PHILIDOR II WINT OOK 2e WEDSTRIJD

Door Siegbert de Jong

Vooraf had ik gehoopt op een overwinning en dat is het uiteindelijk ook geworden. Ik kon voor een keer – voor het eerst en misschien wel voor het laatst – over Nick beschikken, waardoor het team er qua sterkte behoorlijk op vooruit ging. Bovendien behoorden onze tegenstanders uit Arnhem ook zeker niet tot de sterkste teams in onze klasse.

Het begin ging dan ook nog naar wens. Nick en Rowan hadden geen problemen in de ruilvariant van het Frans. Omdat Erik de laatste tijd goed in vorm is en een invaller aan de kant van de tegenstanders tegenover zich kreeg, had ik bij hem ook alle vertrouwen in een goede afloop. Dit gold nog niet voor alle andere partijen, maar alles bij elkaar opgeteld leek een overwinning er in te zitten. Dit bleef helaas niet zo. Zo tussen half vier en vier uur begon het er namelijk helemaal niet meer zo florissant uit te zien. Rowans mooie stelling was veranderd in een eindspel van dame + toren met een pion minder, terwijl Erik een pion was achter geraakt. Ik vroeg later of hij die geofferd had, maar nee, hij was hem gewoon kwijtgeraakt. Dat Nick zou winnen, daar durfde ik nog wel op te wedden, maar bij Jan en Jippe was ik daar nog niet zeker van en Maarten had een sterke zet van zijn tegenstander gemist, waardoor hij een pion verloor en een slechte stelling overhield. Ook Aukes stelling zag er zorgwekkend uit. Met andere woorden: waar moesten de 4,5 punt in hemelsnaam vandaan komen?

Op dat moment had Wessel al remise gespeeld. Hij werd aan bord 6 geconfronteerd met het Lettisch Gambiet. Zoiets kom je als witspeler maar weinig tegen en Wessel kende het dan ook niet, zo vertrouwde hij mij toe in de wandelgangen. En wanneer de witspeler een gambiet niet kent, is dat vaak gunstig voor zwart. Niet dat Wessel slecht stond, maar van voordeel was in mijn ogen ook geen sprake. Jippe kwam na afloop nog met een variant die gunstig leek voor wit, maar toen was de remise al een feit.

Jippe en Nick zorgden voor de eerste winstpunten.

Jan was na afloop tevreden over zijn partij. En terecht, want al vanaf de opening kreeg hij het initiatief en dat wist hij de gehele partij te handhaven. In de tijdnoodfase gaf zijn tegenstander een stuk weg en daarna was het niet moeilijk meer. Rowan had nog een dame-eindspel met een pion minder weten te bereiken met kansen op eeuwig schaak, maar toen hij zich eventjes liet afleiden, kon zijn tegenstander de dames ruilen en bleef er slechts een verloren stelling over. ASV 3 kwam hiermee terug tot 3,5-2,5, want ook Maarten had moeten opgeven. Het laatste woord was gelukkig weer voor ons. Auke won voor de zevende keer op rij voor het tweede (de laatste vijf van vorig seizoen en nu al weer zijn tweede), maar daar zag het zoals gezegd lange tijd niet naar uit. Op een gegeven moment wilde hij zelfs remise aanbieden, maar dat was juist in een fase dat het helemaal niet zo goed ging met het team. Zijn teamleider schudde dan ook zijn hoofd. Het mocht niet. Achteraf bleek trouwens dat zijn tegenstander het ook niet zou hebben aangenomen. Het duurde lang, maar uiteindelijk kwamen er toch kansen en wist hij zelfs nog te winnen. Het bracht de stand op 4,5-2,5.

De laatste die toen nog bezig was, was Erik. Toen ik hem zaterdagochtend belde met de vraag of hij zou kunnen invallen - Franke had afgebeld vanwege rugklachten en een daarmee samenhangende slechte nachtrust -, had hij gelukkig geen andere plannen en kon hij om 13.00 uur aan de start verschijnen. Zijn tegenstander was eveneens een invaller, maar dat betekende nog niet dat het een gemakkelijke middag werd. Pas toen deze in de tijdnoodfase dacht een stuk te kunnen winnen, kon Erik dankzij een matdreiging toeslaan en zijn pion achterstand ombuigen in een toreneindspel met pluspion dat eenvoudig gewonnen was.

De andere uitslagen leerden ons zaterdagavond dat DSG Pallas - onze eerstkomende tegenstander - net als wij opnieuw gewonnen had. In de eerste ronde nog slechts met 7,5-0,5, nu met maar liefst 8-0. Wij kunnen onze borst dus alvast nat maken.