Net als vorig jaar duurde het bekeravontuur van Philidor slechts één ronde. Dit keer was het Apeldoornse Homburg te sterk (1½-2½).

De gasten waren zeker niet op z’n sterkst naar het verre Leeuwarden gekomen, maar wel met een respectabel team van vier jeugdige talenten, waaronder de Nederlandse jeugdkampioen Roeland Pruijssers. Ikzelf mocht proberen hem in toom te houden en dat lukte niet echt. Na een matige opening bleek mijn stelling een kleine (nou ja, eigenlijk een grote dus) onnauwkeurigheid niet meer te kunnen verdragen. Daarmee kwam de stand op 1-2, want eerder al had Jan Hania, die ook niet bepaald florissant uit de opening was gekomen, de prachtige kansen die hij desalniettemin nog wist te creëren, niet weten te benutten.

Gelukkig won Migchiel onverwacht, toen zijn tegenstander zich plotsklaps geheel onnodig inliet op een voor hem verloren pionneneindspel. Alles hing dus af van de partij van Jippe, die in het middenspel groot voordeel had gehad, dat in het eindspel enigszins had laten glippen, maar nog steeds winstkansen had tegen een opponent voor wie nog zo’n 5 minuten op de klok resteerde. Helaas speelde deze Tom Meurs in deze fase snel en foutloos. Jippe kwam er niet doorheen. Had hij gewonnen dan hadden 5 minuten vluggertjes de beslissing moeten brengen.

Eddie Scholl