DE VINGERWIJZING

 

Philidor III
F-Pion I
4-4
1
Marcel Vermaat
-
Derk Drukker
0-1
2
Oene Schriemer
-
Cees Banning
0-1
3
Egbert Wind
-
Evert Woudstra
1-0
4
Geert van Everdink
-
Wiilem Kuiper
0-1
5
Gert Winkel
-
Henk de Vries
½-½
6
Eelke Heidinga
-
Eppie Bergsma
1-0
7
Erik Kruit
-
Herman de Vries
½-½
8
Hette van popta
-
Jos Fappele
1-0

Is het de teruggelopen kerkgang of gaat het om misplaatste hoogmoed? Hebben we te lichtvaardig gedacht over de kansen van onze tegenstanders of hebben we er wat al te vast op vertrouwd dat onze gongschaakvrienden van de gelegenheid geen gebruik zouden maken? Zijn dit nu de fiolen van toorn? Niemand zal het weten.

Feit is dat we weer met beide benen op de grond staan, overgeleverd aan de genadeloze tortuur van het alledaagse bestaan. Een bestaan dat, vrees ik, nog lang overschaduwd zal worden door de intens nare en wrange gedachte, dat het in plaats van 4-4 ook 7,5-0,5 voor ons talententeam had kunnen zijn.

Van onze gongschaakvriend Herman de Vries kreeg ik vrolijk drie partijtjes toegestuurd, maar ik begrijp best dat mijn eigen teamgenoten niet  de diepe behoefte voelen om nog wat commentaar te geven.

Natuurlijk, Hette van Popta  heeft zijn werk gedaan en zijn tegenstander er prachtig van af getikt. En ja, Eelke Heidinga behaalde een volkomen verdiende overwinning. Ook de beoogde Fries kampioen 2010 Egbert  Wind wist zich door enkele hachelijke situaties heen te worstelen en het punt binnen te slepen. Erik Kruit speelde blijkbaar zo overtuigend, dat onze vriend Herman ondanks vermeende winstkansen genoegen nam met remise. En Gert Winkel, uiteindelijk, zag een gewonnen stelling langzaam verzanden in een onduidelijk eindspel. Ondanks verwoede pogingen, zoals we die kennen van echte helden, zat er niet meer dan een halfje in.

Bij Marcel Vermaat ging het gewoon mis. Of zijn tegenstander nu naar een stuk wees of het ook echt aanraakte laten we hier verder in het midden. Marcel heeft wel eens beter gespeeld.

Oene Schriemer, hier ter stede ook wel bekend als de beul van Tietjerk, heeft een gewonnen stelling verloren. Dat doet zeer en we mogen alleen maar hopen dat hij daar weer bovenop komt. Kop op Oene!

De allerergste prestatie is door mijzelf geleverd. Tot twee keer toe kreeg ik een remiseaanbod dat vergezel d ging van afschuwelijke blunders en dus sloeg ik het gedecideerd af. Vrijwel de gehele partij stond ik van overweldigend tot gewonnen. Eigenlijk begrijp ik zelf nog niet wat er gebeurd is. Omdat ik thuis altijd geleerd heb, dat je ook op moeilijke momenten een man moeten kunnen zijn, laat ik het zien, met de verzekering dat bij het naspelen elke zet pijn deed.

Dit seizoen maak ik nog af, maar daarna neem ik een jaartje rust, denk ik.

Geert van Everdink