Door Jeroen Schoonhoven

Dinsdag 16 februari moest het gebeuren: het vijfde moest de laatste kans op het kampioenschap verzilveren door thuis het onverwachte te doen tegen de Donger 2. het vijfde moest winnen. Met deze boodschap in het achterhoofd begonnen we de wedstrijd. Net nadat de eerste kopjes koffie naast de borden waren verschenen, was Maarten op het eerste bord al in een verloren positie. Hij ging des Maartens verwoestend in de aanval, stuurde alle pionnen naar voren, en stond zomaar 2 pionnen achter. Zijn tegenstander gaf dit niet meer uit handen en Maarten verloor nog binnen drie kwartier.

Na dit jammerlijke en snelle puntverlies zette onze succescaptain Kees orde op zaken door zijn partij aan het derde bord makkelijk te winnen en daarmee de stand gelijk te trekken. Henk van Wilgenburg speelde aan het tweede bord een goede partij, wat de stand op 2-1 bracht. Wolter speelde aan bord zes en speelde tegen dezelfde tegenstander als de vorige keer. De vorige keer in Dokkum ging deze man in een gewonnen eindspel door z’n tijd, en gooide van pure frustratie het bord met stukken door de zaal. De beste man was er dus op gebrand deze keer wel van Wolter te winnen. Wolter had de vaart er goed in. Hij pakte een kwaliteit, en leek gemakkelijk te gaan winnen. Een doorgebroken pion van zijn opponent gaf nog wel wat onrust, maar Wolter pareerde dit zeer vakkundig en won met een mooie mat.

Leo speelde aan bord vijf ook erg goed, ruilde zijn Toren in voor de Dame van zijn tegenstander, pakte nog een paar pionnen waarna zijn tegenstander zich uiteindelijk overgaf. Een verrassing was in de maak. We stonden 4-1 voor en dat mocht met recht verrassend worden genoemd.

Derk kwam aan bord vier goed uit de opening, maar sloeg ergens een zet over waarnaar hij achter de feiten aan moest rennen. Zijn tegenstander offerde een paard, kon bijna op wel 10 manieren schaakmat zetten, maar faalde hopeloos en verloor.

Nu hadden we sowieso al gewonnen, en voor mij een reden om remise aan te bieden aan mijn tegenstander. Ik speelde aan bord zeven als vervanger voor onze voorzitter. Ik opende zeer sterk. Ik pakte een pion, zette zijn koning zwaar onder druk, maar liet hem ontsnappen. Ik ruilde daarna heel dom een paard voor een loper en gaf daarmee in een klap mijn aanval en voordeel weg. Ik verloor daarna nog een pion, en zag mijn kans schoon toen Derk 5-1 maakte. Gezien de omstandigheden en het feit dat hij nog geschrokken was van mijn aanval, nam hij mijn aanbod aan.

Peter speelde aan bord acht een ogenschijnlijk gewonnen partij, maar gaf het ergens weg, waarna hij een remise overeen kwam met zijn tegenstander. De eindstand luidde dan ook: 6-2! Een geweldige overwinning voor het vijfde. We moeten alleen nog winnen van Mid-Fryslan om het kampioenschap en de bijbehorende klok en promotie naar de tweede klasse op te eisen.