WORDT HET EERSTE ECHT KAMPIOEN?

Door Eddie Scholl

De stand aan de kop voor de 8e ronde: 1.Dr. Max Euwe (Enschede)  13 mp, 41½ bp  2.Philidor  10 mp, 40 bp   3.Zukertort Amstelveen  9 mp, 40 bp  4. S.C.Purmerend 9 mp, 41 bp.

Het toeval wilde dat deze vier teams elkaar in de 8e ronde ontmoetten, Euwe moest naar Amstelveen en Philidor naar Purmerend. De Enschedeërs zouden bij een overwinning kampioen zijn. De kampioenskansen voor Philidor leken dus uiterst gering, al waren er in het eerste een paar optimisten die een nederlaag van Euwe durfden te voorspellen. Maar dan moesten we zelf nog afrekenen met Purmerend en dat was in de afgelopen jaren maar hoogst zelden gelukt.

Een van onze optimisten, Bas van der Lijn , die zelfs de verjaardag van zijn dochter voor deze speciale gelegenheid verplaatst wist te krijgen, legde de teamleider op grond van pure intuïtie een winnende opstelling voor. Nick en Migchiel moesten wit hebben aan de hoge borden en Jippe zou met zwart opgeofferd worden aan het tweede bord. Ook Erik, die dit seizoen alleen nog maar remises had ingebracht, werd geupload (of upgeload?). En Auke zou aan het laatste bord zeker voor een vol punt zorgen. Een even eenvoudig als geniaal krijgsplan, dat de teamleider uiteraard niet durfde te negeren.

Aanvankelijk leek het goed uit te pakken, want de opening verliep aan de meeste borden voor de onzen heel bevredigend. In het bijzonder Jan en Auke stonden prachtig en Jippe leek niet onder de indruk van de aanpak van de sterke IM Job Delamarre, een van de topscorers in onze klasse. Nick trof zijn derde grootmeester in de persoon van Dimitri Reinderman en pakte ook deze zonder vrees aan. Alleen de openingsbehandeling van Erik boezemde me weinig vertrouwen in.

Maar in het vierde speeluur ging er het een en ander mis en leek het Lijnse masterplan te gaan mislukken. Jan Hania miste een prachtige winstcombinatie en liet daarna ook nog de remise glippen en Auke onderschatte het tegenspel van zijn jeugdige tegenstander, met een nul als gevolg. En het lukte Nick deze keer niet om de grootmeester van zich af te houden.
Daar stond in eerste instantie een keurige remise met zwart van Harmen tegenover, maar vooral ook een verrassende overwinning van Jippe, die Delamarre na een onduidelijk stukoffer in de tijdnoodfase aftroefde.

Een volgende meevaller diende zich in die fase aan in mijn eigen partij. Een speculatief kwaliteitsoffer van mijn tegenstander werd door mij nogal lichtzinnig tegengespeeld, waardoor ik de greep op de partij geheel verloor. Gelukkig voor me miste Luberti in hevige tijdnood een aantal kansen, waardoor ik na de 40e zet weer met vertrouwen naar het resterende voor mij heel gunstige eindspel kon kijken. Toen Luberti dit ook nog eens zwak behandelde, was het volle punt snel een feit. Het zit me dit jaar niet bepaald tegen.
Al met al was de stand op dat moment dus 3½-2½, met de partijen van Migchiel, Bas, Erik en Jouke nog gaande. Jouke had na een interessante openingsopzet zijn kansen gegrepen en groot voordeel verworven. Hij zorgde voor de gelijkmaker (3½-3½).

Migchiel had met een wilde Mac Cutcheonvariant te maken gehad, altijd goed voor interessant spel. De partij leek toch vreedzaam te zullen eindigen. Bas had zijn stelling weer uiterst origineel en kundig opgebouwd en had dit keer niet één, maar twee kwaliteiten geofferd, uiteraard met Lijnse compensatie. Remise leek hier echter ook een logische uitslag. En Erik had zich na de moeizame opening krachtig teweergesteld en leek zich in de grotendeels vastgelopen stelling te kunnen handhaven. Een gelijkspel  leek na zo’n 5 uur spelen dus de waarschijnlijke uitslag.

Inderdaad liep de partij van Migchiel nu snel remise en Bas haalde een van de geofferde kwaliteiten terug, zonder dat dat de partijprognose ingrijpend veranderde. En toen, ja toen gebeurde het: Erik had een aardige combinatie in de stelling verstopt en toen zijn tegenstander helemaal geen onraad rook, kreeg hij kans om de partij met die combinatie fraai te beëindigen. Daarmee was de overwinning binnen, want Bas staakte toen meteen zijn winstpogingen, als die er al waren.
De na deze overwinning toch al opgewonden stemming raakte bij de Chinees op een kookpunt, toen bleek dat Max Euwe in Amstelveen met 6½-3½ tenonder gegaan was.
Een overwinning op de Enschedeërs in de laatste ronde is nu voldoende voor het kampioenschap en terugkeer naar de meesterklasse, een klasse waar Philidor in het seizoen 1996-1997 voor het laatst gespeeld heeft. Of we er ook echt iets te zoeken hebben, is een vraag van latere orde. De laatste ronde wordt in deze klasse gemeenschappelijk op 20 april, dat is al over 14 dagen,in Amstelveen gespeeld.