EERSTE WINST VOOR PHILIDOR I

22 november 2008

Philidor 1847 I LSG II
1
Addy Lont – Sven Bakker      
0-1
2
Migchiel de Jong – Raoul van Ketel   
1-0
3
Babak Tondivar – Michiel van Wissen 
1-0
4
Bas van der Lijn – Bas van Opheusden 
1-0
5
Eddie Scholl – Chris Roosendaal
1-0
6
Maarten Etmans – Leon Koning 
1-0
7
Tjapko Struik – Luc Compagnie 
1-0
8
Jan Boersma – Albert Termeulen
0-1
9
Harmen van der Berg – Ik Oei
0-1
10
Marcel Vermaat – Wim Heemskerk 
½-½
6½-3½

De eerste matchtpunten van het seizoen zijn binnen. LSG kwam bepaald niet zwak naar Leeuwarden, ondanks een vergeefse poging vooruit te spelen.Konings, Oei en Heemskerk bijvoorbeeld zaten in de onderste helft. Opsteker voor Philidor was dat Babak toch speelde. Daardoor was Marcel Vermaat de enige invaller en hij bewees het nog te kunnen door een remise (de enige van de dag!) tegen Heemskerk. De pluspion was niet te verzilveren in een toreneindspel.
Addy Lont verdedigde het eerste bord met de Grünfeld en stond volkomen bevredigend toen hij door een trucje (Ik zag het aankomen, zei Bakker) een stuk verloor. Een betrekkelijk snelle achterstand die werd omgebogen in een voorsprong door onze twee sterspelers aan de borden 2 en 3. Migchiel mocht met wit tegen Van Ketel. Opmerkelijk, omdat de LSG-er een uitstekende witspeler is, veel scorend in belangrijke wedstrijden, zelfs in de Meesterklasse. Het zwarte nadeel was hardnekkig en Migchiel wikkelde vlot af naar een gewonnen eindspel waar hij geen enkele moeite mee had.

 


Babak speelde zijn geliefde Frans en rokeerde rustig kort, tegen de witte storm in. Van Wissen investeerde veel tijd om alles op de aanval te zetten, vermeed een remisevariant, die hij zei te kennen. Het zag er dreigend uit, maar Babak is een koelbloedige verdediger, bovendien was ook de witte koning voortdurend in gevaar. Uiteindelijk gaf Van Wissen in een totaal verloren stelling met een stuk minder en geen tijd meer op.


Harmen moest aantreden tegen de gevreesde Oei. Gevreesd om zijn gedrag wel te verstaan, hoewel hij ook aardig kan schaken. Ik herinner mij een artikel in Schaaknieuws dat zeker voor de helft over hem ging, en dat was niet al te positief om het maar voorzichtig te zeggen. Grootste onhebbelijkheid: het langdurig verorberen van vette snacks achter het bord. Ook nu duurde het broodje hamburger speciaal een half uur, compleet met mayonaise op b1 en zijn bril. Ik herinner mij een soortgelijke scene in Breda toen de kleine man met de grote honger aantrad tegen Yge Visser, zeker 25 jaar geleden. Sommige dingen veranderen nooit. Harmen was gewaarschuwd, kon er wel om lachen, maar verloor het eindspel kansloos.


De derde nul was voor Jan Boersma, die met wit geruisloos verloor in een gesloten Siciliaan. Dat we steeds een voorsprong hielden was aan Bas en Maarten te danken. Bas had zijn naamgenoot reeds ver teruggedrongen en na c6 kon Van Opheusden kiezen tussen dame- of stukverlies. Hij gaf liever op. Maarten stond een comfortabele pion voor, maar Konings leek wat druk te hebben op de witte koningsvesting. Het bleek schijn, na een aantal krachtzetten won wit met overmacht.


De match was nog niet binnen: Tjapko stond een pion achter en Eddie leek op remise af te koersen na een uiterst lastige partij. Ineens won Tjapko zijn pion terug door een blunder, bleef tactisch sterk opereren, stond beter, en won door een tweede blunder die de dame verloor. Eddie kon rustig op winst spelen, door het steeds zwakker wordende verzet lukte dat. Een ruime, ietwat geflatteerde overwinning. 

Wietze Jongsma