Door Eelke Heidinga

De inhaalwedstrijd tegen Emmeloord was pittig. Onze vrienden uit de polder waren op volle oorlogssterkte door de vrieskou naar Leeuwarden gekomen, en waren vast van plan de matchpunten mee terug te nemen. Halverwege zag het daar ook wel naar uit, maar aan het einde keerden de kansen.

Omdat Hette en Wessel afwezig waren, viel Erik van der Lee in. Hij deed dat met grote routine en tegenstander Lemsom zag geen reden het vroege remiseaanbod van Erik te weigeren. Daarna gebeurde er lange tijd niets, totdat er twee punten voor Philidor aan de eerste borden vielen. Emmeloord ontkende een tactische opstelling te hanteren, maar feit is wel dat de hoogste ratings van de polderbewoners aan borden 3 en 5 zaten.

Marcel aan bord 1 deed het rustig aan en haalde met het verzamelen van positionele voordeeltjes de partij naar zich toe. Oene deed het tactisch middels een woeste Caro-Kann.

Bij Gert en zijn tegenstander werd het evenwicht niet verstoord, met een logische remise als gevolg. Egbert speelde wederom tegen de hoogste ratinghouder van de tegenstander, wikkelde niet geheel nauwkeurig af waardoor hij een stuk achter bleef.

Catharinus gaf een college over hoe je van niets toch iets maakt. Na een gelijke opening volgde een gelijkstaand middenspel met elk vijf pionnen. Op één of andere manier ontfutselde Catharinus één van die pionnen aan zijn tegenstander, om daarna in een toreneindspel met 3 tegen 2 pionnen op dezelfde vleugel te belanden. Voor de oppervlakkige toeschouwer was het remise, maar niet voor onze Mulder: die won het gewoon.

Dat gaf Eelke mooi de gelegenheid om via een remise de matchpunten veilig te stellen. In een stevige laveerpartij kon Eelke de zwarte stelling niet binnenkomen, zo dacht hij tijdens en vlak na de partij. Zo niet Fritz: die gaf de witte stelling op een gegeven moment +5. Beter op tactische mogelijkheden letten, dus.

Aeilko was deze keer de laatste. Hij speelde een echte Bakema-partij: catalaans, steeds een klein beetje beter en steeds een lichte druk. Hij beheerst dat type spel uitstekend, Ook deze keer werd de druk langzaam opgevoerd tot het oogsttijd werd. Die tijd kwam echter pas na bijna 4 uur spelen en meer dan 40 zetten. Aeilko met wit had een pion op f6 geposteerd en zwart had pionnen op f7 en g6, de koning op g8 en de h-lijn was open. Daarmee was de weg vrij voor de mooie combinatie Th1-h8 Kg8xh8 De3-h6 Kh8-g8 Dh6-g7 mat. Maar in hevige tijdnood bleef het onopgemerkt, evenals een kwaliteitswinst even later. Zwart kwam gevaarlijk opzetten met zijn pionnen en uiteindelijk werd met elk minder dan een minuut op de klok tot remise besloten.