DRAMA IN ASSEN

Door Eelke Heidinga

Na enkele uren spelen zag het er helemaal niet zo slecht uit. Rein stond een kwaliteit voor, Egbert en Hette beiden aanval in partijen met tegengestelde rokades, Oene en Eelke stonden degelijk, en Dik, Erik en Celine gedrukt maar goed verdedigbaar. De waarnemend teamleider schatte de uitslag ergens rond de 4-4.

Er was een waarnemend teamleider omdat Marcel ziek was. Ook Aeilko belde te elfder ure af wegens lichamelijke klachten. Grote dank aan Erik van der Lee die alles liet vallen waar hij mee bezig was en bereid was onmiddelijk naar Assen af te reizen!
In de auto achterin bij Egbert was het even persen, maar buitengewoon gezellig. Zeker toen we er achter kwamen dat de gehele bezetting van de achterbank was gesteriliseerd, en daarna nog de techniek van het prostaatonderzoek werd uitgelegd.

In de wedstrijd liep het behoorlijk mis. Oene ruilde een dame tegen drie lichte stukken. Dat is meestal gunstig voor de lichte stukken, maar Oene zei: "ik kon het niet laten." Rein moest wegens een matdreiging de kwaliteit teruggeven. En daarna sloegen de aanvallen van Hette en Egbert niet door, zodat hun opponenten konden scoren. Toen vervolgens ook nog Dik en Erik na lange en knap verdedigen beiden bezweken was het 0-4.

Zoals verwacht wonnen de drie lichte stukken van de dame, zodat ook Oene een nul liet bijschrijven. En Rein was in een toreneindspel terecht gekomen met een pion achter, dat wel/niet remise was. Rein zoekt thuis nog uit wat van toepassing is.

0-6 achter, het Drama van Assen. Maar de eer zou toch wel gered worden?

Eelke speelde een op het oog evenwichtige partij, die uiteraard werd ontsierd door fouten. In het laatste kwartier moesten beide spelers nog 20 zetten doen. Eelke gaf daarin een pion weg, die zijn tegenstander even later geheel onnodig retourneerde. Na de 40e zet restte er een toreneindspel met elk drie pionnen dat de Assenaar nog anderhalf uur uitmelkte voor de remise werd beklonken.

Maar Celine! Die ging de eer redden! Kwam gedrukt uit de opening, tijdelijk een pion achter maar in het eindspel kwam de pion met rente terug. Ze had toen de winst voor het grijpen. Indachtig de vorm die het hele team ten toon spreidde, deed ze dat niet maar wist op ingewikkelde wijze na 6 uur spelen met beide vlaggen op vallen toch nog remise te bereiken.

Rasoptimisten als wij zijn, zagen wij het volgende lichtpuntje: beter in één wedstrijd allemaal uit vorm, dan kunnen we in de komende wedstrijden scoren. Een tweede lichtpuntje is de redster van de halve eer, met een sjaal om want het was een koude dag in Assen.

Het Asser commentaar is hier te vinden.