Door Eelke Heidinga

Philidor III was al kampioen,maar kon niet de kroon op het seizoen zetten door ook nog de laatste wedstrijd te winnen. Het werd een benauwde 4-4 tegen Sneek II. Desondanks hebben we na afloop volgaarne gebruik gemaakt van de door het bestuur geregelde Limousine. Ook langs deze weg nog hartelijk dank!

De wedstrijd lijkt vredelievend met 6 remises, maar dat was geenszins het geval. Alleen de remise aan bord 2 (Wim - Egbert) kwam snel tot stand, maar aan de overige borden werd hard gevochten.

Aan het hoogste bord overzag Marcel overzag een tussenzet van Douwe en moest toen een kleine kwaliteit inleveren. Hij kon het wel remise houden. Vervolgens won Gert. Hij offerde een pion op de damevleugel, maar sloeg vervolgens verrassend toe aan de andere kant.

Aan de borden 7 en 8 hadden de Philidor-spelers het betere spel, maar zowel bij Hette als Celine was het niet genoeg om de remise te ontlopen.

Op bord 4 bovengetekende tegen Wytse Wiersma. Wytse was speciaal voor de wedstrijd naar de kapper geweest om mooi op de foto te komen. Nou, vooruit: hier rechts het keurige hoofd. Ik had me terdege op Wytse voorbereid, en dat werd beloond: na de opening had ik een groot overwicht. Helaas zette ik niet al te sterk voort, zodat Wytse weer in de partij kon komen. Tussen zet 25 en 35 wisselde het voordeel voortdurend, zegt Fritz achteraf. Aan het eind kon ik met een paardoffer eeuwig schaak forceren. Achteraf vindt Fritz dat ik in de slotstelling nog gewonnen stond! Wit kan helemaal niets doen en zwart kan rustig een vette aanval opbouwen. Jammer, want als ik iemand een nederlaag gun dan is dat wel Wytse.

Hier lacht hij nog, maar het lachen zal Wytse wel vergaan.

Met nog twee partijen te gaan was de stand 3½-2½, maar beide laatste partijen zagen er somber uit. Aeilko Bakema kwam heel goed uit de opening, maar verkeek zich op de veerkracht van de zwarte stelling. Er verdwaalde een witte pion op e6 die verloren leek te gaan. Maar Aeilko rechtte de rug en perste er een serie krachtzetten uit die de remise veilig stelden.

Oene was deze keer de laatste. Onze zonnige optimist offerde in de opening een stuk, en weigerde vervolgens een toren te slaan waarmee hij een kleine kwaliteit achter zou zijn gekomen. Oene jaagde op groter wild, maar is de hele partij aan het jagen gebleven zonder te oogsten. Ja, aan het einde was de oogst een nul. Prima verdedigd dus van de jonge Sneker.

4-4 dus, waarna de feestelijkheden konden beginnen. Na een spontane receptie reed de grote limousine voor, die het team gedurende de avond langs diverse etablissementen voerde. Een waardig einde van een mooi seizoen.

Hier nog enige foto's van deze slotdag.