PHILIDOR II HERPAKT ZICH

Door Eelke Heidinga

De tweede wedstrijd van het seizoen ging voor Philidor II tegen het vijfde team van het Amsterdamse Caïssa. Caïssa is de grootste schaakvereniging van Nederland, ze hebben 14 teams. Gevolg is dat de teams qua rating vrij homogeen zijn. Caïssa V heeft een hogere rating dan Almelo uit de eerste ronde, dus we verwachtten een zware dobber.

Dat gebeurde ook, maar deze keer was de schaakgod Caïssa op onze hand.
Hieronder het hele team voor de wedstrijd:

 
Wessel, Oene, Marcel. Het pak drinken links is van vierdebordspeler Eelke, net buiten beeld

Franke, Rein

Rowan, Catharinus. Omdat we negen man in het team hebben staat Egbert er ook niet op. Maar die zien we later nog.

Achteraf bleek dat Caïssa een invaller aan bord 1 gezet had. Hij deed het in eerst instantie helemaal niet slecht tegen onze kopman Marcel, zodat deze zo nu en dan door zijn steeds dunner wordende haardos moest krabben. Maar in het eindspel kwam het ratingverschil tot uiting in het spel en haalde Marcel het punt overtuigend binnen.

Rein speelde met zwart een woeste partij. Ik zat er naast en hield mijn hart vast. Beide partijen rokeerden niet, en wit stoomde voorwaarts met de koningsvleugelpionnen. Rein offerde een pion maar wit kreeg wel een gedekte vrijpion op g6(!). Rein had het goed ingeschat: hij ontketende een venijnige aanval op de onbeschermde witte koning die snel doorsloeg. Mooi punt!

De stand was derhalve 2-0, en toen gebeurde er iets bijzonders: aan de borden 2, 3 en 4 boden de Philidorspelers tegelijkertijd remise aan. Mooi om te zien, zo'n enorm brok ervaring bij die jongens. Uiteindelijk werden alle drie partijen remise, maar op verschillende wijze.

Oene was de meest ervaren speler aan deze drie borden. Hij schaakt toch zeker al een jaar of veertig. Hij presteerde het volgende: de stelling was al tweemaal op het bord gekomen. Oene voerde de zet uit die de stelling voor de derde maal deed ontstaan, drukte de klok niet in en stak zijn hand uit. "Nou, remise wegens driemaal dezelfde stelling." Zijn tegenstander, die de spelregels wél kent, drukte die hand niet, maar zei dat hij dat nog wel eens wilde bekijken, Oene in verwarring en met een lopende klok achterlatend.
Het lukte pas veel later bij de chinees om Oene te laten snappen hoe je een remiseclaim wegens driemaal dezelfde stelling moet indienen. Tijdens de partij lukte dat niet; we hadden de grootste moeite om Oene subtiel aan te geven dat hij zijn klok moest indrukken. Toen hij dat gedaan had werd de partij snel remise.

Wessel deed het anders: deed zijn zet, drukte de klok in en wachtte tot zijn tegenstander in gedachte verzonken was. Toen zei hij: "remise?" Deze methode verdient zeker geen schoonheidprijs...
De partij wel. Wessel meldt desgevraagd: "Zowel Egbert als Rein dachten dat ik wat minder uit de opening was gekomen. Gelukkig wist ik beter. Fritz concords!"

De tegenstander van Wessel heette Ephraim. Ik zat naast Wessel, en zag dat hij op zijn notatiebiljet bij de naam van de witspeler: Wevering had ingevuld. BIj de chinees deelde Wessel desgevraagd mee, dat zijn tegenstander Wevering heette, want zo had hij zich voorgesteld. Ja, daar is dan ook weer geen speld tussen te krijgen. Ik heb toch maar Ephraim in de uitslagen gezet.

Het remiseaanbod aan bord 4 (geheel correct gedaan!) werd beleefd afgeslagen. De zwartspeler voegde daar aan toe: "we komen helemaal uit Amsterdam, laten we dan ook de 40 zetten maar volmaken."

Eelke kwam met een plezierige stand uit de opening. Fritz meldt achteraf bijna +1. Maar met een grafzet wist Eelke dat oordeel om te buigen naar bijna -1. En toen begon een voor Eelke inmiddels vertrouwde fase: het verdedigen van een slechte stelling. Dat ging gelukkig prima. Er werd afgewikkeld naar een eindspel met ongelijke lopers; Eelke boette daarbij een pion in (Oeps! Niet gezien!) maar de ongelijke lopers zorgden voor een eenvoudige remise.

Franke aan bord 6 stond zwaar onder druk in het middenspel, maar hij wikkelde af naar een voordelig toreneindspel dat in remise uitmondde. Rowan speelde een stevige betonpartij met lange tijd 8 pionnen aan beide zijden. BIj de overgang naar een paardeindspel moest Rowan helaas een pion inleveren, en even later nog eentje. Dat kon onze youngster niet bolwerken en hij scoorde de enige nul van de dag. Zijn tijd komt nog wel!

De stand was nu 4-3 voor ons. Catharinus ging de wedstrijd redden.

Hier deze laatste partij in de laatste fase. Catharinus in opperste concentratie, tegenstander moet al het hoofd ondersteunen. Naast Catharinus Egbert, en staand achter Egbert onze vaste supporter Wim Slootweg.

Catharinus kwam in de opening een pion voor, en leek soepel spel te hebben. Maar wit perste er een vervelende aanval uit die Catharinus met die merkwaardig geplaatste toren op g6 net kon stoppen. Onze man kwam met een tegendreiging door met zijn d-pion (achter het colaflesje) op te stomen. Met op beide klokken enkele minuten zat er een spannende climax aan te komen.
Het werd echter een anticlimax toen de Amsterdammer zijn dame weggaf.................. Ai.

Sneu! Maar Catharinus stond zeker niet minder, en ook bij een remise zou de wedstrijd gewonnen zijn. Dus wel terecht gewonnen. We staan al weer in het linkerrijtje!