PHILIDOR 3 MAG NOG HOPEN!

Door Siegbert de Jong

Opnieuw dus een gelijkspel voor Philidor 3. Ditmaal tegen een team met een iets hogere teamrating. Als je het zo bekijkt, misschien geen slecht resultaat, maar aan de andere kant had er in de laatste partij misschien wel meer in gezeten (voor beide spelers trouwens). Wij speelden bovendien met twee invallers. Robert doet dit seizoen niet meer mee en Jolle had na onze eerste uitwedstrijd aangegeven dat dat ook meteen zijn laatste uitwedstrijd was geweest. Het team had bovendien de pech dat invaller Catharinus op de wedstrijddag zelf af moest zeggen wegens griep. Gelukkig was Siem in de loop van maandagmiddag bereid om in te vallen, waarvoor dank.

De wedstrijd begon met een remise van Dik aan bord zes. Hij nam in een tweepaardeneindspel het remise-aanbod van zijn tegenstander aan. Invaller voor invaller Siem ging daarna helaas tenonder in een koningsaanval. Na afloop liet hij zijn tegenstander vriendelijk weten dat deze eerder in de partij mat in 2 had kunnen geven. Maar ook zonder dat mat was er geen houden aan geweest. Gelukkig bracht Aeilko ons weer op gelijke hoogte (1,5-1,5). Hij is nu zelfs topscorer van het team met 3,5 uit 4! Wie had dat gedacht na meer dan twee jaar droog gestaan te hebben!

Zahid wist net als tegen F-Pion een eindspel met weinig materiaal, maar met pluspion en veel meer tijd, te winnen. Wij hebben dat natuurlijk al vaak meegemaakt, maar buiten Leeuwarden is dat blijkbaar nog niet overal doorgedrongen. Toen stonden wij voor het eerst voor (1,5-2,5)! Maar Hette redde het helaas niet. Het zag er prachtig uit wat hij deed: een stuk en een toren ertegenaan gooien om de witte koning op e2 te belagen. Iets teveel geofferd genomen misschien? Toen er helemaal niets meer in zat, moest hij toch opgeven. Erik speelde remise. Hij had weinig weten te bereiken en was bovendien een pion achter geraakt. Eeuwig schaak bracht gelukkig uitkomst. Maarten had intussen eveneens het punt gedeeld. Hij had met wit helemaal niets, zoals hij zei, maar datzelfde gold voor zijn tegenstander. Daarmee werd de stand 3,5-3,5 en was ikzelf als enige nog aan de gang. Ik stond op dat moment een kwaliteit voor en dus lag een overwinning voor het team in het verschiet.

Maar wat er daarna allemaal gebeurde op mijn bord! Eerst wist mijn tegenstander met een geraffineerde paardzet de kwaliteit terug te veroveren, waarna een remisestelling ontstond. Maar ondanks dat ik mijn voordeel helemaal had verspeeld, was ik nog lang niet aan remise toe. Dat verklaart ook dat ik opeens de partij uit handen gaf door een veel te optimistische voortzetting in tijdnood. Op dat moment vond mijn tegenstander het nodig om een volkomen ongepaste opmerking te maken (‘Poosje doorspelen?’) en zich met een lachend gezicht tot zijn teamgenoten te richten. Arm Emmeloord! Hij had op dat moment de keuze tussen een gewonnen toreneindspel of een eindspel van K+D tegen K+T. Hij koos voor het laatste. Zou ik ook gedaan hebben. Alleen, hij had geen ervaring met een dergelijk eindspel en wist duidelijk niet hoe hij dit moest winnen. Hij kwam niet verder dan het diverse malen herhalen van de zetten. Ik kon helaas niets claimen, omdat ik allang was gestopt met noteren. De partij ging dus vrolijk verder. Toen hij echter in de gaten kreeg dat zijn tijd ook steeds meer begon te slinken, staakte hij zijn pogingen en was de remise toch nog een feit.

Het is duidelijk dat er nu over een paar maanden gewonnen zal moeten worden van koploper Schaakwoude I en als dat lukt, zal in de overige twee wedstrijden tegen Heerenveen en DSC de achterstand in bordpunten ook nog moeten worden ingelopen. Een zware opgave, maar gelukkig is niet alles in het leven onmogelijk.

Emmeloord, de kampioen van de afgelopen drie seizoenen, maar nooit gepromoveerd naar de KNSB, is door dit resultaat zo goed als uitgeschakeld.