Door Geert van Everdink

Alweer hebben we een uitslag die doet vermoeden dat het allemaal bijzonder eenvoudig was. Alweer is dat in het geheel niet het geval.

Marcel speelt af en toe van die partijen waar je als teamgenoot een bijzonder onbestemd gevoel van krijgt. Een belangrijk gedeelte van de partij lijkt hij niet helemaal lekker te staan, maar hijzelf geen vertrekt geen spier. Omdat er ook nog de gerede kans bestaat, dat de partij je eigen begrip te boven gaat, laat je het verder voor wat het is en wacht af. Uiteindelijk wist onze captain na een bikkelharde strijd het volle punt binnen te halen.

Bij Oene lag het wat anders. Eén ding is duidelijk: hij is niet in de wieg gelegd voor blufpoker, want het spelbeeld is af te lezen aan de kleur van zijn hoofd. Dat wisselde van vaalbleek tot tomaat. Misschien dat een boerka  of niqaab uitkomst kan bieden. Na wederzijds niet altijd even sterk spel was de remise tegen zo’n sympathieke tegenstander misschien wel de juiste uitslag.

Af en toe hoor ik mensen gniffelen over het idee dat Egbert zonder meer de te kloppen man is bij het FK 2010. Wie echter de moeite neemt een blik te werpen op zijn partijen zal snel de conclusie met mij delen: hij komt eraan! De mentale hardheid van 30 jaar geleden is weer helemaal terug en ik zie niet in hoe jippen of mighielen hiertegen bestand zullen zijn. Voor het secondantenteam zoeken we nog een specialist op het gebied van dingetjes als het Pools gambiet en het Schara-Hennig gambiet. We hebben al iemand op het oog. Egbert speelde een partij uit een stuk en liet zijn tegenstander kansloos.

Blijkbaar had mijn tegenstander ingeseind gekregen dat ik lichtelijk uit vorm ben. Hij dacht alles tegen me te kunnen spelen. Na elf zetten stond ik gewonnen. Tijdens het uittikken van dit partijtje heb ik kunnen genieten van de leerzame omgeving. We speelden in een lokaal van de o.b.s Zuid, ik vermoed van groep 7. Prachtige foto’s van moeder en kind giraffe, een luie poema, een zeehond met een strandbal en niet te vergeten heel erg mooie tekeningen van schoenen. Schoen met hoge hakken, schoenen zonder hakken, maar ook sneakers. Bij één van die sneakers was duidelijk geschreven dat het een Nike betrof, in een ander meende ik een Converse te herkennen. Bijzonder instructief waren ook de wandkaarten over lengte-, oppervlakte en inhoudsmaten. Wel jammer dat de instructies over tt en vt te meoilijk waren voor Oene. Het was een gezellige avond, met leuke mensen en uitstekende koffie.

Tot slot nog dit: In 1979 won Philidor voor het eerst en voor het laatst de Friese beker. Voor mij kan dit de tweede keer worden.