Philidor 1
Ook zonder topscorer Babak Tondivar slaagde Philidor erin de laatste wedstrijd winnend af te sluiten. Erg makkelijk ging dat niet, en dat is typerend voor het hele seizoen. De onderste borden gaven deze keer de doorslag: 3-0. Tjapko won een eindspel toch nog soepel, Harmen werd beloond voor zijn moed de remise uit de weg te gaan en won fraai na de nodige halsbrekende toeren. Jelmer had geen enkele moeite met het passieve tegenspel en haalde met grote overmacht het punt binnen. Eric-Jan, net terug uit de VS, hield de gevaarlijke Marks eerst en tijdje tegen, maar toen het moment daar was sloeg hij genadeloos toe met een zeer sterk kwaliteitsoffer. Addy en Eddie verloren, de rest werd remise.
Een krappe (half bordpuntje) 3e plaats was het eindresultaat; terecht dat de 2e plaats ver buiten bereik bleef.
Een matig seizoen dus, en het had nog veel slechter kunnen aflopen als de wedstrijd tegen Utrecht 2 niet was gewonnen dankzij 2 invallers.
Kijken we naar de individuele resultaten dan valt op dat Babak er dit jaar ver boven uitsteekt. Hij grossiert bovendien in Friese titels en speelt altijd goed in de halve finales. Laten we hopen dat hij nog lang behouden blijft voor de club.
Tjapko en Eric-Jan scoorden ook goed, vooral knap van de laatste om, hoewel weinig spelend, scherpe partijen tegen geduchte opponenten bijna steeds winnend af te sluiten. De meeste anderen speelden redelijk. Addy was nogal wisselvallig: goede overwinningen tegen sterke tegenstanders afgewisseld met teleurstellende nederlagen.Jelmer debuteerde bevredigend, zeker als je het vergelijkt met kanonnen uit het verleden die vaak een slecht eerste jaar meemaakten.
Tot slot, het kan niet onbesproken blijven, het fenomeen E.C. Scholl. Het zal vermoedelijk altijd een raadsel blijven wat er aan de hand was in het seizoen 2005-2006.
Kon Eddie zich in de onderlinge en de play-offs bijna alles permitteren (onbedreigd kampioen), in de tientalwedstrijden was elke fout fataal. Overigens leed zijn humeur hier totaal niet onder, hij bleef steeds de buitengewoon onderhoudende causeur. Heeft Eddie een een mentale gesteldheid van onaanraakbaarheid bereikt, waarbij niets hem nog uit evenwicht brengt, of interesseert schaken hem geen bal meer? Hoe dan ook, Eddie kent zijn plicht: schaken tot de laatste snik.
Wietze J.