DROOMSCENARIO KOMT NIET UIT


Door Eelke Heidinga

06-05-17
SG Max Euwe 3
2040
-
Philidor 1847 2
2019
-
1.
Hans Plasman
2169
-
FM Maarten Etmans
2035
0
-
1
2.
Maarten Vinke
2123
-
Jippe Kamstra
2115
0
-
1
3.
CM Jasper de Jong
2095
-
Wessel van der Berg
1993
1
-
0
4.
Wouter de Haas
1995
-
Marcel Vermaat
2163
0
-
1
5.
Gerrit Jan te Bokkel
2012
-
Rein de Boer
1916
0
-
1
6.
Helmut Haselhorst
1951
-
Oene Schriemer
2029
½
-
½
7.
Andre Langendijk
1960
-
Eelke Heidinga
1956
1
-
0
8.
Sjoerd van Willigen
2014
-
Franke van Netten
1947
1
-
0

Het onmogelijk leek te gaan gebeuren. Het hele seizoen had Philidor II op de tiende plaats gestaan; in de laatste ronde speelden we tegen de nummer 9 (Max Euwe III) en bij winst zouden we die passeren en zouden we ook de nummer 8 passeren, HSG. Want HSG speelde tegen SISSA II die bovenaan stond en bij winst kampioen zou zijn.

Philidor II hield zich voorbeeldig aan dit scenario: in een bloedstollende wedstrijd wonnen we van Max Euwe III. Maar Die Misselijke Groningers van Sissa gooiden roet in het eten: ze speelden 4-4 tegen HSG zodat Sissa toch kampioen werd met evenveel match- en bordpunten als Caïssa (Sissa kampioen door winst in de onderlinge wedstrijd) en HSG ons toch voor bleef. Het laatste berichtje van onze contactpersoon bij Sissa was: "Sorry..." Tsja. Onbetrouwbaar volk, die Groninger studenten.

In beeld:

Er zijn vier wedstrijden van Philidor II waar een half puntje meer genoeg geweest zou zijn voor handhaving. Had er ook makkelijk in gezeten; wat een botte pech. Maar goed: dat is de sport. Volgend jaar komen we gelouterd en gesterkt weer terug!

De wedstrijd was een nagelbijter van begin tot eind. Ik krijg wel eens de vraag: Eelke jij laat altijd winstpartijen zien in het verslag. Is het voor de verslaglegging niet aardig om ook de verliespartijen te tonen? Natuurlijk, dat is het zeker. Maar ik kan het niet. Een verliespartij is nog steeds een ingrijpende gebeurtenis die de psyche krachtig ontwricht. En een confrontatie met een verliespartij is meer dan mijn tere ziel aan kan. Ik speelde de eerste 20 zetten goed, won een pion en zag de toekomst zonnig in. En toen gaf ik met een paar grafzetten de partij weg. Niet goed gefocust, afgeleid, tijdnood, vorm weg, zeg het maar.

Gelukkig hebben we in het team mensen die het wel kunnen. Allereerst Marcel. Zijn tegenstander had niets in te brengen.

Rein volgde dit voorbeeld al snel. Maar bij hem was het niet een partij uit één stuk. Wit kwam slecht uit de opening; zwart offerde toen een stuk voor vier pionnen met mooi spel. Maar toen begon zwart te schutteren. Niet goed gefocust, afgeleid, tijdnood, vorm weg, zeg het maar. Zwart gaf de hele partij weg en liet zich ook nog mat zetten. Toch wel lekker gespeeld door Rein fansels.

 

Maarten moest eigenlijk naar een huwelijksfeest in Hilversum, maar toen bleek dat het om klassebehoud zou gaan koos Maarten voor het schaken. HIj speelde aan het eerste bord tegen de hoogste ratinghouder van Max Euwe, Hans Plasman. Deze stond bovenin de topscorerslijst met 6 uit 8. Maar Maarten bezorgde hem een zeer onprettige middag! Toen Hans wat al te optimistisch een pionnetje snoepte was Maarten er als de kippen bij om aan de andere kant van het bord een doorslaande aanval op te zetten.

Oene toonde zich van een kant die we graag zien: een onverzettelijke rots in de branding. Zijn stelling was behoorlijk vastgezet maar hij verdedigde uitstekend. Heel langzaam werd er afgewikkeld naar een eindspel waar Oene uiteindelijk nog beter kwam te staan. Maar meer dan remise zat er toch niet in.

Hierboven de laatste vier partijen. Na de remise van Oene was de stand 1½-3½ voor Philidor, maar Franke en Wessel stonden slecht. En bij Jippe was het onduidelijk. En we hadden beslist nog een punt nodig.

Ja, en dan hebben wij Jippe. Die trekt zijn enorme truukenkast open en tovert de ene na de andere krachtzet op het bord. Hij drijft daarbij de subjectieve toeschouwer tot wanhoop door geregeld "op increment" te spelen. Dus dat het klokje tot bijna nul terugloopt en er bij elke zet weer 30 seconden bij komt. Na vele verwikkelingen had Jippe aan het einde nog een mataanval die wit een stuk kostte en even later de partij. Op de schouders die jongen!

Wessel moest de hele partij tegen een kwaliteit achter aankijken en redde dat niet, Franke had aanvankelijk goed spel maar liet zich op de damevleugel de kaas van het brood eten.

Het was even feest in Enschede dus. Tot de onheilstijding uit Hilversum kwam. We gaan weer derde klasse spelen!

 

Om even te ontspannen werd er uiteraard: geschaakt.

 

Voor de non-playing captain was het een uiterst vermoeiende dag. Al die emoties, het intens beleven van al die partijen. Petje af! Of op, eigenlijk.

 

 

In het materiaalhok van SG Max Euwe stond deze prachtige plaat: