PHILIDOR I WINT IN ENSCHEDE

Door Wietze Jongsma

We gingen er een mooie dag van maken zei Eddie, en daar wilde ik graag bij zijn; bij winst waren we immers veilig. Ik twijfelde nog even toen bleek dat we Addy in Deventer moesten oppikken, een ongeval zorgde voor grote vertragingen, maar Eddie vond dat de enige supporter mee moest. Daar zit helaas een kern van waarheid in gezien de geringe publieke belangstelling bij thuiswedstrijden, terwijl dan ook nog het 2e aantreedt. Misschien moeten ze weer de geinige shirts aantrekken, waar ze vroeger zoveel succes mee hadden (zie column Wolf). Iets voor de kampioenswedstrijd ?

Het krappe tijdschema kwam verder onder druk toen we de afslag Grou misten om Jippe mee te nemen. Goed 11 uur in H. waar Bas meteen op zijn horloge wees. Een bekend fenomeen: mensen die zelf zeer slordig met afspraken en tijden zijn, zijn er als de kippen bij anderen daarop te wijzen.

In Deventer maakte ik me nuttig door plaats te maken voor Addy (we waren al met 5), zodat men slechts 10 minuten te laat arriveerde.

2 uur later kom ik in de speelzaal Jan Hania als eerste tegen Ik ben maar het offeren geslagen, meldt hij monter. Je zegt dan wat anders dan je denkt, maar hoewel hij een tijdje totaal verloren stond, rolt er een gelijkwaardige remise uit. Dan komt mijn 2e nuttige bijdrage als Tjapko remise krijgt aangeboden van Kroeze. Aannemen natuurlijk tegen hun beste man is uiteraard het advies dat na een hevige innerlijke strijd wordt gevolgd.

Migchiel heeft dan al korte metten gemaakt met Konijn, pionnen meesnaaiend en solide verdedigend. Het ziet er goed uit, ook Bas en Addy staan op winst en als Auke met een pion minder  remise maakt, lijkt de wedstrijd binnen. Jan B. en Jippe maken keurig remise; enige tegenvaller is de nul van Erik die vanuit een gelijke ogende stand ineens verliest. Vervolgens durft Bas in tijdnood  het remiseaanbod niet te weigeren en wordt het weer een beetje spannend. Gelukkig heeft onze grote puntenmaker van de afgelopen 2 jaar (Addy)geen enkele moeite het karwei af te ronden, geen tijdnood of een greintje tegenspel toestaand wordt Bernink kansloos gelaten. 

5-4 met Eddie op winst, er kan niets meer mis gaan… totdat Eddie de enige tegenkans van Snuverink toelaat en er een levensgevaarlijke vrijpion verschijnt. We vrezen het ergste als beide spelers in tijdnood komen en er allerlei hoopvolle gezichten van ME-ers naast het bord  opduiken. Die gezichten zijn Eddie niet ontgaan en hij neemt de eerste de beste zetherhaling om remise te forceren.

De dag kon niet meer stuk, ook al was de Chinees matig en Bas` muziekkeuze beroerd. Klein dompertje was het punt dat HWP bleek te hebben gepakt, waardoor  we in de laatste wedstrijd nog aan de bak moeten. Toch ga ik met een gerust hart op vakantie en voorpel een 6-4 overwinning (een 6-4 nederlaag is ook voldoende) en om de heilige J.C. te citeren: ik heb enorme moeite me te vergissen.