WEER DIE VERMALEDIJDE 3½

Door Eelke Heidinga, foto's Rein de Boer

We houden het graag spannend. We hebben nu driemaal met 3½-4½ verloren en eenmaal met 3-5. Daar zijn aardig wat wedstrijdpunten blijven liggen. Maar niet getreurd: krijgen de nummers 9, 8 en 7 nog. En bordpunten hebben we genoeg. Het wordt een hete lente!

Bij Groningen II speelt Christofoor Baljon. Inmiddels de 60 ook al een paar jaar gepasseerd. Ik weet nog dat hij in 1974 debuteerde in het NK bij de Friesche Vlag in Leeuwarden, dat hij tijdens dat toernooi altijd sandalen droeg en dat daar in Schakend Nederland misprijzend over werd geschreven. Dat waren nog eens tijden. Hij speelde vandaag de Keres-aanval van het Siciliaans. Ik herinnerde mij vaag dat Baljon en Ligterink daar in de zeventiger jaren mooie vondsten in gedaan hebben, met daarbij een "geheime" variant met een fraai dameoffer op h6. Desgevraagd meldde Baljon dat dat een andere variant was dan die er vandaag op het bord stond, maar dat hij met dat dameoffer 40 jaar geleden wel fraai gewonnen heeft van Paul Boersma in de wedstrijd Philidor - Groningen. Dat waren nog eens tijden. Hij heeft zelfs nog samen met Ligterink een boek geschreven over deze opening. En om nu Donner even aan te halen uit zijn ode aan de a-pion uit 1971: tegen dit kanon zit Wessel Siciliaans te spelen!

We hadden Wessel, in leeftijd ongeveer de helft van Baljon, moeten waarschuwen: speel geen Siciliaans! Maar te laat aan gedacht. Het zij Wessel dus vergeven dat hij na 19 zetjes de stukken weer in het doosje kon doen.

Marcel speelde tegen Adrian Clemens die aan het eerste bord bij Groningen II 5 uit 5 had gescoord. Marcel trad aan met open vizier. Hij offerde aan het eind van de partij een stuk om een pion door te laten lopen. Maar door zijn open koningstelling kon wit eeuwig schaak geven. Mijn tegenstander deed na 17 zetten een remise-aanbod, dat ik (na raadplegen van Captain WInd) graag accepteerde omdat ik nog last had van de naweeën van een personeelsfeestje op vrijdag.

Maarten Etmans bracht de partijen weer op gelijke hoogte met een fraaie partij. Hij won na de opening een pion die hij behendig naar de overkant loodste. Zwart kon op een gegeven moment niets anders dan de dame geven voor loper + pion. Daarna speelde hij een eindspel dame tegen loper (en aan elke kant nog wat pionnen) nog een tijdje door. De uitslag stond toen uiteraard al vast. Rein aan bord 8 had steeds een prettige druk op de Groninger stelling. Maar zwart hield stand, wikkelde af naar een gelijkstaand toreneindspel en even later een gelijkstaand pionneneindspel dat remise werd.

Aan bord 6 een drama. Na de opening had Franke zeker het beste van het spel. De stelling was zwanger van vele fraaie wendingen en combinaties. Franke koos voor een offer van de kleine kwaliteit tegen twee pionnen, met aanval. Naderhand bleek dat toch niet zo duidelijk; waarschijnlijk werd de remisemarge niet overschreden. Helaas was daar in het eindspel een Bok. Een Bok op e1. En je weet: een Bok op het bord maakt de partij erg kort.

Zo was de stand 2½-3½ voor Groningen. De laatste twee partijen zorgden voor een zinderende climax. Jippe stond gewonnen, Oene stond remise. Wij zagen een 4-4 opdoemen. Vervolgens leek het bij Jippe toch niet meer zo duidelijk, en werd Oene onder zware druk gezet. Aiaiai!

Jippe had op de bekende Jippe-wijze in het middenspel een stuk gewonnen tegen twee pionnen. Leek kat in't bakkie, maar was niet zo makkelijk. Jippe komt nog met een doorwrochte analyse, dan zal alles duidelijk worden. In een eindspel van Jippe K + L + P + pion tegen K + L + 2 pionnen wist Jippe (in elk geval tot mijn verbazing en bewondering) een matnetje te weven. Prachtig!

De wedstrijd van Philidor I was afgelopen, en bij Philidor II waren 7 van de 8 partijen afgelopen. Er was nog één partij gaande. En weer citeer ik Donner even, uit een artikel over Emil Jozef Diemer, de profeet van Muggensturm. "Bij het laatste toenooi in Beverwijk is Diemer van het podium naar beneden gevallen. Een ongelukje natuurlijk, maar wanneer men vóór het toernooi gevraagd zou hebben: 'Wie van de deelnemers zal van het podium naar beneden vallen' dat zouden alle insiders in koor 'Diemer'geroepen hebben."

Als voor een wedstrijd van Philidor II gevraagd zou worden: wie denk je dat vandaag het laatste klaar is zouden alle insiders in koor roepen: Oene!

Oene is altijd het laatste klaar. Al in het begin van zijn partij was duidelijk dat het een lange laveerpartij zou worden. a2-a3, h2-h3, a7-a6, h7-h6, c2-c3, c7-c6, kleine zetjes, rustig schuiven. Zo haal je de 100 zetten wel, en dat lukte uiteindelijk ook inderdaad. Zwart pakte de boel net even wat actiever aan, zie de foto hierboven. Ik hoop en verwacht dat het bereiken van de 60-jarige leeftijd niet tot een blijvende schaaktimiditeit bij Oene heeft geleid. Hij hervindt zich wel weer. In de partij offerde zwart een stuk om op twee vleugels een vrijpion te kunnen maken. Dat was voor wit te veel van het goede.

Willem de wedstrijdleider had het zo druk dat hij de halve middag met een onaangestoken sigaret rondliep. Zo spannend was het dus wel in twee wedstrijden die met het kleinst mogelijke verschil verloren gingen. Maar: onze tijd komt nog.