SUCCESVOL DEBUUT VAN STRATEN: 4E PLAATS IS VELIG!

Door Tjapko Struik

14-4-14
SSC 1922
2155
-
Philidor 1847
2119
4
-
6
1.
Martijn van der Eijk
2169
-
Tjapko Struik
2294
0
-
1
2.
Gerrit Meine Muis
2133
-
Auke van der Heide
2108
0
-
1
3.
Bram Otto
2114
-
IM Migchiel de Jong
2383
0
-
1
4.
Rene Buisman
2025
-
Nick Maatman
2244
½
-
½
5.
FM Reynir Helgason
2336
-
Jippe Kamstra
2092
1
-
0
6.
FM Eric de Haan
2304
-
Jan Hania
2157
1
-
0
7.
Roderick Loeber
2160
-
FM Addy Lont
2240
0
-
1
8.
Jos Nooijen
2088
-
Jouke Algra
2072
0
-
1
9.
Henk Weenink
2150
-
Wietze Jongsma
2064
½
-
½
10.
Max Viergever
2068
-
Kees van Straten
1535
1
-
0


Door afwezigheid van Eddie en Bas, om respectievelijk goede en goedbedoelde redenen, waren wij aangewezen op enkele invallers. Aangezien het tweede en derde zelf hun manschappen hard nodig hadden, was de keuze beperkt. En ja, in zo'n geval kom je uiteindelijk uit bij mensen als Wietze. Waar hij zijn rol als teamleider altijd zeer goed vervult, is het schaaktechnisch een minder inspirerend verhaal.

Ik zal echter de trend van mijn vorige verslag – louter positief geluid – voortzetten en dientengevolge niet spreken over de waardeloze actie van een opstelling op basis van TPR, het opofferen van een wit bord, dat een half punt het maximaal haalbare resultaat is of dat we zowel bij de analyse als bij het etentje haast moesten maken in plaats van te genieten van een dagje uit. Nee, ik wil van deze gelegenheid juist gebruik maken om hem te complimenteren met het bijzonder snel binnenhalen van dat halve punt tegen Henk Weenink, het enthousiasme waarmee hij onze jeugdige toeschouwer al voetballend vermaakte en met het uitzoeken van de tweede invaller!

Gelukkig hebben we namelijk voor het tiende bord – op het laatste moment – nog een waardige invaller gevonden. Zoals al gezegd hadden het tweede en derde team hun vaste spelers hard nodig, wat ons de gelegenheid gaf om spektakelgarantie Kees van Straten op te stellen. Kees schuwt een offer links of rechts eigenlijk nooit en laat zich niet afschrikken door het dubieus of incorrect zijn van een dergelijke complicatie. Waar een realistisch persoon je zou wijzen op de correlatie met zijn rating – met 1535 toch strikt onder het gemiddelde in de eerste klasse van de KNSB – had ik in feite het punt al geteld. Helaas werd mijn persoonlijke verzoek aan hem – een torenoffer tegen het eind van het eerste uur – niet ingewilligd. Het hoogst haalbare leek hem een slecht getimed pionoffer. Naar goed voorbeeld van Wietze volgde Kees zijn pionoffer nog wel op met een zeer goed getimed remiseaanbod! Tegenstander Max Giergever haastte zich met spoed naar hun teamleider – al had dit meer te maken met degradatiegevaar en een zeer sterke behoefte aan het veiligstellen van een matchpunt dan het geloof in eigen stelling – maar helaas voor Kees moest hij nog even doorploeteren. Vanaf daar ging het bergafwaarts. Ergens in het tweede of derde uur moest de nul dan toch geaccepteerd worden.

Toch zou ik willen spreken van een succesvol debuut. Terwijl Kees zelf een boek erbij nam – Kees had zich goed voorbereid, wat meer op een zonnige middag dan op zijn partij, maar laat ik vooral dat 'goed' nog eens extra benadrukken – heeft zijn aanwezigheid gediend als inspiratie voor spectaculaire offers op andere borden. Bovenaan dat lijstje van spektakel zou ik de zege van Jouke op Jos Nooijen willen zetten. Jouke stuurt zijn partijen altijd zeer snel in – wat mij een hoop verzinsels bespaart – en is hieronder te bewonderen.

