Door Juko Schoonhoven

Het begon zo goed, De Haan was aan bord 6 snel klaar met zijn tegenstander nadat zijn combinatie van zetten uitmondde in een mat.  Wolter Jongsma speelde aan het 3e bord naast mij, hij zag een Bakkeveens paard over het hoofd en kwam toen plots klap ongelukkig te staan.  Mat dreigde en hij gaf op.  Ik speelde zelf redelijk, stond na ca 25 zetten ongeveer gelijk met mijn tegenstander. Nadat Wolter Jongsma zijn stukken over ons bord uitstrooide, hebben we de stukken weer opgezet, één zet gespeeld en besloten dat remise ook mooi is.
Janse speelde goed, gaf weinig weg en zette zijn tegenstander mat, mooie partij. Miedema speelde ook sterk, in het eindspel had hij een perfect gepositioneerd paard, in combinatie met zijn dame bleek dat genoeg te zijn om te winnen. Het stond nu 3 ½  - 1 ½ in ons voordeel.
Kees van Straten had het zwaar , zijn tegenstander maakte geen fouten, Kees kon het uiteindelijk niet winnen van zijn tegenstander, maar met 350 ELO punten verschil is dat ook geen schande.
Jeroen en Jeppe speelden nu nog, Jeppe stond geweldig goed, een loper en een paar pionnen meer, mooie aanvallende stelling, kortom wat kon er nog mis gaan. Jeroen had zijn avond niet, had al een paard moeten inleveren en probeerde met man en macht toch nog een remise te houden. Ik haalde een biertje en ging nog even kijken bij Jeppe, winst van hem zou ons de overwinning brengen, maar tot mijn grote verbazing waren de rollen omgedraaid. Jeppe stond nu een paard achter en de tegenstander had een doorgebroken pion die alleen te stoppen was door een loper te offeren.  Het was over en uit, 3 ½ - 3 ½ stond het nu. De laatste partij tussen Jeroen en de voorzitter van Bakkeveen  H. van der Mark liep ten einde. Remise was niet meer haalbaar, wellicht als Jeroen eerder zijn toren en loper had geofferd tegen de loper en de toren van de tegenstander ( dit was mogelijk), dan had hij in het eindspel wellicht remise kunnen houden.  Maar ja achteraf weten we het allemaal.