Door Dik Kruithof

 
Donderdag de 11e februari stond de waarschijnlijk beslissende wedstrijd tegen Schaakwoude 2 op het programma. De stand aan de kop van de eerste klasse van de FSb-competitie was als volgt:

met in deze vijfde ronde Schaakwoude 2- Philidor 4 op het programma en in de volgende ronde Schaakwoude 2-Steenwijk en Philidor 4-De Donger.

Na een uur was er een remise gevallen op bord 8 waar Siem van Eijk in een theoretische variant van de Cambridge Springs terecht kwam. Zijn tegenstander wilde graag snel naar huis (en zat daarom ook op bord acht ipv op bord 2 zoasl in de derde ronde. Overigens husselt Schaakwoude behoorlijk met de opstelling. Antonin Lourdel scoorde een mooie winst met zwart. Zijn Hollands werd bestreden met 2 Lg5 en (na ...h6, Lf4) 3. ..Pbd2. Uiteindelijk leidde dit tot verlies van de loper na een zet of twaalf.

Dik speelde remise met wit vanuit een klassiek Damegambiet. Voor hem de eerste keer dat hij vanuit zijn c4-opening daarin terecht kwam en na voorzichtig spel van beide kanten werd het een herhaling van zetten. Overigens had zijn tegenstander de hoogste rating van het Schaakwoude-team.

Daarna was Siegbert aan de beurt met een overtuigende overwinning op Gerke Ros. Door een opmars van de a-pion kwam zijn toren binnen op a6. Hij combineerde dit mooi met een aanval op h7 met Pg5, Ld3 en De4. Toen zwart pareerde met g6 kwamen er torenoffers op e6 en g6 die tot een direct mat leidden. Zie de partij!

Pieter Hoekstra speelde met wit Remise in een Vierpaardenspel waarin van beide kanten het evenwicht niet doorbroken werd. Erik van der Lee won na een fantasievolle opening een pion, wat voor zijn tegenstander aanleiding was om een scherpe aanval op te zetten. Toen deze goed opgevangen en afgeweerd was wist Eric een binnengedrongen paard alle vluchtvelden te ontnemen en buit te maken.

Erik Kruit speelde met zwart een prachtige aanval tegen een verzwakte witte koningsstelling. Eerst werd de witte loper van g2 afgeruild, Daarna de dame naar g2 gelokt en toen had Zwart vrij spel in het centrum wat tot een beslissende aanval en mat leidde. Pier Ploeger leek op zijn eerts winst af te gaan maar gaf in het eindspel pardoes zijn toren weg waarna zijn tegenstander genoegen nam met remise in een kansrijk eindspel.

Een prima overwinning die resulteerd in de volgende stand aan de kop: