Door Kees van Straten

Dinsdagavond 12 oktober was de aftrap  voor het nieuwe seizoen. Als debutant in de tweede klasse.
Henk speelde aan het eerste bord met zwart tegen Auke de Jong , oud-lid van Philidor , toen en ook nu (zo bleek) met een gedegen speelstijl. Er verscheen de Najdorfvariant van het Siciliaans op het bord met 6 Le2 .
Henk verdedigde zich op z’n Schevenings met d6,e6,Lb7 en Dc7 en kreeg bij het begin van het middenspel een licht
initiatief. Toen echter wit zijn torens op de d - lijn verdubbelde, gericht op de zwarte pion op d6 , kon Henk aansturen op remise door zetherhaling . Gelet op de gunstige stellingen op de overige borden werd hiertoe op de 21e zet besloten .

Ook Pieter besloot om een half punt te incasseren. Maarten kwam enigszins te laat, overzag de situatie, herstelde zich, maar moest uiteindelijk buigen voor Marie Claire. Ikzelf zat vanaf het begin lekker in de partij. Piet overzag een gecamoufleerd aftrekschaakje, en weg was zijn dame. Dit eerste winstpunt konden we al redelijk vroeg in de avond noteren.

Leo kreeg na een matige opening een pion cadeau en creëerde daarna met twee verbonden vrijpionnen zoveel druk dat de stelling van de tegenstander instortte. Wolter overzag in de opening een voor hem voordelige voortzetting. Leverde daarna onnodig een pion in, en liet wit een zeer actieve stelling op het bord maken. Toen hij dacht de pion terug te winnen, kwam zijn dame buiten spel te staan, en werd hij van het bord geveegd. Met alleen nog Peter en Juko in beeld, was de stand dus 3 – 3.

Peter stond een pion voor, maar het rook allemaal verdacht naar remise. Bij Juko zag het er gewonnen uit. Tot het opeens mis leek te gaan. In zijn eigen woorden :

“Ik opende met mijn favoriete opening, Deens Gambiet. Mijn tegenstander werkte mee, kortom ik stond na 10 zetten goed. Ik ontwikkelde verder en kon op een gegeven moment met mijn paard een mooie vork plaatsen waardoor ik zijn toren kon omruilen tegen mijn paard. Enige zetten later kon ik nog een stuk slaan. Het stond gewonnen. Ik was met een aanval bezig en zag al matpatronen. Ik bleef op mijn handen zitten en dacht nog langer na. Ik sloeg de pion op f2, ik liet mijn toren los en zag tot mijn grote schrik dat deze gewoon kon worden geslagen door de koning, weg voorsprong. Enige zetten later bood mijn tegenstander remise aan. Teamcaptain Kees schudde zijn hoofd en gaf aan dat ik moest doorspelen om een benodigd punt binnen te halen. Ik ging verder in de aanval, ik had een mooi plan en had gezien dat mijn toren niet van de achterste rij mocht ivm mat achter de paaltjes. In het heetst van de strijd vergat ik dat en verloor ik jammerlijk “.

"Kees schudde zijn hoofd," schrijft Juko vertwijfeld. Vast ervan overtuigd was ik dat het bij Peter remise zou worden, en dat Juko zou kunnen winnen. Henk snelde zich nog bij het remiseaanbod naar me toe en fluisterde “aannemen, aannemen”, maar stijfkoppig hield ik vast. Had ik dat maar niet gedaan, dan hadden we gewonnen met 4,5 – 3,5.
Duizendmaal excuus aan Juko. En voortaan zal ik de adviezen van Henk meteen volgen. Want toen was Peter onze laatste strijder. Stond heel goed. Een opmars van twee pionnen lag voor de hand. Maar.....zijn tegenstander was in tijdnood, werd zenuwachtig en gaf zijn dame weg. Ondanks dit cadeautje een mooie prestatie van onze coming man.