MET LEGE HANDEN

Door Siegbert de Jong

Ondanks een keurige overwinning op ESGOO 2 gingen wij uiteindelijk met lege handen naar huis, omdat Groningen 2 had weten te winnen van Pallas. Ook bij een gelijkspel tussen Groningen 2 en Pallas was het te weinig geweest, maar onze laatste twee partijen (die van Auke en Jippe) werden pas remise gegeven toen de uitslag bij Pallas-Groningen 2 al vaststond. Anders hadden zij misschien nog voor een half bordpuntje extra kunnen zorgen. Maar of dat er in zat valt te betwijfelen. Jippe (5,5 uit 9) had misschien een iets beter lopereindspel, maar Auke (6,5 uit 8) was in de slotfase een pion achter geraakt. Toen er echter niets meer op het spel stond, hoefde Jippe het niet meer te proberen en staakte de tegenstander van Auke zijn winstpogingen eveneens.

Bij een overwinning van Pallas zouden wij kampioen zijn geweest. Pallas, dat met een gemiddelde rating van maar liefs 2101 achter het bord verscheen, terwijl Groningen 2 het met 2016 moest doen, faalde echter, terwijl Groningen 2, vergeleken met de wedstrijd tegen ons, zelfs enigszins verzwakt was. Kwam het door de tactische opstelling van Groningen 2, was de spanning te groot, was het pech? Het blijft allemaal speculeren. Misschien werkten de tussenstanden (1,5-0,5, 2,5-0,5, 3-1, 3,5-1,5) in onze wedstrijd wel in hun nadeel, want daardoor had winst voor hen geen zin meer. Wij hadden het anders moeten aanpakken en tot de eerste tijdcontrole nog geen beslissingen laten vallen. Dit zou Pallas kunnen verleiden om voor de winst te gaan en bij winst voor Pallas bij de eerste tijdcontrole zouden wij in de extra tijd de winst naar ons toe trekken en het kampioenschap binnenhalen.

Aanvankelijk was ik nog wel optimistisch. Groningen 2 was zoals gezegd enigszins verzwakt aan de wedstrijd begonnen ten opzichte van hun wedstrijd tegen ons en Pallas kwam aan de start met Marc Jonker (2298). Lange tijd had ik de hoop dat dat genoeg zou zijn voor een overwinning voor Pallas en in dat geval was voor ons een 4,5-3,5 overwinning genoeg geweest. Om half vijf hadden wij nog steeds goede hoop, maar in de tijdcontrole ging er van alles mis aan Pallas-kant en viel daarmee voor ons eveneens het doek.

Onze wedstrijd begon met een remise van Hette. Hij had in de opening twee zetten verwisseld waardoor er niet meer inzat dan een volkomen gelijke stelling. In een dubbel toreneindspel werd tot remise besloten. Jan behaalde een fraaie overwinning. Tijdens de afsluitende maaltijd in het restaurant in Heerenveen kon hij ons zijn partij dan ook met gepaste trots laten zien. Zo sloot hij een enigszins matig seizoen toch in stijl af (4 uit 8).

Ook Maartens seizoen was niet echt om over naar huis te schrijven. Met zijn laatste twee partijen maakte hij zijn seizoen toch nog enigszins goed (4,5 uit 9). Vooral in thuiswedstrijden ging dit jaar veel mis. Tegen ESGOO behaalde hij een regelmatige overwinning. Rowan was in het verre eindspel een pion kwijtgeraakt, maar omdat de zwarte koning afgesloten was, wist zijn tegenstander niet verder te komen dan remise. Rowan bracht zijn score daarmee op 4 uit 8. Op zich niet bijzonder, maar gezien zijn rating (1668) en zijn gemiddelde tegenstand (1897) toch erg goed. Vooral zijn W-We score valt op, maar liefst +2,227. Intussen was Wessel (5,5 uit 9) aan bord 5 ook heel goed bezig. 

Vlak daarna kwam Franke (3 uit 6) remise overeen. Doorspelen in het dame-eindspel dat op het bord was verschenen had weinig zin meer, omdat een 6-2 overwinning er toch niet meer inzat. Het betekende dat de twee punten in ieder geval binnen waren. Wij konden nu alleen nog maar hopen dat Pallas zou winnen. Bij Pallas-Groningen 2 was nog niets beslist. Het zag er niet meer zo gunstig uit als eerder in de wedstrijd, maar het kon nog steeds. Het gebeurde echter niet. De twee Pallas-spelers die nog bezig waren, geloofden het wel, omdat zij toch niets aan een overwinning zouden hebben. Om kwart over vijf was het gebeurd. Groningen 2 had gewonnen en was daarmee kampioen geworden.

