PHILIDOR I STRIJDEND TENONDER

Door Jan Boersma

Als we de indeling bekijken in klasse 1a, moeten we qua rating in de top 5 eindigen. Helaas staan we na twee nipt verloren wedstrijden op de achtste plaats, alleen qua bordpunten staan we nog net boven de degradatiezone.  Philidor I is al enkele jaren een slow starter geworden, een stoomlocomotief die op gang moet komen. Het eerste halve punt werd door mij binnengehaald tegen Paul Peter Theulings. Ik was zelfs Wietze Jongsma, de specialist in snelle remises, die inviel in het tweede team, te snel af. Uiteraard was er minstens één teamlid verbaasd over de snelle remise in 10 zetten. Er was echter een Weense opening op het bord gekomen, waarin de dames op de negende zet werden geruild in een verder weinig spannende stelling.

Uit de verdere bestudering van de borden kon nog niets worden opgemaakt. Toch kwam er enige tijd later enige tekening in de strijd. Tjapko was in een scherpe strijd verwikkeld  in een Catalaanse opening tegen Stan van Gisbergen. Kennelijk in een overmoedige bui of misschien was het ook een kort moment van onoplettendheid, speelde hij een wit paard naar b5. Zijn tegenstander had echter een voetangel gemaakt met een pion op a6, waaruit het paard zich om tactische redenen niet op tijd kon bevrijden. Het gevolg was een grote achterstand in materiaal en verlies van de partij. Dit seizoen een koude start voor Tjapko, die anders meestal goed uit de startblokken komt.

Daarnaast viel de partijstelling van Eddie tegen Dennis Brouwer op. Eddie kon met zwart zijn favoriete spel spelen in een Spaanse opening, die hij meer dan vijftig jaar geleden voor het eerst tegen topspelers uit die tijden speelde. Eddie won eerst een pion, daarna een kwaliteit en tenslotte de partij. De afwikkeling nam echter nogal wat tijd in beslag en uiteindelijk was hij pas als laatste klaar. Daarvoor was Philidor al verder op achterstand gekomen. Migchiel  had het aan het eerste bord tegen Fritzgerald Krudde niet gemakkelijk. Migchiel moest een pion geven om de dreigende koningsaanval tegen te gaan. Hij wist echter behendig alle torens af te ruilen en zo ontstond er een eindspel  van dames en lopers van ongelijke kleur met pionnnen. Nadat Migchiel zijn pion had terug gewonnen, was remise onvermijdelijk.

Jeroen Weggen speelde tegen Sander Los met wit een Koningsindische variant  met g3. Jeroen kwam enigszins in het nadeel toen hij zijn loper op c5 moest inruilen tegen een zwart paard. Daarbij had zwart ook nog een pionnenmeerderheid op de damevleugel. Gelukkig kreeg hij de kans met een leuke paardzet naar d5 het evenwicht te herstellen. Zwart moest zijn loperpaar weer inleveren. De partij werd kort daarna remise gegeven.



Bas van der Lijn moest zwaar in de verdediging tegen  Florian Jacobs in de Sämischvariant van het Koningsindisch. Waarschijnlijk was zijn opzet te passief gekozen, want de verdediging tegen alle dreigingen kostte hem veel tijd en tenslotte verloor hij door tijdsoverschrijding. Ook had Jan Hania een zware middag in de partij tegen Colin Stolwijk. Hoewel Jan er in een Siciliaanse partij met zwart in slaagde de witte velden te controleren, was hij de controle over de zwarte velden volledig kwijtgeraakt. Daarbij was doorslaggevend dat de koning van Jan zich nog midden op het bord bevond en zo voortdurend kon worden bedreigd. Na afruil van een aantal zware stukken was er al een witte pion naar g7 opgerukt. Deze pion bleek een beslissend stempel op de partij te drukken.
 
In feite stonden we toen op twee punten achterstand, hoewel de partij van Jan Hania nog niet was opgegeven en de partij van Eddie nog gaande was. Wat kon Philidor daar tegenover stellen? 

De partij van Auke van der Heide tegen Jelmer Sminia was in evenwicht. Auke moest zich in een doorschuifvariant van de Caro Kann verdedigen, maar gaf geen krimp. Hij heeft gedurende een kort moment in een loper tegen paard eindspel  op winst gestaan, maar vond de winnende  voortzetting niet, waardoor de remise onontkoombaar werd. Addy Lont had in een Slavische opening met wit tegen Sybolt Strating geen voordeel bereikt, maar wist gaandeweg toch een klein voordeeltje te verkrijgen. Hij voerde de partij op grootmeesterlijke wijze naar de winst. Applaus, zie de partij.

Tenslotte speelde Erik Sparenberg een scherpe Siciliaanse partij, een Najdorf-opstelling met wit,  tegen Tjark Vos. Voortdurend zag het er goed uit voor wit, sterker nog, Erik had op een gegeven moment een vrij eenvoudig winnende combinatie tot zijn beschikking. Toen hij die had gemist, probeerde hij de zaak te forceren. Hij besloot tot een afwikkeling waarbij paard en loper werden ingeruild voor een actieve toren met een ver opgerukte vrijpion  op de h-lijn. Zwart kon echter een stuk geven voor de pion, waarna de pionnen van zwart op de e- en f-lijn in combinatie met het zwarte paard de doorslag gaven.

Met uiteindelijk dus een 6-4 nederlaag voor Philidor. Amstelveen nam daarmee revanche voor de nederlaag van vorig jaar en was deze keer beter in vorm dan wij.