BAS VESTIGT UNIEK RECORD!
Door Wietze Jongsma
04-02-17 |
Philidor 1847 | 2199 |
- |
ASV | 2173 |
4½ |
- |
5½ |
1. |
IM Migchiel de Jong | 2360 |
- |
FM Bob Beeke | 2313 |
0 |
- |
1 |
2. |
FM Addy Lont | 2269 |
- |
Tom Bus | 2197 |
0 |
- |
1 |
3. |
Bas van der Lijn | 2242 |
- |
Eelco de Vries | 2234 |
0 |
- |
1 |
4. |
Jeroen Weggen | 2202 |
- |
FM Wouter van Rijn | 2186 |
1 |
- |
0 |
5. |
Eddie Scholl | 2275 |
- |
Sander Berkhout | 2117 |
1 |
- |
0 |
6. |
Jan Hania | 2158 |
- |
Otto Wilgenhof | 2196 |
1 |
- |
0 |
7. |
Jan Boersma | 2095 |
- |
Frank Schleipfenbauer | 2126 |
1 |
- |
0 |
8. |
Auke van der Heide | 2182 |
- |
FM Jaap Vogel | 2174 |
0 |
- |
1 |
9. |
Erik Sparenberg | 2147 |
- |
CM Dirk Hoogland | 2081 |
½ |
- |
½ |
10. |
Wietze Jongsma | 2063 |
- |
FM Peter Boel | 2102 |
0 |
- |
1 |
Bas is volgens kenners onze meest getalenteerde speler; zie je niet zozeer aan de resultaten in het algemeen, maar wel als je goed kijkt naar de gelukte meesterstukjes als alles precies blijkt te kloppen en de computer het spel niet kan verbeteren. Talent wordt vaak gehinderd door praktische zaken, in dit geval tijdverbruik. Drie van de zes partijen op tijd verliezen is bijzonder. Tegen ASV viel de vlag reeds op de 23e zet na een rommelige partij met aanvankelijk te weinig compensatie voor een geofferde pion, net toen er weer kansen gloorden:vlag. Waarschijnlijk niet goed ingedrukt, de 30 seconden waren ineens weg.
Addy is na 2 topjaren de weg even helemaal kwijt. Kreeg niet de Koningsindische verdediging voorgeschoteld waar hij zich op had voorbereid en slaagde er niet in een de omslag te maken naar een geheel ander speltype. Een onkarakteristieke snelle nederlaag met wit.
Derde nul aan de hoogste borden was Migchiel. Onze topspeler wint vaak snel-altijd zeeën van tijd , maar in het team gaat het juist tegen de mindere goden wel eens mis. Lang hield hij de strijd gaande (als laatste klaar), maar de tegenstander wist ondanks de onvermijdelijke tijdsdruk het hoofd koel te houden; zijn betere structuur gaf uiteindelijk de doorslag.
Nul uit drie aan de hoogste borden, kunnen we ons nooit permitteren, toch was nog heel spannend omdat het middenrif goed scoorde. Jeroen Weggen plette weer een Ben-Oni net als in Utrecht tegen Paul Keres; het leek nog wat makkelijker te gaan, in ieder geval sneller. Jeroens debuutjaar voor Philidor gaat super; bijna alle grote talenten en latere GM's scoorden minimaal in hun 1e jaar. Een werd door Eddie zelfs terugverwezen naar het 2e, waarna we hem nooit meer hebben gezien bij Phildor. Jeroen heeft nergens last van, heeft Eddie uitstekend ingeschat.
De maestro zelf stond met zwart al snel heel goed, het duurde nog wel een tijdje voor hij de vis op het droge had, maar veel meer dan tegenspartelen was het niet.
Jan Hania speelde een perfecte partij, een handig zetje in de opening bracht een wel heel duurzaam voordeel (tje?) dat niet meer losgelaten werd, een kansloze nederlaag voor Wilgenhof. Jan is van houwdegen die vooral aanvalstellingen geweldig kon spelen, geëvolueerd in een allrounder die ook eindspelletjes subtiel behandelt .
Ook Jan Boersma is in vorm zoals vooral in de onderlinge blijkt, hij bespreekt zijn partij hieronder.
Auke kwam met een prachtig resultaat uit Wijk aan Zee terug; vandaag lukte het niet, een wellicht gewonnen stand veranderde in een tactische nachtmerrie toen Jaap Vogel alles of niets moest spelen op de koningsvleugel en dat met verve deed ondanks een onreglementaire promotie.
Ik mocht op het laatste moment aantreden , tegen een oude bekende, Peter Boel. Toen Eddie halverwege de partij zei dat ik maar eens op winst moest spelen gezien mijn riante stelling bood ik meteen remise aan. Helaas had Boel niks in de gaten en speelde doodgemoedereerd verder, vond even later een uitstekend dameoffer waarna ik de draad volledig kwijtraakte en kansloos verloor.
Daardoor heb ik weinig partijen goed gezien en zijn er misschien wat alternatieve feiten voorbijgekomen. Erik zat naast mij, speelde verdienstelijk op winst met zwart, maar kwam niet verder dan remise, weer net geen matchpunt.
Het eten bij Amfora smaakte er niet minder om, mede door de narcistische blaaskaak in het Witte Huis; een potje schaken verliezen-hoe onnodig ook- is dan niet zo belangrijk meer.