22/04/06: Philidor III - Staunton:

Er stond niets meer op het spel, en het lijkt alsof het een vredelievende middag was met die 6 remises, maar het tegendeel is waar. De meeste remises waren zwaarbevochten. Behalve de eerste: Van Popta en Dijkhuis hadden na een uurtje spelen alle spanning uit de stelling gespeeld: een correcte remise.

En terwijl de stellingen ingewikkelder werken, werd er buiten een heel andere stelling opgebouwd: een heistelling. Er zijn tijdens deze ronde in een terrein vlak naast het denksportcentrum 20 betonnen palen van 10 meter lengte de grond in geheid. Niemand klaagde, leuk is anders. Overigens: hoe heet een inwoonster van het Friese dorpje Hijum? Een Hijumerin!!

In dezelfde zaal werd gespeeld Philidor II tegen Haren. Bij winst en bij niet al te grote andere uitslagen zou Haren kampioen worden. Halverwege de middag kwam de grootste fan van Haren binnen: Albert Platje. Hij was nog niet binnen of zijn mobiele telefoon ging af. En terwijl hij naar de uitgang liep, nam hij alvast op. "JOAA?" (de "o" staat voor het Gronings accent). En zo wist de hele zaal dat Platje aanwezig was.

Grote fan, maar wel met mobiele telefoon

Aan het eerste bord Yeb Blom tegen Marcel. Yeb zou de volgende dag 50 worden, heeft Marcel hem daarom laten glippen? Nee, het was gewoon te ingewikkeld. Marcel had steeds het initiatief, en wikkelde af naar een moeilijk toreneindspel.

Volgende de geleerden zou zwart in de stelling hiernaast kunnen winnen met Tb1 of Tb3. Marcel speelde Tb4 en de stelling werd remise. Vraag me niet waarom, bij de analyse zat ik zoals gewoonlijk niet op te letten.   Ik zat toen namelijk met Oene te sms-en, die verplicht aanwezig moest zijn bij het 50-jarig huwelijksfeest van de grootouders van zijn vrouw. Oene, ook langs deze weg nog sterkte en we hopen dat je het overleefd hebt......

Bij Aeilko kwam weer eens een Blackmar op het bord. Aeilko had zwart en bleef gewoon een pion voor. Wit had echter wel zoveel dreigingen dat het evenwicht gehandhaafd bleef. Remise dus. Ook Egbert en Piet speelden remise, maar niet nadat Egbert een gouden kans had gemist.

In deze stelling speelde Egbert Pc5 en na veel halsbrekende toeren werd de partij remise. Had Egbert hier Pe5! gevonden, dan wint dat in elk geval een pion. Het paard op d5 is in moeilijkheden. Na c2-c4 volgt Pxc4. Jammer.

Gert Winkel verviel weer eens in zijn oude fout: hij verloor op tijd. In een stelling die er remise-achtig uitzag kon hij er niet tijdig 40 zetten uitpersen. Het blijft toch elke keer weer een tenenkrommend gezicht: Gert die rustig zit na te denken, en ook rustig alle zetten noteert terwijl zijn vlag op vallen staat. Vaak haalt hij het wel; deze keer dus niet.

Deze enige verliespartij werd gecompenseerd door de enige winstpartij. Ik speelde tegen Menno van Steenis. Van Steenis is een buitengewoon aardige man van in de 70, die een zeer rijke schaakhistorie heeft. Twee jaar geleden had ik van hem verloren, maar dat wist hij niet meer. Totdat ik zei dat hij bij die gelegenheid een vol kopje koffie over mijn notatieboekje had gegooid, toen wist hij het weer.....

Van Steenis is in zijn hele schaakcarrière altijd een ongelooflijke houwdegen geweest. Als hij niet kan offeren is hij niet gelukkig. Op die manier heeft hij schitterende partijen gewonnen.

Twee jaar geleden had hij mij er op die manier ook afgeveegd, en deze keer dreigde het weer dezelfde kant op te gaan. Van Steenis offerde een pion, een kwaliteit, en vervolgens nog twee pionnen. Ik had houwen en keren om met een open koningstelling tegen twee lopers, een toren en een dame op te boksen. Door een kwaliteit terug te geven ging het allemaal net goed. In opperste tijdnood toverde Van Steenis nog een schijnoffer van een toren uit de hoge hoed, maar daardoor kon ik met de dame de zwarte stelling binnenvallen.

In onderstaande stelling (Van Steenis had de a-pion al geofferd) kwam Ta8xa4, om na Da4 met f5-f4 te vervolgen.

Dit is de stelling na de 36e zet van wit. Mijn bedoeling was een paar schaakjes te geven tot de 40e zet, om daarna rustig naar de winst te zoeken. Die is er wel: zwart is gedwongen naar de h-lijn te gaan, en dan kan wit op h5 dameruil forceren, slaat op c6 en vervolgens op h3. Zwart kan geen Kf4 doen, want dan volgt Dg3 mat. Zwart speelde in deze stelling Kf6 en pas na Dg6 zagen beide spelers dat de partij was afgelopen.

3-3, nog twee te gaan. De stelling van Catharinus werd tot op het bot uitgevochten, maar meer dan remise zat er niet in.

3½-3½. En Rob ging de wedstrijd binnenhalen. Ik hoop dat Rob een beetje goed geslapen heeft, want er gebeurden gruwelijke dingen. Na afloop taxeerde Fritz de stelling van Rob maximaal op +5....

De partij van Rob kende een merkwaardig incident: Rob had paarden op e2 en e3. Rob wilde Pe2xd4 spelen, maar pakte het paard van e3 beet. Oeps! Zijn tegenstander zei echter: "we spelen niet met het mes op tafel, neem het andere paard maar." Aardige geste.

Rob won twee pionnen, had een stuk kunnen winnen, maar wikkelde af naar een toreneindspel met één pion meer waarin hij netjes een remiseweg vond. Ongelooflijk.

In deze stelling pakte Rob het paard op e3 beet. Hij mocht vervolgens toch Pe2xd4 spelen. Na afloop bleek, dat Pe3-f5!! wit een winnende aanval geeft...	Zwart had op d6 een pion teruggeslagen, in de verwachting dat na slaan op d6 het paard op f6 ook valt. Dat is niet waar: Na Txd6, Txd6, Txd6. Txd6 wint Pe8 een stuk.

Niet te filmen dit. De wedsrijd van de gemiste kansen....

4-4. Bij winst hadden we een extra promotieplaats verdiend voor de FSB, nu niet. Maar goed, niet getreurd. We zijn met een 4e plek ook tevreden. En we zijn hoger geëindigd dan het tweede team, en dat levert weer een kistje bier op van Jippe!

Toen ik bij mijn fiets stond kwam Staunton langslopen, op weg naar de auto. Ik hoorde Van Steenis zeggen: "nou moeten jullie me toch eens uitleggen hoe je dat doet, remise spelen." Geweldige man.

Eelke