Door Siegbert de Jong

Iedereen heeft op onze website kunnen lezen dat het tweede van Philidor al sinds 1993 pogingen doet om Emanuel Lasker te verslaan. Al zeventien jaar zijn deze pogingen vruchteloos geweest en afgelopen zaterdag was dit opnieuw het geval. Natuurlijk heeft Lasker een sterk team, maar zeventien jaar is wel heel erg lang. Misschien willen wij te graag juist van hen winnen, waardoor de realiteit op het bord soms uit het oog wordt verloren. Afgelopen zaterdag zat Lasker dus opnieuw aan de goede kant van de score, maar – en dit zal in de afgelopen zeventien jaar vaker zijn gezegd – het had niet gehoeven.

Wij misten Maarten, maar aan het begin van de middag bleek dat ook Lasker een van zijn topborden moest missen, nl. Tjalling Wiersma. Zodoende was het verschil in teamrating niet al te groot en kon de slag om de eerste plaats in 3A beginnen. Het tweede speelt dit jaar opvallend veel remises – hetzelfde geldt trouwens voor Lasker - maar afgelopen zaterdag waren het er eigenlijk nog twee te weinig. Ik zag het om een uur of zes namelijk helemaal voor mij: zeven remises en één overwinning. Het zou de overwinning betekenen en tevens de eerste plaats op de ranglijst. Totdat ik van twee kanten te horen kreeg dat Wessel en Rein beide gingen verliezen. De schrik sloeg mij om het hart, want ik had het op dat moment zelf nog niet in de gaten, maar ze hadden gelijk. Wessel werd te overmoedig, nadat hij vanuit verloren positie zo goed was teruggekomen in de partij. Terwijl ik met dit verslag bezig was, zag ik dat Wessel zijn verliespartij zowaar had ingeleverd, met commentaar en excuses. Excuses zijn natuurlijk niet nodig, maar voor de rest: een prima gebaar!

Rein besloot bij de stand 3,5-2,5 te forceren, toen hij niet meer wist hoe hij zijn voordeeltje moest verzilveren en vreesde dat Wessel zou gaan verliezen. Net als bij Wessel werd zijn overmoed helaas hardhandig afgestraft. Ook Rein had meer verdiend. Hij speelde gewoon mee, ondanks dat zijn vrouw/vriendin op het punt van bevallen stond. Het teambelang ging voor. Daarom ook een compliment voor hem. Een nederlaag is erg, een nederlaag tegen Murk Viersma is erg, een nederlaag tegen Lasker is erg, maar belangrijker voor hem is natuurlijk dat de bevalling goed verloopt en dat er een gezonde zoon of dochter ter wereld komt.

Remises waren er voor Jan, Auke, Franke, Nick en Hette. De puntendelingen van Jan en Nick kwamen vrij geruisloos tot stand. Datzelfde gold voor Auke, met dit verschil dat deze partij nog tot het verre eindspel doorging. Hettes remise - hij viel in voor Maarten – kwam na enige schermutselingen in het middenspel tot stand. Hette won een pion, maar moest toen danig oppassen. Dat deed hij gelukkig, maar er zat toen niet meer in dan een gelijke stand. Franke speelde een erg spannende partij, waarin beide partijen gedurende de hele wedstrijd om het initiatief vochten. De partij eindigde in wederzijdse tijdnood in herhaling van zetten. Had er meer in gezeten als Franke een zet eerder Txe4 had gespeeld?. Als… Jippe had de held van de middag moeten worden. Dat het niet gebeurde lag niet aan hem. Hij had het wel verdiend. Drie dagen ziek op bed gelegen, op de wedstrijddag nog niet hersteld, maar toch verschenen - het teambelang ging opnieuw voor!- en dan ook nog fraai winnen. Petje af dus!

Nu zal Murk Viersma wel de heldenrol toebedeeld krijgen, maar daar hebben wij niets aan, want hij speelde bij de tegenpartij. Zo strijd je dus om de eerste plaats en zo zie je jezelf na een paar slechte zetten in de slotfase terug in de grijze middenmoot.