PHILIDOR II GAAT DOOR!

Door Eelke Heidinga

07-11-15
Philidor 1847 2
1967
-
HSP/Veendam
1916
5
-
3
1.
Franke van Netten
1946
-
Peter Riksten
2055
½
-
½
2.
Marcel Vermaat
2157
-
Wiebe Wielenga
1955
1
-
0
3.
Erik Kruit
1934
-
Johanan Havinga
1983
0
-
1
4.
Wessel van der Berg
1979
-
Jan Lulof
1913
1
-
0
5.
Siegbert de Jong
1928
-
Rienk Hoogeveen
1922
1
-
0
6.
Hette van Popta
1934
-
Erwin Reintke
1782
½
-
½
7.
Rein de Boer
1968
-
Bernard Bontjer
1864
0
-
1
8.
Eelke Heidinga
1889
-
Thale Hadderingh
1856
1
-
0

Philidor II gaat rustig voort op de ingeslagen weg. In de derde ronde van de KNSB-competitie werd HSP/Veendam overtuigend verslagen. Oene moest wegens vervelende familieomstandigheden afzeggen (sterkte, Oene!); gelukkig was Siegbert op het laatste moment bereid in te vallen en hij deed dat met een prachtige partij.

Maar het goede voorbeeld werd zoals zo vaak gegeven door de captain. In een lange, ingewikkelde combinatie hield Marcel aan het eind een paard extra over, hetgeen hij soepel uittikte.

Zoals gezegd speelde Siegbert een puike partij. Wit meende met Pxe4 te kunnen toeslaan, maar kreeg toen een prachtige combinatie van Siegbert om de oren. In een geforceerde slagenwisseling maaide Siegbert de hele koningstelling van wit leeg. Prachtig. Let op de witte loper op g7 in de slotstelling: die staat daar treurig niks te doen.

Wessel scoorde zijn eerste punt, en deed dat op een bijzondere manier. Hij herinnerde zich een verliespartij tegen Siem van Eijk en dacht: dat probeer ik ook eens! En met succes!

 

Hette kwam prachtig uit de opening; eerlijk gezegd had ik het punt al geteld, Hettes fluwelen aanpak kennende. Maar zwart stond pal en wist met veel moeite stand te houden. Rein was de hele week op cursus geweest en de pas de avond voor de wedstrijd laat thuisgekomen. Voorzichtigheidshalve speelde hij aan bord 7. In een partij met benoni-achtige structuren had Rein met zwart een langdurig initiatief op de damevleugel. Hij sloeg terecht remise af in die fase. Maar helaas veronachtzaamde Rein de verdediging en werd overvallen met een paardoffer: Pxg6! Pats! Dat was geheel correct en met een paar krachtzetten werd zwart matgezet.

Ik speelde tegen Thale Hadderingh, die ik al 40 jaar ken. Vroeger noemden wij hem Hale Thadderingh. Mooie naam overigens, hij zou zo uit Balingshoek in de Gouw kunnen komen. Zwart speelde een drierijensysteem waarin hij zijn torens wat onhandig opsloot, met kwaliteitsverlies tot gevolg. Wit moest nog even heel goed opletten op het vervelende loperpaar van zwart, maar wit kon alles netjes keepen en hield uiteindelijk een kwaliteit meer over in het eindspel. De volgende dag kreeg ik toch een hele lading kritiek van Fritz. Ik heb geen echte blunders gemaakt, maar er waren op diverse momenten veel sterkere voortzettingen. Ik moet helaas bekennen dat Fritz gelijk heeft. Het ergste was in het diagram hieronder. Met het wonderschone Lc5! wint wit op slag; Fritz geeft +8. Ik speelde Tf4 (+1), ook niet slecht, maar toch...

 



BIj afwezigheid van Oene wilde Franke wel plaatsnemen aan het eerste bord. Franke heeft goede resultaten tegen Riksten. Ook deze keer weer: Riksten kon geen vuist maken. Uiteindelijk ontstond er een eindspel met elk een paard, toren en 5 pionnen waarin geen van beiden vorderingen kon maken: remise. Erik had geruild met Rein en speelde dus op bord 3. Dat hadden we qua resultaat net zo goed niet kunnen doen, want beiden verloren. Maar dat is scorebordjournalistiek: Rein heeft goede kansen gehad en ook Erik stevende af op een verdiende remise. Een onachtzaamheidje in het verre eindspel kostte hem toch nog de kop.

Volgende maand maar eens even bij Ulbe in Almelo kijken.