PHILIDOR 5 TENONDER

Door Leo van Maanen

Met drie invallers, Jeppe, Alex en Jan Miedema, vertrok het vijfde opgewekt naar Damwoude. Het weer was goed en aan de voorbereiding lag het niet. Alex had die middag nog een uur in een openingsboek van Hans Böhm geneusd, meer kan een meespelend teamcaptain niet wensen.
Het liep al spoedig anders dan verwacht.

Wolter kwam slecht uit de opening, rokeerde op een ongelukkig moment wat hem een stuk koste. Het eerste verliespunt was een feit. Jan Hoekstra leverde een vlotte remise af door zetherhaling af te dwingen

Henk speelde met zwart de Najdorf variant van het Siciliaans waarin zijn beide paarden op de damevleugel werden geruild tegen het loperpaar van wit . Hierna ondernam wit op de konigsvleugel met dame en paarden een directe aanval tegen de zwarte Koning . Henk kon met enige moeite zijn stukken tijdig van de damevleugel naar de bedreigde koningsstelling overbrengen .
Nadat de aanval van wit was afgeslagen werd door partijen op de 32e zet tot remise besloten na toestemming van de teamcaptains .

Peter stond de hele wedstrijd goed, had zelfs twee pionnen meer en ik rekende al op een punt, maar plotseling was het remise.

Mijn eigen partij volgde het vaste patroon van de laatste tijd, ik stond na de opening beter maar vergooide dat voordeel door planloos verder te spelen en kon door grootscheepse afruil met enige moeite remise maken

Op de resterende borden zag het er niet goed uit uit en de hoop op  een goed resultaat verdween zienderogen. Jeppe had door een  verlate aankomst wat minder tijd, stond in het begin goed maar de positie werd steeds slechter en kon uiteindelijk met drie pionnen minder opgeven. Alex had min of meer  hetzelfde verhaal, raakte op den duur zoveel materiaal kwijt dat er geen beginnen aan meer was.

De tegenstander van Jan Miedema had van hem verloren tijdens het 60+ fries kampioenschap en had hier naar eigen zeggen nog steeds last van. In de partij, het schaakspel kan een riskante bezigheid zijn. In de partij werden al snel de stukken geruild en ontstond er een pionneneindspel met een pion minder voor Jan. In een moeilijke stelling kon de pion na 50 zetten promoveren en was de partij beslist.

Deze tegenstander was duidelijk een maatje te groot maar er zijn nog een paar kleinere vissen in de competitievijver zodat een plaats buiten de degradatie zone tot de mogelijkheden behoort.