PHILIDOR I VERLIEST NOORDELIJKE DERBY

Door Eddie Scholl

Er is een tijd geweest, heel lang geleden, dat Philidor en SC Groningen beide in de Meesterklasse (toen nog Hoofdklasse geheten)  uitkwamen en daar streden om de noordelijke hegemonie. Inmiddels  zijn de tijden drastisch veranderd. Philidor speelt al lang niet meer op het hoogste niveau en SC Groningen heeft zich, ook na de fusie met de andere grote Groninger schaakclub Unitas die tot de Groninger Combinatie leidde, het afgelopen jaar overvleugeld gezien door stadgenoot SISSA.  Dit SISSA is lang een bescheiden studentenclubje geweest, tot internetmiljonair Kees Eldering de club een paar jaar geleden onder zijn hoede nam en het tiental liet opstomen naar de Meesterklasse, waar het team zich afgelopen seizoen prima handhaafde. Grote jeugdtalenten als de gebroeders Van Foreest en ook onze voormalige clubgenoot Nick Maatman maken er deel van uit.

Het moet voor de spelers van de Groninger Combinatie vorig seizoen een  moeilijk te verteren vernedering zijn geweest; terwijl SISSA zich handhaafde, degradeerden zij uit de Meesterklasse. En dat ondanks de aanwezigheid van grootmeesters als Sipke Ernst, Jan Werle en Daan Brandenburg. Gelukkig voor het team zijn alle drie de club trouw gebleven en voor dit seizoen zijn de Groningers in klasse 1a huizenhoog favoriet. Die favorietenstatus maakten ze in Leeuwarden waar. Weliswaar hadden enkele  partijen gemakkelijk anders kunnen aflopen, de overwinning kwam voor onze gasten eigenlijk nooit in gevaar.

De drie Friese grootmeesters aan Groninger kant scoorden 2½ punt. Op de overwinningen van Sipke Ernst op Tjapko Struik en van Daan Brandenburg op mij viel weinig af te dingen, maar voor Migchiel leek er tegen Jan Werle zo omstreeks zet 30 even meer in te zitten dan remise. Helaas greep hij de kans niet - eenvoudig was die ook bepaald niet - en uiteindelijk mocht hij heel blij zijn het er levend af te brengen.
Een andere partij die beter had kunnen aflopen was die van Jan Boersma. Ook hij heeft kansen gemist. Daartegenover staat dat Jan Hania met zijn remise  zeer goed wegkwam tegen de Roemeense WGM Josefina Paulet.
 
De enige winstpartij aan onze kant kwam op naam van Addy Lont. Geen toeval, want hij verkeert nog steeds in dezelfde vorm die hem het voorgaande  seizoen ongeslagen 6½ uit 8 deed scoren.
De partij tegen Maurice Schippers zal zeker niet opgenomen worden in een toekomstige bloemlezing van zijn beste partijen. Het verkregen openingsvoordeel ging in het middenspel grotendeels verloren. Uiteindelijk resteerde een op het oog niet te winnen eindspel van K + T + L + 1 pion tegen K + T + 2 pionnen, dat in de eindfase, toen de snelheid van zetten de kwaliteit ervan verre ging overtreffen, toch nog door Addy gewonnen werd.

Bas van der Lijn zette zoals gebruikelijk zijn partij tegen IM Erik Hoeksema (ook nog een speler met een Philidorverleden) origineel en goed op, maar verloor in de tijdnoodfase de controle en Erik Sparenberg moest het met wit na een theoretische Drakenvariant al vrij snel afleggen tegen Michael Riemens. Het hoe en waarom is me, ook na enige uitleg van zijn kant, helaas niet duidelijk geworden. De remises van Jippe Kamstra en Auke van der Heide zijn onder de categorie ‘degelijk’ in te delen.

Al met al een ‘normale’ nederlaag tegen een sterkere tegenstander. De komende wedstrijden zullen we tegen de beide Torens, thuis het Arnhemse De Toren en uit tegen De Wijker Toren, punten moeten vergaren.