Door Wietze Jongsma

Nadat wij op vleuglen van gezang 5 wedstrijden op rij hadden gewonnen, ging het grondig mis in de thuiswedstrijd tegen Amstelveen. Op zich is dat gunstiger dan allemaal nipte nederlagen zoals begin vorig seizoen. Amir Nicolai gaf nog het goede voorbeeld door een vlotte overwinning op routinier Helsloot.

De 2-0 leek er aan te komen omdat Migchiel Strating in no time overspeeld had en dit bekroonde met een torenoffer op f2. In totaal gewonnen stelling compliceerde Migchiel onnodig en raakte de draad kwijt: 1-1. Daarna ging eigenlijk alles fout.

Tjapko werd geveegd door een Tan (maar één dit keer), Bas kon het niet bolwerken tegen Los. Addy leek heel aardig te staan toen hij vanuit een egelstelling d5 speelde, maar verloor op klaarlichte dag zijn dame. Eddie blunderde een kwaliteit weg, maar stond zo goed dat het nog net remise was. Een half uit de eerste 5 was bedroevend; er volgden echter nog drie nullen op rij.

Jan Hania speelde -naar eigen zeggen- zijn slechtste partij ooit, de relativering "je hebt toch wel meer rotpartijen gespeeld", mocht niet baten. Maarten en Gert Jan kwamen beiden vanuit een goede stelling in een lastig eindspel van slechte loper tegen paard terecht en verloren dat uiteraard op een dag als deze.

Na Amir was er nog slechts een lichtpuntje: Jippe speelde een heerlijke partij met de nodige pionoffers. De witte koning bleef in het midden en zijn onsamenhangende stukken waren kansloos tegen het zwarte geweld.

Met de zware wedstrijden tegen Caissa en BSG in het vooruitzicht is het even afwachten of we ons snel kunnen herstellen.