SCHAAKWOUDE KAMPIOEN

Door Eelke Heidinga

Philidor III Schaakwoude I
3½-4½
Enkele foto's van de slotronde staan hier.
1
Marcel Vermaat - Gert-Jan Rauw
0-1
2
Oene Schriemer - Bart Lemstra
½-½
3
Egbert Wind - Ronald van der Veen
0-1
4
Geert van Everdink - Sipke de Hoop
0-1
5
Gert Winkel - Willem Woudstra
½-½
6
Eelke Heidinga - Jan Sybren Zagema
1-0
7
Erik Kruit - Evert Drijver
1-0
8
Hette van Popta - Henk van der Heide
½-½

Schaakwoude is terecht kampioen geworden door 6 wedstrijden te winnen en één gelijk te spelen. Gefelicteerd, woudmannen!

De slotronde was tumultueus. Er waren nog drie team die (theoretisch) kampioen konden worden: Schaakwoude, DTK en Philidor III. Schaakwoude hoefde alleen maar te winnen om kampioen te worden, DTK zou kampioen zijn als Philidor III van Schaakwoude zou winnen en DTK van Heerenveen, en Philidor zou kampioen zijn als ze van Schaakwoude zouden winnen én Heerenveen van DTK. En dan ook nog met de juiste bordpunten.

Dit prachtige scenario werd doorkruist door Heerenveen. ZIj kwamen met maar 5 man opdagen, zodat de kleine kans voor Philidor III direct nihil werd. Dit ging weer ten koste van de motivatie en concentratie van sommige Philidorspelers, zodat de wedstrijd Philidor - Schaakwoude ook beïnvloed werd. Dat verkleinde de kansen voor DTK weer, die daar begrijpelijkerwijs teleurgesteld over waren.

Al met al een erg onbevredigende toestand voor velen. Nu teams bij dit soort belangrijke wedstrijden niet zelf beseffen wat ze aanrichten door borden open te laten, zou de FSB het moeten reglementeren.

De wedstrijd tegen Schaakwoude gaf na een 3-0 achterstand weinig hoop op een goede afloop. Oene had een venijnige aanval, Hette weliswaar een pion achter maar een mooie open stelling, en de partijen van Gert, Eelke en Erik konden alle kanten nog op. De aanval van Oene sloeg echter niet door, en hij moest in remise berusten, evenals Hette die in een gelijkstaand toreneindspel was terechtgekomen. Ook Gert en zijn tegenstander hielden elkaar in evenwicht.

Erik en Eelke gingen er nog eens goed voor zitten. Eelke perste er een elegante matcombinatie uit, en Erik snoepte in het eindspel alle vijandelijke pionnen. Zo kreeg de score in elk geval nog een draaglijk aanzien.