De stemming na afloop was bedrukt. Voor de derde keer achterelkaar verloren en nog wel tegen een team dat slechts met zeven man was komen opdagen. Achteraf gezien was het eigenlijk een vrij normale uitslag. Immers, wij hadden zaterdag een gemiddelde rating van 1988 en zij 2009. Bovendien staan wij nog steeds vierde. Maar er zal nog wel een keertje gewonnen moeten worden, willen wij niet nog verder wegzakken. Dat zal dan moeten gebeuren tegen ENO of Haren, want tegen koploper En Passant hoeven wij daar niet op te rekenen.

Albert speelde voor het eerst sinds september weer mee. Deze keer trof hij een zeer jonge tegenstander (geboren in 1995). Toen Albert diens dame aanviel, dacht hij: ach, zo’n klein jongetje speelt vast wel Dd3. Maar nee, zonder blikken of blozen werd de dame geofferd voor drie lichte stukken. Het betekende uiteindelijk een kansloze nederlaag voor Albert. Volgens kenners winnen drie lichte stukken voor de dame namelijk in 9 van de 10 gevallen. Gelukkig wist Zahid zijn gelijkstaande eindspel in winst om te zetten. Na al die jaren bij Philidor weet nog steeds niemand hoe hij dit kunstje telkens weer flikt. Uw verslaggever verloor ondanks overmatig tijdverbruik een pion, later nog een en ging uiteindelijk in verloren stelling door de vlag. Dit bracht de stand op 2-2 met nog vier partijen te gaan. Niets wees er op dat moment op dat het tweede aan het kortste eind zou trekken. Ga maar na: Erik had een kwaliteit en een pion meer, Wessel en Aeilko hadden een betere stelling en Auke had dan wel een pion minder, maar dankzij ongelijke lopers hoefde hij niet te wanhopen.

Hoe het kwam weet ik niet, maar aan alle vier borden ging het bergafwaarts naarmate de wedstrijd vorderde. Aeilko hield slechts een gelijke stelling over, terwijl Wessel genoegen moest nemen met eeuwig schaak. Auke zag zich genoodzaakt zijn loper te offeren tegen een witte vrijpion en kwam er toen niet meer aan te pas. Hij had zich diezelfde ochtend nog wel zo gedegen voorbereid. Het nieuwtje dat hij op internet had gevonden, kwam zelfs op het bord. Helaas dus geen loon naar werken. Ook bij Erik ging er het een en ander mis. Net als Auke kreeg hij te maken met een gevaarlijke witte vrijpion en daarom zag hij zich genoodzaakt om de kwaliteit terug te geven. Zijn koning was in de tussentijd helemaal opgerukt naar f1, maar verder kon hij niet en er ging ook minder dreiging van uit dan hij zich had voorgesteld. Om verliesgevaar af te wenden zat er uiteindelijk niets anders op dan de zetten te herhalen.

Siegbert