WE ZIJN TOT DE TANDEN GEWAPEND!

Door Geert van Everdink

Heerenveen Philidor III
1 Arjen Pragt - Marcel Vermaat
1-0
2 Klaas Abma - Oene Schriemer
0-1
3 Tjeerd Siblesz - Egbert Wind
½-½
4 Hein van der Wijk - Geert van Everdink
0-1
5 Frans van Dam - Gert Winkel
0-1
6 Roel Klinkers - Eelke Heidinga
0-1
7 Peter de Jong - Erik Kruit
0-1
8 Erik Klaassen - Siegbert de Jong
0-1
1½-6½

We zijn tot de tanden gewapend! Na de wat minder geslaagde affaire tegen DTK is duidelijk dat Philidor III de rest van het seizoen heel erg moet winnen om nog een kleine kans op promotie te behouden. Ook het gerucht dat Sneek het vorige seizoen ten onrechte gepromoveerd zou zijn, heeft ons volledig op scherp gezet. Er zou gespeeld zijn met een speler die te vaak in de KNSB had meegedaan. Het zal toch niet waar zijn?!

Een buitengewoon gezellig en vooral niet te groot zaaltje boven Café De Wereld werd het toneel van een kleine slachting. Met Marcel wou het niet helemaal lukken,  maar die voelde zich toch al niet goed en was misschien wel te ziek om te spelen. Clichés zijn er om te vermijden, maar toch: volgende keer beter.

Oene liet zien waar gegoochel met oude varianten, de hardnekkige wil om te winnen en actief gedrag toe kan leiden. Mat!

Egbert bleef het lang proberen met ongelijke lopers en griezelig matpotentieel van torens en dames. Toen dat ook de verkeerde kant op kon gaan, werd tot remise besloten.

Zelf moest ik tegen een expert in het Blackmar-Diemer gambiet. Ik wist hem te verrassen. Na 14 zetten was het uit. Uiteindelijk kon ik na 26 zetten met mijn sympathieke tegenstander naar de bar voor een goed glas wijn.

De partij van Gert heb ik niet zo goed gezien, maar wat ik er wel van zag, had van het begin af aan de contouren van een moordaanslag. Goed gedaan Gert!

Vlak voor zijn dood liet Franco nog zes Basken executeren met de wurgpaal. Sindsdien heb ik een ziekelijke fascinatie voor dit instrument. Bij het aanschouwen van de partij van Eelke kwamen die gedachten weer naar boven. De weigering om een stuk te winnen en te kiezen voor de Koninklijke weg hebben me diep geraakt.

Erik liet zijn tegenstander zien hoe het moet: op het juiste moment de stelling openbreken en daarna op weg naar mat.

 

Siegbert zat letterlijk op een ongemakkelijke plek. Vlakbij het opstapje naar de koffie en het rumoer van de tribune, waar de rest van de club zat te schaken. En dan zó winnen!

Leuke club, dat Heerenveen, goede locatie, uitstekende wijn en dito barman. 1½- 6½!!