16/04/05: DTK - Philidor II:

Op 8 januari 2005 stond Philidor II roemloos onderaan met 0 punten uit 5 wedstrijden. We speelden die dag in Enschede tegen Esgoo II en het stond 3½-3½. Toen won Oene van Paul Bierenbroodspot, we wonnen de wedstrijd en vervolgens 4 wedstrijden achter elkaar. Wonderen der sport.

De laatste wedstrijd ging tegen DTK in Gerkesklooster. DTK was al gedegradeerd en wij waren al veilig; we konden er dus een leuke pot van maken.

DTK betekent De Twee Kastelen. De naam verwijst naar het feit dat de club in twee dorpen speelt; Kollum en Gerkesklooster. Vandaag dus Gerkesklooster. Een merkwaardig dorp: het ligt op de grens. Op een gegeven moment zie je een rode stippellijn: daar begint de provincie Groningen en heet het dorp plotseling Stroobos.

We speelden in dorpshuis Rehoboth. Het hele dorpshuis getuigde van een rijk verenigingsleven. De zang- en muziekverenigingen hadden prachtige prijzenkasten: "Zingt Gode lof," "Excelsior" en "Gloria dei." De biljartvereniging "Alle Wille" (allen plezier, of alle plezier) en de damvereniging OKK (oefening kweekt kunst). Ik denk dat de verenigingsdichtheid in de dorpen fors hoger is dan in de stad.

Hoogtepunt in dorpshuis Rehoboth is in de kantine een grote oorkonde waarop Gerkerklooster wordt geëerd als "Schoonste dorp van de gemeente Achtkarspelen." Daar word ik helemaal warm van van binnen.

De wedstrijd. Erik speelde een klassieke partij in de geest van Morphy. Hij had wel wat van die partij van Morphy die hij in de schouwburg speelde tegen die twee edelen. Lange rokade, Lg5, d-lijn open en toen Lb5 schaak, nog een dame-offer op b5 en vervolgens Td1-d8 mat. 15 zetten.

Ik was als tweede klaar. Ik had stevige druk maar kon geen doorslaande aanval vinden. Toen wilde ik afwikkelen naar een beter eindspel, maar kreeg vervolgens een bak stukken in de schoot geworpen: ik speelde Lf6xd4, waarbij ik de koning op g1 schaak zette. Mijn tegenstander speelde Te1xe4 ook schaak, om zo op listige wijze de loper op d4 terug te slaan. Maar dat was in strijd met de spelregels. Hij moest dus Te1-e3 spelen, en vervolgens Tf1-f2. Grappige meerslag.

Wessel won eveneens. Hij speelde zijn Philidor-verdediging, zette alle stukken op de goede velden en toen was het een kwestie van oogsten. Oene had eindelijk weer eens wit, en toen bleek tot welke grote daden een witte Oene in staat is. Een scherpe schotse opening, Dd1-g4xg7 en vervolgens won Lh6 de kwaliteit. De zwarte tegenkansen op de damevleugel werden vakkundig door Oene gedoofd. Mooi potje.

Marcel speelde zoals wel vaker 20 zetten theorie. In het middenspel miste hij een zeer kansrijke voortzetting, waarna de partij verzandde in een remise-toreneindspel.

De partij Egbert Wind - Johan Mostertman begon als volgt: 1. e2-e4 Pb8-c6 2. d2-d4 d7-d5 3. e4-e5 Lc8-f5 4. Lf1-d3 Lf5xd3. Bij de analyse na afloop zei Egbert: "waarom speelde je eigenlijk niet 4….Pc6xd4?" Tsja, waarom niet. "Het zal wel niet kunnen." Maar het kan dus gewoon wel….

Egbert speelde een partij zoals het hele seizoen: goed uit de opening, zeer kansrijk middelspel, en dan gaat het mis. Verbuikt een zee van tijd om iets moois te vinden hetgeen net niet lukt en gaat dan door enige onnauwkeurigheden ten onder. Volgend seizoen gaat het ongetwijfeld beter!

Vaste invaller Zahid Dzaferspahic speelde ook een partij zoals we van hem gewend zijn. Hij trekt alles terug op de onderste twee rijen, en laat de tegenstander komen. Vroeger was hij hierin virtuoos, maar de laatste tijd is het Dzaferspahicsysteem een beetje roestig. Hij liet zijn loper op g7 insluiten (door h5-h6 van wit!) en speelde de rest met een stuk achter, maar wel met twee uren extra op de klok. Vlak voor de 60^e zet was de stand der klokken: wit 2.06 en zwart 2:01. Let op: bij wit een punt (minuten) en bij zwart een dubbele punt (uren). De witspeler hield het hoofd koel en won gedecideerd.

Aan het eerste bord was vlak na de opening een remise-eindspel ontstaan, dat vervolgens de hele middag werd doorgespeeld. Nu heb ik geen verstand van eindspelen, maar ik weet wel dat het snel fout kan gaan. Zeker toen er een pionneneindspel ontstond, daar ben ik psychisch niet geschikt voor. Michael en Jippe wel, en zij hielden het keurig binnen de remisegrens.

5-3 dus, een mooie afsluiting.

Volgend seizoen ons derde team ook in de derde klasse KNSB. Het zijn mooie tijden. De verlanglijstjes liggen al bij de technische commissie.

Eelke