ESGOO 2 is door deze uitslag en door de overwinning van Almelo op Hardenberg gedegradeerd. Zij waren net als vrijwel het gehele seizoen verzwakt doordat verscheidene spelers ook in de Duitse competitie meededen waarvan de wedstrijden soms samenvielen met de KNSB-competitie, zoals afgelopen zaterdag. Bovendien konden deze spelers met hun Duitse team kampioen worden en dus moest er een keuze gemaakt worden. Het werd de Duitse competitie. Dit was ook in het nadeel van Pallas. Zij hadden gehoopt dat ESGOO 2 een sterk team aan de start zou brengen, omdat zij nog konden degraderen. Misschien dat Pallas de moed al in de schoenen zonk toen bleek dat enkele sterke ESGOO-spelers die in voorgaande wedstrijden soms wel mee hadden gedaan, ook deze middag ontbraken.

Misschien had de laatste ronde wel niet gemeenschappelijk gehouden moeten worden. Dan had Pallas voor de winst kunnen gaan zonder tussentijds gestoord te worden door een voor hen ongunstige tussenstand in onze wedstrijd. Dan hadden zij na afloop gehoord dat hun inspanningen voor niets waren geweest. Achteraf gezien was het misschien wel in ons nadeel dat de laatste ronde gemeenschappelijk is gespeeld. Ook dit is allemaal speculeren, omdat Groningen 2, zonder gemeenschappelijke laatste ronde, natuurlijk eveneens gewonnen zou kunnen hebben.

Over de wedstrijdleider was veel te doen. Vooral Maarten en Jippe hadden last van zijn gebrek aan deskundigheid en waren zelfs zo ontevreden dat er een klacht bij de KNSB zal worden ingediend. Wat er bij Maarten gebeurde, toen de kloktijden moesten worden bijgesteld viel nog enigszins mee, maar bij de partij van Jippe schoot hij tot drie maal toe ernstig in de fout nadat zijn tegenstander remise had geclaimd op grond van drie keer dezelfde stelling. Toen hij de claim had onderzocht, kwam hij aanvankelijk tot de conclusie dat dezelfde stelling inderdaad drie keer op het bord was verschenen. Hij besloot de claim dan ook toe te kennen, echter zonder het reglement goed te kennen en zonder het te raadplegen. De wedstrijdleider in de kleine zaal moest hem erop wijzen dat dezelfde stelling dan wel inderdaad drie keer op het bord was verschenen, maar niet met dezelfde speler aan zet. Onze wedstrijdleider moest toen zijn oordeel herzien, deed dat ook en de partij ging verder, maar toen ging hij opnieuw ernstig in de fout. Hij vergat om Jippe drie minuten tijd erbij te geven – de remiseclaim was immers onterecht – en hij wilde de verloren gegane tijd (het analyseren en de discussies hadden geruime tijd geduurd) terugwinnen door de kloktijden van beide spelers te vermeerderen met de verloren gegane tijd. Ik hoorde na afloop dat hij dat deed omdat de wedstrijd – als hij dat niet zou doen - tot na zevenen door had kunnen gaan. Misschien moesten er andere mensen in de zaal. Ik kan mij daar nog wel iets bij voorstellen wanneer de zaal om bijv. half acht leeg moet zijn, omdat er een bloemschikcursus voor de deur staat. Een wedstrijdleider mag dan ingrijpen – dat wil ik nog wel aannemen - maar hij moet de tijd die hij wil terugwinnen dan wel gelijk over beide klokken verdelen en dat deed hij om een of andere reden niet, waarschijnlijk door onkunde of onhandigheid in het herstellen van kloktijden, net zoals bij Maartens partij het geval was geweest.

Zo eindigde dus een schitterend seizoen in een teleurstelling. Ga maar na: je kunt een score van 16 punten uit negen wedstrijden vergelijken met een score van 8 uit 9. Waar maak je mee dat een score van 8 uit 9 niet voldoende is voor de eerste plaats? Bijna nergens. Het was zelfs niet eens genoeg voor een gedeelde eerste plaats. Wij kunnen het volgend jaar natuurlijk opnieuw proberen, maar ik was toch liever nu kampioen geworden.