Nare Namiddag in Nijverdal

25/03/06: E.N.O. I - Philidor III:

1 Bert de Vos - Marcel Vermaat 1 - 0
2 Adriaan Poffers - Oene Schriemer 1 - 0
3 Mark van Essen - Egbert Wind 1 - 0
4 Rieke Poffers - Eelke Heidinga 0 - 1
5 Matthew Johnson   - Aeilko Bakema 1 - 0
6 Jean-Paul Pennings - Gert Winkel 0 - 1
7 Johan op den Dries - Geert van Everdink ½ - ½
8 Guy Bielderman - Rob van der Meer 0 - 1
        -

 

Een middag vol blunders en onnauwkeurigheden mondde uit in een beschamende en onnodige nederlaag.

En het begon zo mooi! De doorgewinterde treinreizigers van het derde team wisten dat op 25 maart de Lente-actie van de NS inging: een dag onbeperkt reizen in de eerste klasse voor twee personen voor € 35. Goedkoper dan kaartjes met korting én veel gerieflijker.Omdat ENO om 12:00 begint zaten we in dezelfde trein als de mannen van het tweede team, die naar Enschede reisden.

Philidor II op weg naar Enschede

Jippe en Wessel kijken stuurs voor zich uit Dick, Erik, Siegbert en Maarten kunnen er wel om lachen  

 

Philidor III op weg naar Nijverdal (zelfde trein)

 

Gerieflijk, zeer gerieflijk. Zo nu en dan mocht een tweede team speler even komen buurten  

Het zijn soms maar kleinigheden die het leven veraangenamen.

 

Door een treinstoring te Zwolle waren we een half uur te laat. De mannen en vrouw van ENO hadden keurig gewacht. ENO speelt in een wijkgebouw dat gebouwd is in 1990 en sindsdien niet meer onderhouden. De ambiance was uitstekend: ruime zaal, elke partij een aparte tafel en een Friese wedstrijdleider: Jelle Beintema, oud-lid van Philidor.

 

 

De wedstrijd begon met een vlotte overwinning van Rob aan bord 8. Hij won een pion en vervolgens kwam zijn tegenstander met een geheel incorrect stukoffer. Het was plezierig dat deze partij snel afgelopen was, omdat de ENO-speler voortdurend zat te mompelen....

Vervolgens begon het drama.

Aeilko Bakema speelde van alle goede goden verlaten Kf2-f3?? en werd toen verrast door Pc6-e5. Even later was het 0-1. Geert van Everdink meende goede zaken te doen met d4-d5 maar 0-0-0! kostte hem een pion. Hij wist het nog mooi tot remise te keepen. Dit was de slotstelling van Oene. Hij gaf op na e5-e6. Oene is al een tijdje hopeloos uit vorm. De oude Oene had hier zeker nog even doorgespeeld; f7xe6 geeft de koning een vluchtveld en zwart kan wellicht nog een verdediging organiseren.......

 

In de trein op de heenweg hadden we de Blackmar-Diemer op het bord gehad, en Egbert kon het niet laten dat te spelen. Hij zette niet scherp genoeg voort en bleef dus gewoon een pion achter.Toen daar nog een tweede en derde pion bij kwamen, hield Egbert het voor gezien.

 

De stand was nu 3½- 1½ voor ENO, maar Gert, Eelke en Marcel stonden alle drie gewonnen. Toen zag Marcel een briljante combinatie. Torenoffer! Ondekbaar mat! Op de schouders die man!

Marcel aan het woord:

Dd4 (+5.60) en Txe8+ gevolgd door Dd6 (+4.66) winnen nog steeds simpel 32.Th1–h8+?? Ik dacht hier een heroisch slot te bewerkstelligen. Zoete wijn en vette zwijnen. Vestaalse maagden vleien zich aan zijn voeten neer. 32...Kg8xh8 33.Df4-f7 En ondekbaar mat op h1 !! Geniaal. Of..... of.... 33...Te8xe1 Kein wein, weib' und gesang. Deze tragiek valt niet te verwoorden. Binnen 2 zetten van +9 naar - 19.53. Het meest zwaar vallen dan de woorden van een der tegenstanders die jouw tegenstander complimenteren met zijn goede spel. Het liefste zou je zijn kop eraf rukken :-) 0–1

 

Daarmee was de wedstrijd verloren. Gert en Eelke brachten nog wel twee punten binnen maar verloren bleef het uiteraard. De manier waarop Gert en Eelke hun punt maakten verschilde nogal.

 

Links: Gert (die al een pion voorstaat) wint een tweede pion met Dxe2!

Rechts:Eelke's oog van de naald

 

 

Degenen die geregeld mijn verslagen lezen, moet het zijn opgevallen dat deze niet uitblinken in objectiviteit. Graag mag ik hier en daar de gebeurtenissen aandikken of opleuken. Zo had ik over mijn partij bij ENO graag in superlatieven willen schrijven, maar dat zou de waarheid al te zeer geweld aandoen. In de opening werd ik totaal weggespeeld.Op de 15 zet kreeg ik een remiseaanbod. Gezien de stelling had ik dat direct moeten aannemen. Echter: in de vorige wedstrijden was er enige kritiek van de diehards in het team op de "dapperen" die snel remise spelen. Om niet weer de hele terugweg "Dapper hoor! Karakter!" te moeten horen, sloeg ik het aanbod af. Twee zetten (TWEE ZETTEN!) later zat ik tegen de stelling in het rechter diagram hierboven aan te kijken.

Mijn tegenstandster had hier de plaatselijke krant kunnen halen met Pf3xe5!! Na Dxe5 Txd7!! is het geheel hopeloos voor zwart.

Ze speelde echter Pf3-h2 en na h6-h5 ook nog g2-g4. De strijd was toen weer open, en dankzij de ongelukkige klont witte stukken op de koningsvleugel had de zwarte aanval succes. Op de terugweg kreeg ik toch wel "Dapper hoor!" te horen, maar met een heel andere lading........

 

 

 

 

 

En bij de pizzeria deden we deze keer iets geheel nieuws: beltonen vergelijken!

 

Eelke