Toen het eerste na vijf ronden met één overwinning en vier nederlagen de voorlaatste plaats innam, maakte ik me grote zorgen over een goede afloop. Volledig ten onrechte kan ik achteraf zeggen, want met een eindsprint van vier uitstekende overwinningen werd de degradatiezone ver achter ons gelaten.
De 2½-7½ zege op Zukertort Amstelveen mag in dit kwartet zeker gezien worden. De voorgaande ronde had dit team kampioen SMB nog met ruime cijfers verslagen en het verscheen, ook al stond er ook voor Amstelveen niets meer op het spel, volledig aan de start.

Wij misten Tjapko en Harmen, waardoor Wietze Jongsma weer eens een kans kreeg zijn grote waarde voor het team te bewijzen. De agressieve wijze waarop hij zijn tegenstanders naar de keel pleegt te vliegen, werkt uitermate stimulerend op zijn medespelers. Ook ditmaal en toen Wietze na 19 zetten moegestreden met remise genoegen moest nemen, had hij het heilig vuur bij zijn strijdmakkers meer dan voldoende aangewakkerd.

Jippe won als eerste, hij verslaat zijn tegenstanders niet, nee, hij truct ze. Een van de drie broertjes Tan was zijn slachtoffer. De familie Tan had toch een uiterst treurige dag, Migchiel en Bas namen de andere twee voor hun rekening. Deze beide Tannen werden geheel overspeeld en afgeserveerd.
Addy speelde zijn 200e wedstrijd voor Philidor en tracteerde zichzelf op een puntgave overwinning en ook Jan Boersma, naast Wietze gezeten, deelde in de feestvreugde.

De enige tegenslag was de nederlaag van Jan Hania, die na een redelijk verlopen opening een nogal optimistisch pionoffer pleegde, dat het beste in zijn tegenstander boven bracht.

Na de eerste tijdcontrole, toen de overwinning dus reeds zeker was, resteerden nog de partijen van Maarten, Babak en Eddie. Maarten was onderweg een pion kwijtgeraakt, maar was zo verstandig geweest af te wikkelen naar een remise-achtig toreneindspel, Babak had een pion meer en winstkansen en ikzelf had net voor de tijdcontrole beslissend voordeel behaald, al zou de technische fase nog wel enige tijd vergen. Maarten maakte inderdaad zonder problemen remise, ik won, maar Babak slaagde er niet in de zich kundig verdedigende Sybolt Strating eronder te krijgen.
In opperbeste stemming werd bij de Amstelveense Thai nagepraat over alles wat de oprechte schaker bezighoudt: winst, verlies, grote schakers, mindere schakers, hele slechte schakers, prachtige partijen en knoeipartijen, de opstelling voor het volgende seizoen, de belevenissen van Harmen in Rwanda en nog veel meer schaakgerelateerde en uiterst boeiende zaken. Het was weer een welbestede dag.

Eddie Scholl
 

Hier vind je een foto-impressie van de teamfotograaf Addy.