FRAAIE ZEGE


Door Eelke Heidinga

19-03-16
Philidor 1847 2
1971
-
Schaakwoude
1982
-
1.
Marcel Vermaat
2182
-
Ronald van der Veen
2011
½
-
½
2.
Rein de Boer
1957
-
Bart Lemstra
2075
1
-
0
3.
Oene Schriemer
1978
-
Sjoerd Hoekstra
1997
½
-
½
4.
Wessel van der Berg
1974
-
Gerben van der Heide
1929
0
-
1
5.
Franke van Netten
1961
-
Roel Hazenberg
2010
½
-
½
6.
Eelke Heidinga
1934
-
Jan Sybren Zagema
1927
1
-
0
7.
Erik Kruit
1897
-
Wietse de Jong
1905
0
-
1
8.
Hette van Popta
1887
-
Sipke de Hoop
2003
1
-
0

Philidor II deed goede zaken, deze zevende ronde. Door de winst passeerde Philidor II Schaakwoude op de ranglijst. We staan nu derde, één punt achter Sneek en De Spassky's. Volgende ronde: Sneek - Philidor II. Leuke competitie. De wedstrijd tegen Schaakwoude was ongemeen spannend. Het begon met een nederlaag van Wessel. Wessel deelt mee dat hij geen paddestoelen eet. Toch had hij een vreemde hallucinatie. Zijn tegenstander deed namelijk een zet waarvan Wessel zeker wist dat hij niet kon. Maar een korte nadere beschouwing leerde dat het gewoon een stuk kostte.

Hier zette Rein een prima overwinning tegenover.

We kwamen op voorsprong toen Hette won. Hij had in de opening middels een herdersmatmanoeuvre (Dd1-h5 met aanval op f7 en op e5) een pion gewonnen en hield dit voordeel keurig netjes vast tot in het eindspel. Toen er nog een pion bij kwam was de damwoudse Hoop snel de grond in geboord.

Eelke speelde tegen Jan Sybren Zagema, die sprekend op Dimitri Reinderman lijkt. Kijk zelf maar:

De partij verliep zeer aangenaam, met dank aan Auke van der Heide.

Oene kwam na een uur spelen vol trots melden dat hij nog 130 minuten op de klok had. 130 minuten? Heeft nog wat moeite met klokkijken, die jongen. Hij bedoelde 1 uur en 30 minuten, net zoveel als bij aanvang van de partij. Zahidachtige toestanden! Toen er een toreneindspel was ontstaan bood zijn tegenstander remise aan. Daar heeft Oene drie kwartier over nagedacht. Winnen we de wedstrijd met een remise? En als ik het aanneem, ben ik niet de laatste. Ik ben altijd de laatste! Wat te doen? Zo zag je Oene zuchten en steunen. Tsja, het leven kan ingewikkeld zijn, Oene. Uiteindelijk nam Oene het aan en we wonnen de wedstrijd. Wat een wijsheid dan dus toch!

Erik Kruit is onze zonnige optimist. Trekt altijd fors ten strijde in de opening, een pionoffer nooit schuwend. Zo ook deze keer: Erik gooide er een pion tegenaan om de witte koning in het centrum te houden. En toen nog maar een pion om... ja, om wat weet ik niet. Eigenlijk stond hij gewoon twee pionnen achter met geen compensatie. Zijn tegenstander, de sympathieke Wietse de Jong, moet met ontferming bewogen zijn, want Wietse wachtte netjes totdat Erik weer volop spel en aanval kreeg. Op enig moment stond Erik zo goed als gewonnen, er moet ergens een matje in gezeten hebben. Maar Erik pakte zijn kans niet. Hij was in zijn gedachten bij de keuken die hij een dag later uit zijn huis moest breken. Uit de vele goede mogelijkheden wist Erik netjes de verliezende te vinden. Nou ja, de opgebouwde agressie kan de keukenbreker goed gebruiken.

Franke van Netten heeft een nieuw wereldrecord gevestigd. Het is algemeen bekend dat Franke een prachtig mooie hoed heeft. Hoed had. Hij was laatst in Rotterdam, waar het nogal stormde. Daar waaide zijn hoed af. "En binnen een seconde was de hoed 150 meter verder." Betekent dat deze hoed een snelheid bereikte van 540 km/uur. Nog niet eerder heeft een hoed zo'n vaart gehad. Daar kan een Verstappen een puntje aan zuigen. Franke speelde tegen Hazenberg, een oude vos met gevaarlijke streken. In het middenspel kon Franke ternauwernood op de been blijven tegen de witte druk. Uiteindelijke moest Franke een stuk inleveren, maar kreeg er wel drie pionnen voor terug. In het eindspel moest Hazenberg uiteindelijk het paard teruggeven tegen de gevaarlijke pionnen van Franke, zodat er een gelijkstaand toreneindspel ontstond dat remise werd.

De laatste was deze keer onze captain aan bord 1.

 

Marcel had lange tijd het beste van het spel, maar kon geen vuist maken. Bij de Chinees na afloop ging het gerucht dat Marcel ergens een matje heeft gemist, maar of het waar is weet ik niet want ik moest me met de bediening en met dames aan belendende tafels bemoeien. Het zal wel niet waar zijn, Marcel mist nooit matjes. Vermeldenswaardig is wel, dat in deze laatste partij, met de stand 4-3 voor Philidor II, de Philidorspeler een remise-aanbod kreeg. Deze speler overlegde dat uiteraard keurig met de teamcaptain. In een split second (ongeveer de tijd dat de hoed van Franke 150 meter aflegt) zag je de volgende conversatie in het hoofd van de speler/captain:

- ik heb een remise-aanbod gekregen.
- mooi! Aannemen, dan winnen we de wedstrijd.
- maar ik sta beter! Ik kan misschien nog winnen!
- aannemen! Dan winnen we de wedstrijd!
- maar ik kan risicoloos op winst spelen!
- nou vooruit. Maar als je toch verliest word je met pek en veren bovenop de bar gezet.
- okee, captain, bedankt voor het vertrouwen.

Even later werd de partij toch remise. Een fraaie zege, en inspiratie voor het eerste team om ook weer eens te winnen.