PHILIDOR WINT FSB-BEKER

Door Eelke Heidinga

normaal
snel
16-5-2011
Emmeloord - Philidor 1847
2-2
1½-2½
1
Rob Kamminga - Marcel Vermaat
½-½
½-½
2
Timo Koffeman - Oene Schriemer
½-½
½-½
3
Henk Valkema - Eelke Heidinga
½-½
½-½
4
Nico Lemsom - Gert Winkel
½-½
0-1

Het was een echte bekerfinale, spannend tot het einde en dat was om 00:20 uur. Toen waren we zeven remises en één overwinning verder.

De eerste partij die uit was gaf weinig reden tot vreugde. Of juist wel! Eelke had namelijk een één zet diepe combinatie overzien: Dd1-d5 en tegen Dd5xa8 is niets meer te doen. Eelke kon de achterstand nog beperken tot een kwaliteit, maar vrolijk word je er niet van. Hij werd echter wél vrolijk toen zijn tegenstander vervolgens remise aanbood. “Toch een moeilijke stelling en niet zoveel zin,” was de motivatie.

Daarna tot 23:45 uur geen uitslagen. Alle andere partijen haalden de 35 zetten (Gert had zelfs nog een minuut over!)

Marcel zat de hele avond tegen een iets mindere stelling aan te kijken. Een eindspel met elk 5 pionnen: de Emmeloorder een groepje van 3 en een groepje van 2, Marcel een groepje van 3 en twee losse pionnen. Dat speelt lastig. Na spannende verwikkelingen ging er bij Marcel één van die losse pionnen verloren en ontstond er een paardeindspel met een pion achter. Dat zag er niet goed uit!

Gert had lange tijd het beste van het spel, maar kon geen beslissend voordeel krijgen. Er ontstond een paard/loper-eindspel waarin beide spelers weinig vorderingen konden maken.

Toen Oene dit zag, nam hij ferme maatregelen. De stelling was wat dichtgeschoven, en Oene ging forceren: op zet 40 offerde hij een kwaliteit tegen 2 pionnen. Dapper van Oene, en op dat moment de juiste beslissing.

Vervolgens maakte Marcel op miraculeuze wijze remise. Hij kon het paardeindspel net keepen, hij was steeds overal op tijd om de witte progressie te stoppen. Knappe prestatie van onze kopman. Gert kon zonder groot gevaar geen vooruitgang boeken en moest berusten in remise. En toen was er nog één partij aan de gang: Oene met een kwaliteit achter. Twee torens en vier pionnen tegen toren en loper en zes pionnen. Helaas gingen er toen twee pionnen van Oene verloren en kwamen de zwarte torens gevaarlijk binnen. Zwart moet daar een winst gemist hebben. Eén van de vele kwaliteiten van Oene is, dat hij altijd spanning in een stelling houdt. Zo ook hier: via halsbrekende toeren en de vlag op vallen bereikte Oene een eindspel met alle pionnen op één vleugel waar zwart niet door kon komen. Ook remise!  Pfffff!

En toen was het 24:00 uur en moest er gevluggerd worden. Bij het vluggeren kreeg Gert zeer snel de overhand. Met wat penningen en paardvorken overrompelde hij Lemsom volledig; na 20 zetten was het mat. Toen Eelke en Marcel dat zagen, accepteerden ze beiden een remiseaanbod. De stellingen waren ook geheel gelijk. En toen was er nog één partij aan de gang: Koffeman – Schriemer. Eén van de vele kwaliteiten van Oene is, dat hij altijd spanning in een stelling houdt. Zo ook hier: er ontstond een toreneindspel met elk zes pionnen waarin de torens in de vijandelijke stelling aan het grazen waren. Het talrijke publiek (de andere zes spelers en de koster van de kerk waar gespeeld werd) gierden de zenuwen door de keel maar Oene bleef rustig en kreeg stevige winstkansen. Toreneindspelen zijn echter altijd remise, behalve bij Zahid. Zo ook hier: uiteindelijk (weer met die vlag op vallen) werd alles afgeruild tot er twee kale koningen overbleven.

Wat een wedstrijd! De teams waren zeer aan elkaar gewaagd; het geluk lachte Philidor net iets meer toe. En we hebben Gert!

Op de terugweg reden we tussen Heerenveen en Akkrum een ree aan. De auto van Oene had weinig schade, maar de ree kon het niet navertellen.