Door Eelke Heidinga

Schaakclub Steenwijk speelt in het dorpshuis van Onna, een dorpje vlak onder Steenwijk. Toen Egbert dat in zijn Tomtom intoetste kreeg hij de keus tussen Onna en Oene, dat zoals bekend een dorpje in Gelderland is. Je krijgt soms de gekste dingen in je Tomtom.

Het dorpshuis van Onna is één van de mooiste speelzalen van schaakclubs die ik ken. Hoge zaal, behaaglijk warm, uitstekende verlichting, zeer ruim van opzet, één grote tafel per bord. Prachtig schaakmateriaal, en de bar was zelfbediening. Ondanks de fraaie entourage en de vriendelijke ontvangst werd er op alle borden zwaar gevochten, en de uitslag had makkelijk in het voordeel van Steenwijk uit kunnen vallen.

Aan bord 7 viel de eerste beslissing. In een lange combinatie over en weer met (schijn)offers van pionnen en stukken had Hette verder gekeken dan zijn tegenstander: aan het einde bleef hij een kwaliteit voor bij overwegende stelling. Goed voor een punt. Steenwijk maakte weer gelijk aan bord 3. Daar speelde bovengetekende tegen Stef van Kesteren. Ik had Stef een geïsoleerde pion bezorgd en meende dat ik die wel zou kunnen arrestereren, en dat ik daar ruim tijd voor had. Beide veronderstellingen vielen tegen. Ik dacht allerlei fraaie en diepzinnige zetten te doen, maar intussen zette Stef gewoon een venijnige aanval op die snel doorsloeg.

Op het eerste bord werd een partij gespeeld die aller aandacht voortdurend gevangen hield: Marcel tegen Dick. Ze hebben al vaker fraaie partijen gespeeld, en dit was zeker ook ééntje. Een ogenschijnlijk rustige opening resulteerde in een scherp middenspel waarin Dick een sterke aanval opzette tegen de witte koning. Uiteindelijk hield Dick hieraan een extra paard over, maar wel tegen drie pionnen. Daarbij had zwart ook nog een geïsoleerde dubbelpion op de h-lijn. Net toen ik dacht dat Marcel nog een zware verdediging voor de boeg zou hebben, offerde hij een kwaliteit. Toen was het dus een toren tegen 3 pionnen. Maar de witte pionnen kwamen als een grote golf naar voren, en toen Dick een sterke voortzetting miste liep er een witte pion naar de overkant. Fraai gespeeld!

Werderom trok Steenwijk de stand gelijk:Derks schoof namens Steenwijk onze Aeilko langzaam op de achterste rijen terug,waar hij tenslotte bezweek. Aeilko voltooit hiermee een lange rokade maar zal dat in de komende ronden rechtzetten.

Egbert is weer in goede vorm. Vorig seizoen was het wat roestig, maar nu komen de punten soepel binnen. Deze keer offerde hij een pion waardoor hij zijn tegenstander een triplepion bezorgde. En terwijl de Steenwijker met de grootste moeite alle gaten in zijn stelling dicht trachtte te houden, versterkte Egbert rustig zijn stelling en sloeg toen toe met een doorslaande aanval.

Gert kreeg in een wolga-achtige opening een betere stelling, maar kon geen vuist maken. Toen hij toch met zijn dame op avontuur ging, deed zijn tegenstander hetzelfde en forceerde eeuwig schaak.Aan bord 2 een diepzinnige schuifpartij. In blessuretijd zat er toch een kleine combinatie in die Catharinus een pion kostte. Hij leek het nog te kunnen keepen, maar even later ging er een tweede pion en was zijn weerstand gebroken.

3½-3½. En nog één partij bezig.

Oene was er niet (zijn vader was jarig) zodat er nu eens iemand anders laatst klaar was: Celine. Vooraf had Celine aangegeven vroeg naar huis te willen (ze is een jeugdlid en woont in Dokkum) maar vervolgens probeerde ze alles om te partij maar te rekken. Ze won al vrij snel een pion, en toen nog een pion. In plaats van óf alles af te ruilen en in het eindspel te winnen óf de pionnen naar voren te gooien en in de aanval te winnen ging Celine rustig afwachten of wit het beliefde het initiatief te nemen. En ja hoor, na langdurig laveren kwam wit met een aanval. Celine pareerde dat rustig en wikkelde af naar een dame-eindspel met twee pionnen meer. Dame-eindspelen zijn berucht om hun lengte, en dus gingen we er allemaal eens rustig voor zitten. Het laatste halfuur was aangebroken, alle partijen verder afgelopen en de stand 3½-3½. Doet denken aan Schriemer - Hibma in Sint Jacobiparochie.

Het werd echter geen zenuwslopende climax: wit liet dameruil toe waarna de vrijpionnen van Celine eenvoudig beslisten. Toch een mooi matchwinnend punt van onze Youngster.