geval niet aan denken is het gezamenlijk reizen. Zoals vaker bij dergelijke teams waren de beroepsspelers al lang vertrokken toen de laatste partij werd beëindigd. Met een nederlaag achter de kiezen moesten de enkele overgebleven spelers dan alleen de reis naar huis afleggen. Helemaal terug naar Oegstgeest (nog even Apeldoorn bellen).

Cor Kamstra Karel vd Weide – P. Nikolic ½ - ½
Migchiel de Jong – N. Nikolic ½ - ½
Sipke Ernst – G. Sosonko ½ - ½
Babak Tondivar – J Willemze ½ - ½
Bas van der Lijn – JJ Piket ½ - ½
Wietze Jongsma – Reedijk ½ - ½
Cor Kamstra – F. Slingerland ½ - ½
Jan Boersma – C. Slingerland 1 - 0
Addie Lont – A van der Spek 1 - 0
Aeilko Bakema – Straver ½ - ½