PHILIDOR II - ALMERE

Door Eelke Heidinga

Het spande erom, tegen Almere. Maar het dubbeltje viel net de verkeerde kant op, jammer! Van de laatste twee wedstrijden moet in elk geval nog eentje gewonnen worden voor lijfsbehoud.

De wedstrijd begon niet goed: twee nullen voor Rein en Franke. Rein speelde een zeer scherpe partij met allerlei schijnoffers en penningen. In een lange combinatie had zijn tegenstander één zet verder gekeken: La6 viel de dame op d3 aan en daarachter stond een ongedekte en niet te dekken toren op f1. Franke liet zich de kaas een beetje van het brood eten.

Op de ochtend van deze ronde had ik de partij Auke - Rein op de site gezet. Toen dacht ik: hé, vroeger speelde ik ook vaak Albin. En die variant die Rein speelde zag er heel leuk uit. En wat gebeurde: dezelfde variant kwam op het bord. En evenals Rein kwam ik gewonnen te staan. En evenals Rein liet ik de partij in remise verzanden...

Egbert kwam een kwaliteit en een pion voor, maar tegen een hoge prijs. Hij moest zelfs nog nauwkeurig spelen om remise binnen te halen. Ook Marcel speelde remise; de partij werd tot op het bot afgekloven:

Celine was even vergeten dat een remise-aanbod met de captain besproken moet worden. Op een bord vol stukken met nog veel spel in de stelling terwijl we twee punten achter staan moet dat zeker.

Oene heeft een heel groot hart!

Oene zat eigenlijk de hele middag tegen een iets mindere stelling aan te kijken, maar hield goed stand. Remise leek dan ook een logisch slot, tot ik de partij invoerde.

De laatste was deze keer Rowan. We hadden al verloren, Rowan kon dus vrijuit spelen. En dat deed hij! Hij begint aardig patent te krijgen op het betere metselschaak; ook deze keer kwam er pas na de 40e zet wat tekening in de strijd. Rowan wikkelde heel pienter af naar een eindspel van sterk paard tegen zwakke loper. Wat? Van heel erg sterk paard tegen een ontzettend kreupele loper. Rowan won het met groot vertoon van macht.