Door Wietze Jongsma

Met VAS begon de victorie waaraan we een mooi vervolg gaven tegen Paul Keres, een goed team dat nog maar net de ronde daarvoor uitgeschakeld werd voor het kampioenschap. Dat is prettig, onbewust maakt dat  hen toch net iets minder scherp. 

Halverwege de middag krijgen we een enorme domper te verwerken: Migchiel geeft een dame en het reeds getelde punt weg in totaal gewonnen stelling. Waarom geeft Otte niet op, dachten we nog, vanwege die laatste truc dus. Treurig als je de tegenstander hebt weggespeeld.

De andere nul is wat minder schokkend, Jippe mist enkele remisekansen, maar staat wel steeds minder. Daarmee is het leed geleden, we staan dan al op een comfortabele voorsprong. Addy wint overtuigend een scherpe Koningsindier. Floor countert wanhopig en wordt met een halve doos pionnen achter matgezet.

Ook Bas speelt een alles of niets partij, nota bene op de verjaardag van zijn jongste dochter! Een kwaliteit en enkele pionnen zorgen voor enorme druk op de zwarte koningsveste. Smits gaat remise uit de weg (ik ben nou eenmaal een idioot) en krijgt het deksel op de neus: dameverlies. Prachtig allemaal, maar het hoogtepunt is natuurlijk de geweldige overwinning van Babak op IM Wemmers. Deze compliceert zo veel mogelijk, maar wordt uiterst nauwkeurig uitgetikt; Babak rondt het met een paar krachtzetten hardhandig af.

Eddie heeft zijn veelbelovende aanval niet af kunnen maken en moet in een eindspel met remise genoegen nemen. Ook Tjapko komt niet verder, hier lijkt het evenwicht niet echt verbroken. Bij Jan Hania is dat wel het geval. Na een ingenieuze verdediging komt Jan een pion voor, mag/hoeft geen grote risico s meer te nemen en dan blijkt de pluspion uiteindelijk te weinig in een toreneindspel.

Jan Boersma heeft het winnende punt gescoord. Lang is het een evenwichtige strijd tot Jan toeslaat in tijdnood, een paar zetten later wint wit een loper en de partij.

Maarten is dan nog druk bezig de vis op het droge te krijgen: geduldig en vlot spelend worden de problemen Both teveel in de laatste fase, onder druk van de klok beslist een elegante paardsprong de partij die wellicht toch remise was.

Een belangrijke overwinning waardoor het onderschrift bij de gemaakte teamfoto zeer waarschijnlijk niet hoeft te luiden: het jaar dat we degradeerden. 

Zeer waarschijnlijk niet het team uit het jaar dat we degradeerden
(Bas, Addy, Babak, Jan, Eddie, Maarten, Tjapko, Migchiel, Jippe en Jan).
(Niet op de foto: Harmen en Wietze).