Daarnaast kwamen nog drie kwaliteitsoffers voorbij. Nick offerde een kwaliteit om de witte velden te domineren. Het viel een beetje tegen toen zijn tegenstander Rene Buisman secuur verdedigde, maar het was nog wel genoeg voor remise. Wie wie in bedwang heeft gehouden laat ik – op vriendelijk verzoek van Nick – in midden. Ook Migchiel liet zich verleiden tot een kwaliteitsoffer, maar hij juist om een gevaarlijke zwartveldige loper van het bord te halen. Het resultaat was een veilige koning voor Migchiel en een open koning voor Bram Otto. Wellicht zat er ook hier een gelijkspel in, maar de open koning werd snel opgejaagd en het was kiezen tussen fors materiaal retourneren of meteen mat gaan.

Het derde kwaliteitsoffer werd op mijn eigen bord gepleegd. Ik was er best blij mee en heb ook wat moeite moeten doen om dat offer af te dwingen. Het gaf me een vrij prettig eindspel tegen Martijn van der Eijk. Hieronder ook deze partij.

Het ging er wat minder fortuinlijk aan toe op de borden 5 en 6, waar Soest hun 2300-spelers verdekt hadden opgesteld. Jippe had lange tijd een vrij gelijke stelling tegen Reynir Helgason, maar had redelijk wat tijd verbruikt. In het eindspel werd hij verrast door een geforceerde loperruil dat een iets minder toreneindspel opleverde voor onze zijde. Actief verdedigen kan dan vaak nog wel een half punt opleveren, maar het zat er vandaag niet in. Nog ongelukkiger ging het er aan toe voor Jan, die met zwart vanuit een vrij gelijke opening tot actief stukkenspel wist te komen tegen Eric de Haan. Hij zette zijn tegenstander goed onder druk maar wist – ook door enige tijdsdruk – niet die druk om te zetten naar een stabiel voordeel. Hij verloor alle grip en toen keerden de kansen snel, met een nederlaag tot gevolg.

Gelukkig stonden daar ook nog twee overwinningen tegenover. Addy kreeg een gambiet van Roderick Loeber voorgeschoteld, maar al vrij snel werd de zwakke pion van Addy geruild in plaats van gewonnen. Deze pion hield Addy vast tot in het verre eindspel. Hoewel ik hem wel eens overtuigender een gewonnen eindspel heb zien spelen, wist Addy – stapje voor stapje – het volle punt binnen te slepen.

Tot slot nog even aandacht voor onze topscoorder Auke. Vanwege de TPR-indeling werd hij – ondanks het tonen van zijn ongenoegen hierover – aan bord 2 opgesteld. Dat ik zelf met een net iets hogere TPR aan bord 1 zat, heeft meer te maken het feit dat ik dit seizoen al zes keer wit heb gehad dan de met recht en regelmaat in twijfel getrokken kwaliteit van mij spel. Auke werd in de opening eerst nog even onder druk gezet door Gerrit Meine Muis, maar toonde zich heer en meester toen de echte complicaties op het bord kwamen. Ik hoop nog op een inzending van zijn partij, maar ik wil Auke tot die tijd alle krediet geven voor het beslissende 6e bordpunt van deze wedstrijd. Nou ja, een klein beetje krediet ook voor de nieuwe muze van ons team. Ik wil Kees dan ook vragen om 10 mei nog even vrij te houden in zijn agenda – niet in de laatste plaats om een eventuele invalbeurt van Wietze af te wenden.

De aangename overwinning met 6-4 werd nog even gevierd bij het Italiaans restaurant aan de overzijde van de speelzaal, waarna de reis naar Leeuwarden weer in werd gezet. In de laatste ronde mogen we nog tegen de op papier vrij sterke Kennemer Combinatie, maar door de overwinning van vandaag komen we al op 11 matchpunten, waarmee in ieder geval de 4e plaats is veiliggesteld!