HET KAN NOG STEEDS!!

Door Siegbert de Jong

Het kan inderdaad nog steeds, al hebben wij het nu voor het eerst dit seizoen niet meer in eigen hand. Een gelijkspel tegen Groningen 2 is natuurlijk niet echt slecht en ik geloof ook wel dat onze tegenstanders iets meer aanspraak mochten maken op de overwinning. In de beginfase leek een overwinning voor ons er nog wel in te zitten. Maar in het uiterst spannende laatste speeluur was Groningen 2 toch wel iets dichter bij de overwinning dan wij.

Rein was dankzij zijn tegenstander goed uit de opening gekomen en geholpen door diens extreem lange nadenken begon het er bij hem steeds beter uit te zien. Hij bracht ons dan ook als eerste op voorsprong door zijn tegenstander op fraaie wijze met twee paarden mat te zetten.

Wessel had zijn dag niet echt. Tentamenweek. Erg druk. Verjaardagsfeestje de vorige avond. Hij moest bovendien uit bed gebeld worden omdat hij in de veronderstelling verkeerde dat wij een thuiswedstrijd hadden. Achter het bord kwam hij er jammer genoeg ook niet echt aan te pas (1-1). Rowan leverde een uitstekende prestatie. Hij had voor het eerst dit seizoen een tegenstander tegenover zich met een 2000-rating, maar hij behaalde in een partij waarin eigenlijk weinig gebeurde toch een keurige remise. Hij leek in het pionneneindspel dat op het bord kwam zelfs winstkansen te hebben, maar analyse achteraf leerde dat dat niet terecht was (1½-1½). Maarten bracht ons weer op voorsprong. Deze keer hield hij zijn voordeel wel vast in tegenstelling tot de wedstrijden tegen Winterswijk en Almelo, die beide verloren gingen. Nu won hij eerst een pion, daarna op listige wijze een kwaliteit en tenslotte zette hij zijn tegenstander mat (1½-2½).

Jippe was in een stelling terecht gekomen met een ijzersterke witveldige loper tegen een ronddolend paard. Bovendien raakte hij een pion kwijt waarvoor hij ten onrechte dacht compensatie te krijgen. Zelfs trucs zaten er deze keer niet in (2½-2½). Bij deze stand was met de partijen van Auke, Jan en Franke nog aan de gang alles nog mogelijk. Franke was in een toreneindspel beland dat er slecht voor hem uitzag. Als hij zou verliezen, zouden Jan en Auke moeten winnen en daar zag het echt niet naar uit. Volgens Maarten moesten wij ons zo langzamerhand dan ook op het ergste voorbereiden.

Jan, die zijn verjaardag vierde, kreeg tijdens de partij het akelig uitziende Pf5+ voor zijn kiezen. Hij had die zet gemist. Het zag er dreigend uit, maar gelukkig viel het mee. Hij kreeg zelfs enig voordeel, maar in het toreneindspel kon zijn tegenstander herhaling van zetten afdwingen. Gelukkig wist Franke remise te maken. Toch een uitstekende prestatie. Hij zat aan een vrij hoog bord en zijn tegenstander had toch een rating van boven de 2000. Al met al een knap resultaat van de onderste vier borden (3 uit 4), want vooraf had ik meer vertrouwen in de topborden en maakte ik mij enige zorgen over de staart. Afgelopen zaterdag was het echter andersom. De top, die in de voorgaande wedstrijden regelmatig voor de meeste punten zorgde, liet het ditmaal afweten met slechts twee remises.

Bij de stand 3½-3½ was alleen Auke nog bezig. Sommigen meenden zelfs dat Auke zou verliezen, maar dat zou toch niet kunnen gebeuren… Op zo’n belangrijk moment, in zo’n belangrijke wedstrijd. Auke, die nooit verliest in het tweede. Het gebeurde gelukkig ook niet. Het werd remise, hetzelfde resultaat dat hij na 12 zetten had kunnen bereiken als hij het remise-aanbod van Baljon had aangenomen. Volgens Houdini stond Auke nooit beter. Op een gegeven moment wel op -1,75, maar in de slotstelling toch weer op 0,00. Goed weggekomen dus.

Na afloop werd op voorstel van Franke gegeten in een Vietnamees restaurant in Drachten. Het beviel de meesten wel goed, al had Maarten nog wel wat opmerkingen. Wat vooral opviel voor een restaurant met zo’n 40 tafels was dat er maar tien menukaarten beschikbaar waren en dat die ook nog eens bij de andere gasten op tafel lagen. Uiteindelijk hebben wij ze zelf maar opgehaald en konden wij Maarten met een handvol menukaarten door het restaurant zien lopen. Zo maak je nog eens wat mee… Bovendien lukte het ondanks onze verwoede inspanningen niet om er achter te komen wat nou typisch Vietnamese kruiden zijn, maar wij weten gelukkig nu wel wat rode nasi betekent.

Een overwinning was natuurlijk beter geweest. Dan hadden wij alles nog in eigen hand gehad. Aan de andere kant hadden wij ook kunnen verliezen en dan was alles verloren geweest. Kortom, een wat dubbel gevoel. Na afloop was het geloof in een goede afloop toch nog steeds volop aanwezig. Wij gaan ervan uit dat Pallas van Groningen 2 wint – wat moeten wij anders - en in dat geval is een kleine overwinning op ESGOO 2 voldoende voor het kampioenschap. ESGOO 2, dat nog kan degraderen. Hoe sterk zullen zij aan de start verschijnen? Ook dat is een factor die van belang kan zijn. Tegen Pallas in de eerste ronde waren zij ernstig verzwakt en ook nog eens met slechts zeven man. In de zevende ronde zelfs met vijf man. Groningen 2 was volgens mij niet erg tevreden met het gelijkspel. Hun kampioensfeestje viel in het water en de wedstrijd tegen Pallas – dat een sloot bordpunten meer heeft – zien zij natuurlijk ook met angst en beven tegemoet. Nee, Pallas kan met dit resultaat het meest tevreden zijn. Zij krijgen nu weer kansen.

In de laatste ronde, die gemeenschappelijk in Deventer wordt gespeeld, is nu nog steeds alles mogelijk. Zowel Groningen 2 als Pallas en wij kunnen nog kampioen worden. In geen enkele andere klasse zal het op 21 april zo spannend zijn. Het zal een bloedstollende middag worden, zeker in de eindfase van de diverse wedstrijden. Het wordt ongetwijfeld een ware thriller. Ook onderin wordt het nog spannend om te zien wie de tweede degradant wordt na Winterswijk. Groningen 2 heeft alles in eigen hand door zelf te winnen van Pallas. Bij winst voor Pallas zijn zij afhankelijk van het resultaat van onze wedstrijd tegen ESGOO 2 en het omgekeerde geldt voor ons: bij winst op ESGOO 2 zijn wij afhankelijk van het resultaat van de wedstrijd Pallas-Groningen 2.