PHILIDOR II HAALT UIT IN SLOTRONDE

Door Eelke Heidinga

Theoretisch zou Philidor II nog kunnen degraderen als alle uitslagen verkeerd zouden vallen. Maar het team zou ook nog vierde kunnen worden! De verschillen zijn klein in deze klasse. Philidor II liet het er niet op aankomen, won met 7-1 en werd keurig gedeeld 5/6/7e.

Heerenveener Klaas Abma trok woest ten strijde, maar blies eigenlijk zijn eigen stelling op. Er was natuurlijk wel een kennersoog als dat van Egbert nodig om dat haarfijn aan te tonen.

Rein won op slinkse wijze een dame tegen een toren, hetgeen hij met enig nauwkeurig spel in een punt omzette. Oene en Tjeerd hebben al heel wat partijen tegen elkaar gespeeld. Tjeerd is eigenlijk de enige tegenstander tegen wie Oene niet in tijdnood komt. Dat komt door het tijdverbruik van Tjeerd, die het graag op de laatste minuten aan laat komen. In een partij met wederzijdse kansen maakte zwart de laatste fout.

Marcel zat voor deze gelegenheid aan bord 5, en hij bezorgde zijn tegenstander Bas van der Zwaag een hele vervelende middag. Marcel ruilde alle zware stukken af langs de b-lijn en ging toen rustig op jacht naar de witte a-pion. Wit kon die pion uiteindelijk niet verdedigen. Voor Marcel was dit genoeg voor de winst.

Ik speelde tegen Jeroen Sparenberg, de broer van. Maar omdat Jeroen 10 minuten ouder is, is het beter te spreken van Erik, de broer van. Dit volgens enkele Heerenveeners en wie ben ik om dit tegen te spreken. In de partij had ik vijf rijen tot mijn beschikking en Jeroen drie. Jeroen moest dus verdedigen, deed dat in eerste instantie prima, maar tussen zet 25 en 35 liet hij toch een paar steekjes vallen, resulterend in kwaliteitsverlies. Daarna geloofde Jeroen het wel.

De partij van Franke aan bord acht zag er ongeveer ook zo uit: ruimtevoordeel voor Franke, en rustig doordrukken totdat zwart ergens een foutje maakt. Franke speelde het netjes naar winst.

Wessel won in het middenspel een kleine kwaliteit: hij had twee lopers tegen zwart een toren. Dat is heel prettig spelen. Toch kon Wessel geen beslissing forceren, wel kon hij een remise forceren. Slotstelling:

Rowan wilde graag aan bord één spelen, en hij deed dat met verve. Doorstond een pittige aanval, en leek even de overhand te krijgen. Maar ook wit stond pal en beide heren wikkelden in het zesde speeluur af naar remise.

Leuk: Adriana en Lars waren er ook.