SMB uit, altijd lastig, temeer we reeds om 12 uur moesten beginnen. Er was ons een lange zware dag in het vooruitzicht gesteld door teamcaptain Scholl, die zoals gebruikelijk weer een veel te veilig reisschema had vastgesteld. Hania en cs. arriveerden ruim een uur te vroeg, de zaal was nog niet eens open. Alleen Bas kwam goed getimed vlak voor aanvang binnen. We vielen in het 160-jarig jubileum van de Nijmegenaren en hadden wel zin dat te verpesten, ook al kregen we gebak aangeboden. De sfeervolle speelzaal annex kroeg was niet echt geschikt om te schaken, meer iets voor de jongens van het derde.

Erik en ik, toevallig de invallers, moesten als enigen een tafel delen. Extra reden voor een snelle remise (10 zetten in 10 minuten, ik word steeds bedrevener). Tjapko nam remise toen er tijdnood dreigde, Erik wist af te wikkelen naar ongelijke lopers en na een slappe zet van de tegenstander was het niet moeilijk meer. Toen ik terugkwam van een uitgebreide wandeling door het fraaie Nijmegen leken de zaken gunstig uit te pakken voor ons. Eddie stond een pion voor, beide Jannen stonden beter en Bas was Klip aan het kielhalen. Ook Harmen had een veelbelovende aanvalsstelling, alleen Migchiel had zich vercombineerd tegen Degens. Jan Boersma won door een triomftocht van zijn paard door de witte stelling, Harmen verloor, weer vanuit het niets, zoals voortdurend dit jaar. Toen Klip de ongelijke strijd eindelijk staakte was de stand 3,5 gelijk met drie gunstige/gewonnen stellingen voor ons.

Jippe had een technisch gewonnen eindspel op het bord, Eddie nog steeds een pion meer. Krudde keek de hele middag tegen een treurige stelling aan en hoopte op tijdnoodgerommel. Vlak voor de 40e dacht Eddie met zijn dame op f4 met de toren beslissend biinen te vallen op c1. In opperste paniek wil Krudde Da4 spelen, maar nog voor het loslaten beseft hij dat dit de dame kost, schudt even met zijn hoofd en speelt na lichte aarzeling de zet toch.Er gaat een siddering door de vele toeschouwers, de wedstijd is beslist. Eddie speelt a tempo Tc1 en wil na Kg2 gaan matzetten. Helaas, er staat een pion op f3 en na Dg5, Kh3 is het moment voorbij. Jan Hania verknoeit vervolgens zijn mooie aanvalsstelling, de technische afwikkeling van Jippe hapert. Als Jippe de draad volledig kwijktraakt en zelfs nog verliest is er weinig hoop meer.Hania weet met aardige truc direct verlies te vermijden, maar het dame-eindspel met 2 pionnen minder lijkt kansloos. Eddie, zich van geen kwaad bewust, zwoegt verder om een razend moeilijk dame-toreneindspel te winnen.

In de tweede tijdnood blijkt Jan toch miraculeus remise te maken, hij heeft een keer of honderd het enige juiste schaakje gegeven. Dan geeft Eddie, van alle goede goden verlaten, zijn dame weg na een ultieme winstpoging. Na 5 minuten analyseren vertel ik wat er gepasseerd is. Eddie incasseert heroisch en ook de rest van de lange zware dag is er niets bijzonders aan hem te merken: gewoon chagrijnig met hoge amusementswaarde. De dag eindigt in mineur als we Bas kwijtraken op weg naar de buitengewoon ongezellige Chinees. Erik en ik hebben vervolgens nog te maken met een levensgevaarlijke bumperklevende vrachtwagen, die we pas in Vinkenveen (woonplaats van Johan Cruiff en de moeder van Erik) weten af te schudden.

Wietze Jongsma